henny wittenaar schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 20:42:
> Maarrr...het probleem van gras en zeker gras wat in de groei is,
> is dat het veel onverteerbare eiwitten bevat, hoe korter het
> gras hoe meer onverteerbare eiwitten het bevat. "Volledig
> verteerbare eiwitten", de naam zegt het al daar kan het
> paardenlichaam wat mee, en de belasting voor lever en nieren is
> niet zo groot.
Volgens mij zijn onverteerbare eiwitten de gedeelten van de plant die niet door de darmen kunnen worden opgenomen en met de mest naar buiten verdwijnen. De vezels bijvoorbeeld en de schilletjes van granen.
De volledig verteerbare eiwitten worden door het lichaam opgenomen, maar daar krijgt het paard er veel te veel van. Verbranden kan niet, dus moet het paard ze op een andere manier zien kwijt te raken. Een deel van het overschot wordt omgezet in ureum en met de urine uitgescheiden, een gedeelte wordt samen met het zweet geloosd (daarom schuimt paardenzweet). Verteren is leuk, maar je moet er wel iets mee kunnen en een paard kan er nou eenmaal nauwelijks iets mee.
> Bij de onvolledig verteerbare eiwitten blijven er
> afvalstoffen achter in het paardenlichaam, lever en nieren
> worden al gauw teveel belast.
Nee, die eiwitten verdwijnen met de mest naar buiten en vormen geen probleem. Het zijn juist de verteerbare eiwitten die een probleem zijn, want waar moet het paard die laten?
Groeten,
Frans