trea hoex schreef op zondag 4 december 2005, 0:26:

Ik heb zojuist op de verpakking van de Aveve gekeken, die hebben gedroogde lucerne in brokjes. Op de verpakking staat dat er alleen lucerne in zit. Er staat wel op dat het kunstmatig gedroogd is. Ik weet niet of dat slecht is en hoe dat gedroogd wordt.
Er valt natuurlijk niet veel te kauwen als je het weekt, maar voor oude paarden misschien wel een goede oplossing.
groetjes, Natasja

Dit heb ik nog nooit meegemaakt.
Onze Badjar vertrouwt mij ondertussen al aardig. Hij loopt overal achter mij aan, denkt geloof ik dat ik zijn moeder ben (bij mij valt immers altijd wel wat te bikken als ie doet wat ik vraag), is ontzettend nieuwsgierig, maar rent weg als er iemand anders in zijn buurt komt. Hij geeft zelfs hoefjes en ik mag ook onder zijn buikje aaien. Ik heb altijd de zelfde jas aan als ik in de tuin of wei bezig ben. Deze is blauw. Vorige week liet ik Badjar aan mijn nichtjes zien. Eentje ging de wei in om Peacock te aaien. Badjar verstoptte zich natuurlijk. Ik had een witte jas aan en hij vertrouwde mij ook niet zo goed, maar kwam uiteindelijk wel naar me toe. Ik ging er van uit dat het kwam doordat er vreemde mensen waren.
Loop ik net even de wei in, zonder jas, met een rode trui. Zet die kleine het niet even op een sprinten. ik dacht eerst dat ie ergens van was geschrokken, maar toen ik hem een knuffel wilde geven vond ie me toch zoooooo eng. Hij kwam uiteindelijk heel voorzichtig een paar brokjes uit mijn hand eten, maar vond t toch wel heel eng.
Ik snap er niets van. Waar gaat het nu bij een paard om? ik dacht dat het voornamelijk om geur ging, en anders toch ook de stem? Badjar vond de kleur van mijn trui geloof ik belangrijker dan mijn geur of stem. Of komt het omdat hij nog steeds erg voorzichtig is in verband met die enge mensen waar die vandaan komt?
heeft iemand een verklaring?

Groetjes, natasja

Natasja Cornelissen schreef op woensdag 7 december 2005, 12:24:


Ik ben net eens met mijn jas aan naar hem toe gegaan en ben even bezig geweest met hem. Niks aan de hand. Toen heb ik mijn jas eens even open gedaan (met rode trui) ..... Ik voelde me net een potloodventer, dat effect had het in elk geval wel

Wel leuk dat ik niet de enige met die ervaring ben. Ik had het alleen nog nooit meegemaakt. Die andere 2 hebben nooit zoiets gehad. Saffier is zowiezo een verhaal apart, die lijkt niks wat te interesseren, die loopt overal langs, door en naar toe, die vind alles goed zolang die maar op tijd geknuffeld wordt. En dat terwijl moederlief zo hypernerveus is als een pony maar zijn kan, alleen dat knuffelen heeft ie van haar geloof ik.

Loes Scheres schreef op zaterdag 10 december 2005, 18:33:


Met welke leeftijd kun je eigenlijk beginnen met longeren? Ik ga er van uit dat dat voor de een wat eerder is als de ander.
Ik heb een paar weken geleden eens met Saffier geprobeerd. Hij is nu 18 maanden en stond me aan te kijken alsof die uit een ei kwam. Echt, om van te smelten. hij heeft heel even rondjes gestapt. Een paar minuutjes maar, toen ben ik gestopt omdat ik hem niet wil overvragen. De reden dat ik er mee wilde beginnen is omdat hij erg dominant is en ik toch op een andere manier bezig wilde zijn dan alleen wandelen en knuffelen.
Ik vraag me alleen af of hij nu te jong is en er nog niet aan toe is of dat het gewoon is dat hij geen zin heeft en lui is.
Iemand een idee?

Groetjes, Natasja

Spirithorses schreef op maandag 12 december 2005, 10:47:


Saffier is een keer met rennen door de paddock tegen de rubberen band aangelopen. Gelukkig was het rubber en geen hout, want hij heeft een koprol eromheen gemaakt. Volgens mij kan een veulen wat vallen betreft wel wat hebben, want ik heb hem al heel wat smakken zien maken toen hij klein was en hij heeft er nooit iets aan over gehouden.
Je kunt toch niet alles voorkomen, je kunt hooguit zoals Pien al zei alles zo velenproof mogelijk maken.

Groetjes, Natasja