Spirithorses schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:28:


Dat is hij inderdaad, tijdens ons dagelijks half uurtje trainen in de piste (weide), geen probleem. De jaren grondwerk die er aan vooraf gegaan zijn hebben hun vruchten opgeleverd. Het is vooral omdat hij wéét als hij iets goed doet, dat hij ook iets KRIJGT . Hij spant zich extra in, zoals een klein kind die harder leert als er iets aan vasthangt .
Maar ik vraag me af hoe het zal aflopen als ik bitloos met een bende paarden mee zal galloperen. Ik vrees dat de kans groot is dat ik ergens in de bomen zal hangen, terwijl m'n Haflinger het hazepad kiest, mee met de groep. Ik vrees dat hij dan hardhorig zal worden en al wat ik geleerd zal vergeten zijn door de opwinding . Ik weet nog niet hoe ik dat subtiel zal oplossen...misschien toch niet de zachte side pull.

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:49:


Wat doet hij als je er alleen buiten mee bent, en je gallopeert eens stevig door?

jan.

Maria Delavega schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:49:


Ik hoor wel vaker dat paarden in de groep veel drukker en meer 'onbereikbaar' zijn, ook andersom trouwens, dat ze in een groep juist rustiger zijn. Het meeste is gewoon een kwestie van trainen, oefenen, herhaling, patroontjes aanleren etc.

Je begint met alles in stap, zitten de knoppen erop, blijft je paard bij je etc. Dan sukkeldrafjes, opbouwen naar uitgebreidere stukken lekker doordraven. Galop pas als alle knoppen erop zitten: dus 'easy' is afremmen, whow (ho) is patsboem, binnen 4 stappen stoppen, sturen, aandraven etc.
Wij oefenen de galop met jonge of onervaren paarden altijd gewoon buiten met de groep mee, die 'dragen' zo'n onervaren paard en het paard weet niet beter of het doet zijn groepsgenoten na. Altijd heel veilig en mocht er toch iets gebeuren zal die echt niet van de groep weggaan

Verder weten al onze paarden op welke stukken we draven en gallopperen. Voor ons, met veel beginners, is dat veilig. Ze weten dus ook perfect waar ze moeten stoppen. Wij leren onze paarden (en de rijders) dat ze aan het eind van ieder weggetje in stap moeten, altijd de bochten, kruisingen in stap nemen, nóóít de bocht om draven of gauw een weg overschieten etc. Dus de paarden weten dat ook en doen dat ook zo. Lekker veilige patroontjes voor iedereen.

Nog een tip: oefen de galop op het harde, daar hebben ze zelden of nooit streken. Is hier altijd de regel; áls er onverhoopt toch iets gebeurt stuur je je paard het harde op en dan gaat-ie wel langzamer.
Da's natuurlijk weer het 'voordeel' van onze harde ondergrond.

Groet, Pien

marianne laenen schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 9:38:


Marianne, wat in mijn houding zou veranderd kunnen zijn? Ik ben vrijer, zekerder dan ik was op de eerdere pensionstalling. Ik heb zijn bit weggegooid, zweep in de hoek gezet (was er toch al geen fan van, je gaat een dier niet tikken omdat jij iets niet kan) en Jeentje-Winterpeentje is qua kwaliteit van zijn bestaan, met 10000% vooruitgegaan. Heel veel buiten in de wei, sociaal contact met soortgenoten, allemaal dingen die hij voorheen niet kon/mocht of gewend was ...
Zit te denken, hè ... zou dat het zijn? Zou hij van een mak en afgestompt stalpaardje, nu tot de ontdekking zijn gekomen dat hij de ruimte krijgt voor eigen inbreng en dit dan ook in de praktijk aan het brengen is?

stumperd schreef op donderdag 16 oktober 2008, 11:29:

Heeeee Conny, gelukkiiige verjaaaaardaaaag!! Geniet ervan!
Gr. Ilse

Ilse Bartholomeeusen schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 12:21:


He Ja!!

Lang zal ze leven!! Lang zal ze leven!

Gefeliciteerd Conny!

Fijne dag!!

Wil schreef op vrijdag 17 oktober 2008, 12:25:

Lang zal ze leven in
de Gloria

Hieperdepiep, Hoeraaaaa !!!

Ne gelukkige, ook van mij. Feest ze met een lekker glaasje wijn
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Dit vind ik nu mooi en duidelijk uitgelegd zonder de trukendoos of het betere trek en sleurwerk

http://www.youtube.com/watch?v=0b9OvUiOdW8