Hallo

Aangezien ik zwanger ben en niet buiten rij en mijn haflinger alleen maar in de paddock staat en in de wei en in de longeerbak heb ik haar van de achterijzers afgehaald.
Doordat de gaatjes van de nagels er nog zitten is het gaan brokkelen en mist op sommige stukken een heel stuk hoef.
Groeit dit weer aan met wat geduld , of raden jullie mij aan weer op ijzers over te gaan?

Groetjes Dees

kathleen decroix schreef op maandag, 2 mei 2005, 14:23:


Zolang je bang bent zou ik er doodgewoon niet op gaan zitten, je moet niets doen wat je niet durft. Wat wel heel leuk is om te doen is grondwerk, kan bijvoorbeeld clickeren of Parelli of noem maar eens iets op zijn. Op die manier leer je langzaam aan communiceren en merk je ook een beetje hoe je paard in elkaar zit. Angst is helemaal geen schande, dat moet je serieus nemen. Als je eigen angst probeert te negeren zal het erger worden denk ik.
Ga lekker op de grond wat doen met het paard, ineens weet je wel wanneer je zover bent om er eens op te gaan. Waar staat je paard eigenlijk, heb je hem bij huis?

Groeten Esther

kathleen decroix schreef op maandag, 2 mei 2005, 14:23:

Hallo Kathleen (of Tibken?),

Ik kan je adviseren een goede, begripvolle instructeur te zoeken.
En om veel grondwerk met je paard te gaan doen (denk bijvoorbeeld aan Parelli). Daarmee bouw je wederzijds een goede communicatie en vertrouwen op.
Er zijn ook mensen met dit probleem veel baat hebben gehad bij een cursus van Emiel Voest.
Ik weet niet of je in een bak of buiten rijdt, mar het kan ook helpen samen met anderen (is rustiger voor je paard) te rijden, maar dan wel met mensen die begrip hebben en bereid zijn je te helpen. Uitslovers moet je op dit moment mijden!

Troost je, je bent echt niet de enige in paardenland. Toen ik op mijn 40ste weer herbegon was er van mijn jeugdige bravoure ook niet veel meer over. Grondwerk heeft mij veel vertrouwen teruggegeven. En een paar meiden die mij op sleeptouw namen en zich totaal aan mij aanpasten.

Het lukt je!
Succes,
Marjolijn

Nochtans wil ik het paardrijden niet opgeven.Weet iemand hoe

Hoi hoi

Herkenbaar, er zijn meer mensen met angst dan je op het eerste gezicht denkt!
Wat je je in ieder geval moet realiseren is dat niets MOET! Je moet niet deftig rijden, je moet niet dapper zijn en je moet ook niet alles kunnen en durven. Paardrijden doe je voor de lol, en nergens anders over.
Wat bij mij heel erg geholpen heeft is simpelweg mijn eigen grens respecteren. Dit durf ik wel en doe ik dus ook, dat durf ik niet en dat doe ik nu ook niet. Ik heb bij tijd en wijle een enorme dip waarin ik niets durf en dan doe ik ook nauwelijks iets. En bij tijd en wijle krijg ik weer zelfvertrouwen en verras ik mezelf met wat ik wel durf.
Ook is het belangrijk jezelf te omringen met mensen die je begrijpen en respecteren. Die als je iets niet durft dat accepteren en je helpen met dat wat je wel durft. Helpen ook (of juist) in de zin van steun en toeverlaat zijn, zodat jij je aandacht op jezelf kan richten.
Succes ermee!

Groetjes Karin