Sabrina Adams schreef op woensdag 23 november 2005, 14:18:




Lees nou eens wat er staat en beeld je nu eens in dat iemand anders, iemand waar jij een positieve aardige indruk hebt, dit heeft geschreven. Dan zul je zien dat het helemaal niet zo erg is, er staat zelfs "vind ik".


Dat heeft hij niet weggehaald, dat staat er nog steeds. En ik moet zeggen dat ik jouw reactie nogal misplaatst vind. Hoe haal je het in je hoofd om zo onbeleefd te doen? Lijkt me niet zo nodig. Probeer dingen gewoon nogmaals te lezen, en dan zonder vooringenomen stelligheid met wat iemand wel niet zal bedoelen, zou je goed doen.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op woensdag 23 november 2005, 16:17:




Ilona
--
let's keep on moving naturally!

koend schreef op zondag 20 november 2005, 21:14:


Hoi Koen,

Ik zag het ontijzeren zo'n 21/2 jaar geleden ook als "experiment". Na 4 maanden zag ik het als mislukt, want mijn paardje bleef gevoelig lopen en toen toch weer ijzers eronder. Kwam er daarna pas achter dat ik veel te vroeg geoordeeld had. Nu bijna een jaar geleden weer de ijzers eraf. Mijn denkwijze is veranderd. Ik zie het niet meer als experiment. Nu ik eenmaal weet wat de kwalijke gevolgen van ijzers zijn, is er geen weg meer terug naar ijzers. Ik gebruik hoefschoenen als het nodig is.
Groet,
Tineke

Michiel schreef op woensdag 23 november 2005, 14:49:


Over de verschillende manier van leren is érg goede wetenschappelijk onderbouwde literatuur, ook goed leesbare.
Ik denk dat daaruit veel voor jou helder zal worden. Heb je het boek van Inge al uit?

Eind jaren '80 (vorige eeuw ) heb ik eens een boek geschreven waarin ik uitleg dat stóppen van 'ongewenst' gedrag en de manieren van leren níet hetzelfde (hoeven te) zijn.
'Verhinderen' is geen manier van leren en misschien bedoel je daarmee het stoppen van ongewenst gedrag.
Het schrikdraad is géén stoppen van ongewenst gedrag maar een voorbeeld van negatief straffen. Dat je daarmee verhindert dat het paard wegloopt staat hier los van.

Een paard dat staakt op een spoorweg en er komt een trein aan of een hengst die met duidelijke agressie aanvalt, dat zijn geen leersituaties en álles is toegestaan om dit ongewenste te stóppen. Vervolgens moet je uit het pakket leermanieren en aanleermethodes putten om het paard te leren ánder gedrag wél te vertonen en dit dus níet, waarmee je verhindert dat het paard staakt of aanvalt....

Terug naar dat schrikdraad: een erg effectieve manier van verhinderen dat een paard wegloopt is het motiveren te blíjven. Als de weide lekker groen is en dáár maatjes lopen en buiten de wei geen paarden zijn, zal het paard hoogstwaarschijnlijk ook zonder hek niet weglopen.
Als de wei kaal is, het paard alleen staat en bij de buren de paarden op groen gras staan, zal ook schrikdraad menig paard niet tegenhouden.
Dat paard moet je dan éérst vangen = het ongewenste gedrag stoppen.

Het is zelfverklarend dat een kombinatie van voldoende lekker voer en prettig gezelschap in de wei met een e-hek er omheen haast bomzeker is.