Kynshiri schreef op vrijdag 13 juli 2007, 15:34:


Net met m'n dochter van 14 schoon water gegeven, in alle rust hem geaaid, borstel erbij.. gepoets over z'n hele lijf. Staat als een huis, zet geen stap verkeerd, is alert op wat we doen maar nergens bang voor. Geen halstertouw aan z'n halster die hij wel gewoon om heeft. Mag zelfs aan z'n oren komen, tussen z'n ogen.. m.a.w. hoe nu verder..?

B.t.w. is dat maatje van 14 (merrie) een verstandig idee of niet..?

Aafke schreef op vrijdag 13 juli 2007, 15:39:


oefenen Aafke oefenen! stapje voor stapje, niet trekken of dwingen, belonen van wat je wilt.
Je krijgt wat je traint!

Onmogelijk te zeggen als je het niet ziet of het een verstandig idee is .

Piet schreef op vrijdag 13 juli 2007, 16:19:


Of een maatje erbij of niet verschil uitmaakt met wel of niet trekken, weet ik niet, hij zal zich waarschijnlijk wél prettiger voelen mèt! Ook misschien een idee om hem van z'n "vasthoudangst" af te helpen (zoals ik het voor elkaar heb gekregen) dus wél halstertouw vastmaken aan halster, zachtjes vastpakken, bij de minste of geringste tegendruk van hem, méégaan met die druk. Dus niet harder terug trekken (hij wint dat toch met voor jou brandblaren op de koop toe) maar meelopen, niet hem aankijken, dezelfde druk op het touw houden die hij erop legt en meelopen, gewoon in de wei (heb je geen muur nodig, dat ben jij!) Zodra hij besluit stil te staan, jij ook meteen alle druk van touw, stilstaan en verder gaan met aaien, borstelen whatever. Eventueel, als hij rustig blijft, zelf pietsie druk op touw, en wederom, zodra hij naar achteren wil, weer méélopen. Mijn volbloed van nu 25 had het zéér erg toen ie hier kwam, flipte zelfs achterover met z'n kont op een hooibaal en deze "truc" heeft hem veel zelfvertrouwen gegeven. Maar helemaal 100% het eruit krijgen, doe je geloof ik niet, vaak zit het héél diep. Succes ermee!
Caatje

Caatje schreef op vrijdag 13 juli 2007, 17:01:

een maatje is nooit fout lijkt mij ? maar ik denk niet dat dat gaat helpen om het probleem met het hangen op te lossen...

We hebben de merrie opgehaald, is de pony die we gekocht hebben voor de meiden (en mijzelf )

Winsor reageerde goed, Nancy (de merrie is de baas, was al heel snel bepaald) Heerlijk om naar te kijken hoe dat ging. Heb ervan genoten.

De oude eigenaar belde dat hij terug was van vakantie, ben bang dat hij de keus gaat maken dat Winsor's tijd hier op deze aardbol nog maar heel kort zal zijn (zie ander topic die hierover gaat) Spijt me enorm als dat gaat gebeuren, maar ben niet in staat het te veranderen.....

Aafke schreef op vrijdag 13 juli 2007, 22:18:


Ze zijn binnen korte tijd dikke maatjes geworden. De merrie even uit de weide gehaald om haar manen te wassen. Ging goed, Winsor hinnikte en was blij dat ze daarna weer bij hem was.

Eventjes met hem geknuffeld.. en... rustig aan z'n halster gepakt en rondgestapt, zonder touw welleswaar maar wel met ietsje druk in de zin van 'kom'.. daarna druk gelijkt weggenomen. Hij was braaf zonder in paniek te raken en weg te willen.

Brrrr.. ik haat het idee dat hij zoals het nu lijkt geen kans mag krijgen. Machteloosheid is wat ik ervaar....

Aafke schreef op zaterdag 14 juli 2007, 9:40:


Heb ik gehad met Joy die kan ook zo trekken opeens, maar dat als je haar vast hebt, laatst had ik haar niet goed vast en ze vloog dus over de kop naar achteren en daarna heeft ze het ook niet meer gedaan.

Inmiddel loop ik met hem door de weide met het halstertouw los in mijn hand, gisteren er even doorheen gehangen. Ging goed. Mijn man wilde ook even met hem proberen te lopen... no way.. gelijk in de achteruit er vandoor.... pppfffff.....

Wanneer ik in de weide ben wijkt hij bijna niet van m'n zijde. Ook met de merrie (Nancy) is hij dikke maatjes. Is er rustiger door geworden.