Kynshiri schreef op vrijdag 13 juli 2007, 15:34:
> ja hier komt dat ook door associatie met pijn denk ik...hij
> denkt dat iemand gaat slagen en voelt dat hij vast zit. en daar
> gaan we dan.. heb ooit gehad dat ik een sterk halster en een
> stevige touw had (op aanraden van iemand " zorg gewoon dat hij
> het niet meer los krijgt en hij zal wel opgeven") en hij gaf
> dus niet op! tot we het touw hadden doorgesneden...toen bleef
> hij gewoon ter plekke staan...
Net met m'n dochter van 14 schoon water gegeven, in alle rust hem geaaid, borstel erbij.. gepoets over z'n hele lijf. Staat als een huis, zet geen stap verkeerd, is alert op wat we doen maar nergens bang voor. Geen halstertouw aan z'n halster die hij wel gewoon om heeft. Mag zelfs aan z'n oren komen, tussen z'n ogen.. m.a.w. hoe nu verder..?
B.t.w. is dat maatje van 14 (merrie) een verstandig idee of niet..?
Warboel
