henny wittenaar schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 20:42:


---Ja, Spunky heeft daar dus ook last van. Hij heeft geen 'eiwitbultjes' maar schuurt zich wel kaal. Als ik minder eten geef, schuurt hij ook minder valt mij op...

Groetjes,

Linda

Frans Veldman schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 20:34:


dat zou natuurlijk kunnen, daarom probeer ik ook zoveel mogenlijk informatie te vinden zodat ik iig een standpunt kan innemen!
Tot nu toe bekap ik volgens de klassieke manier, maar leg geen ijzers onder de hoeven van mijn paarden in verband met het hoefmechanisme!
Dat is trouwens ook het beste gebleken uit onderzoeks resultaten van dewaaiboerhoeve, alleen ijzers wanneer noodzakelijk ivm slijtage, liefst dus niet, om het hoefmechanisme zijn werk te laten doen

Nee een bacterie grijpt zijn kans wanneer het lang blijft zitten, dat kan door slechte verzorging, of doordat het vuil niet gemakkelijk uit de hoef kan komen.
Wat ik heb gezien is dan bij natural balance de straal er voor zorgt dat er een hoop vuil kan blijven zitten (overigens ook onder de ijzers, maar dat ik ook bij het reguliere beslaan)
De straal was zo slap, en zo dood (het slappe losse gedeelte) dat ik me niet kan voorstellen dat het paard daar draagkragt mee kan krijgen.


Zeker voldoende beweging, als ijzers dan ruim voor het hoefmechanisme! Maar die is toch vooral voor de doorbloeding van de benen (daar waar het paard geen spieren heeft) dus vooral om het bloed omhoog te pompen en niet voor de doorbloeding van de hoef zelf?
Maar goed schoon maken, dus niet een beetje schoon en dan teer (want dan wordt het alleen maar erger)

henny wittenaar schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 12:35:

Verder heb ik een aantal

Hoi

Kan iemand mij uitleggen wat de betekenis is van een dikke manenkam?
Ik weet je hebt een dikke buik; is meestal grasbuik en heeft weinig met "te dik" te maken eerder met volle darmen. En je hebt het "vet op de ribben". Hier kijk ik o.a. naar bij het bepalen van de conditie van mijn pony. Ook keek ik naar de dikte van de manenkam maar uit deze discussie denk ik dat er iets anders mee bedoeld wordt als manenkam dik = te dik.

groet Elsbeth

Frans,
Heb je bij deze informatie een bronvermelding? Wie het zegt en op basis
waarvan?
Nogmaals, als blijkt dat wel degelijk is aangetoond dat knoflook giftig is
voor paarden dan herzie ik mijn mening, vanzelfsprekend!
groeten,
Karen

Karen Koomans schreef op Sat, 14 Feb 2004 21:42:53:


De bronvermelding staat onder de artikelen. Toch is deze informatie al veel langer vermeld maar om de 1 of andere reden loopt nederland nogal eens achter in dit soort dingen. Net zo met eiwit/hoefbevangenheid, ook deze informatie is al achterhaald.

cornelie

Frans Veldman schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 18:53:

When horses in a pasture dotted with wild
Hoi,

Zoals eerder al gemeld is mij ook bekend dat de groene bovengrondse delen giftig zijn. In deze tekst lijkt het ook hier om te gaan:
1e alinea: de paarden waren ziek van wilde uien: dan eten ze de bovengrondse delen
2e alinea: bij de test voeren ze uien toppen: dus de groene bovengrondse delen.
Dit onderzoek heeft voor zover deze tekst aangeeft geen onderzoek gedaan naar de ondergrondse ui of knoflook.

Als je zegt dat tomaat giftig is heb je gelijk en ongelijk. Wij mensen kunnen goed de rode tomaat eten maar moeten geen blad proeven.
Zoook aardappel.

groet Elsbeth

Frans Veldman schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 20:17:

Hoi Frans

Het is denk ik wel duidelijk wat jullie willen laten zien. Maar mij gaat het iets te snel. OOk na 6-7 keer bekijken was het me deels duidelijk maar niet helemaal. Kan ieder fase even iets langer blijven staan.

groet Elsbeth

Frans,

Dit artikel had ik, naast andere, al gelezen voordat ik reageerde.

Het belangrijkste wat er volgens mij staat, slaat op paarden die in hun
graasland op uitgebreide schaal wilde Allium-varianten hebben groeien, een
wilde uien-soort.

Dat die paarden als gevolg van het eten van die Allium soort ziek worden
verbaast me niet. Die paarden eten naar ik aanneem, de groene bovengrondse
delen van die Allium plant. In m'n vorige e-mail schreef ik al dat ik weet
dat van de Knoflookplant de groene bladeren giftig zijn. In de fytotherapie
en als voedingssupplement worden alleen de bollen (teentjes) gebruikt.

In dit artikel gaat het dus om paarden die de groene delen eten van een
plant uit de Allium familie, namelijk een wilde ui (welke precies wordt niet
in het artikel vermeld). En dan ook nog in grote hoeveelheden. Op basis
daarvan kun je toch geen conclusies trekken over het gebruik van gedrooogde
knoflookteentjes, in een relatief lage dosering?

En heb je deze artikelen ook gelezen?
http://www.uoguelph.ca/atguelph/articles/horses.html
http://www.dropinbucket.com/cat4.htm

Ik weet dat ook niet onomstotelijk vaststaat dat knoflook góed is voor
paarden. Maar om nou aan de alarmbel te trekken en te zeggen dat knoflook
giftig is voor paarden, die conclusie vind ik op basis van de informatie die
ik tot nu toe heb niet gerechtvaardigd.

Te veel gras met een hoog fructosegehalte, zowel als te veel biks, kunnen
ook ernstig zieke paarden geven. Heel veel ziektes zijn voedingsgerateerd.
Maar de conclusie dat gras en/of biks giftig zijn, dat is volgens mij niet
terecht (maar wel gebaseerd op een zelfde soort redenering als hier bij
knoflook).

groeten,
Karen

Hoi,
Onderstaand bericht heb ik circa een uur geleden - al voor het bericht waarin ik vraag om een bron - rechtstreeks vanaf Outlook Express verstuurd, maar hij is nog niet aangekomen op het Forum. Onderstaand een kopie, als het origineel alsnog op het forum en/of in jullie postbakken verschijnt mijn excuses voor de doublure.
- - - -

Frans,

Dit artikel van Dr. Karen Hayes had ik, naast andere, al gelezen voordat ik reageerde.

Het belangrijkste wat er volgens mij staat, slaat op paarden die in hun graasland op uitgebreide schaal wilde Allium-varianten hebben groeien, een wilde uien-soort.

Dat die paarden als gevolg van het eten van die Allium soort ziek worden verbaast me niet. Die paarden eten de groene bovengrondse delen van die Allium plant. In m'n vorige e-mail schreef ik al dat ik weet dat van de Knoflookplant de groene bladeren giftig zijn. In de fytotherapie en als voedingssupplement worden alleen de bollen (teentjes) gebruikt.

In dit artikel gaat het dus om paarden die de groene delen eten van een plant uit de Allium familie, namelijk een wilde ui (welke precies wordt niet in het artikel vermeld). En dan ook nog in grote hoeveelheden. Op basis daarvan kun je toch geen conclusies trekken over het gebruik van gedrooogde knoflookteentjes, in een relatief lage dosering?

En heb je dit artikel ook gelezen?
http://www.uoguelph.ca/atguelph/articles/horses.html

Ik weet dat ook niet onomstotelijk vaststaat dat knoflook góed is voor
paarden. Maar om nou aan de alarmbel te trekken en te zeggen dat knoflook giftig is voor paarden, die conclusie vind ik op basis van de informatie die ik tot nu toe heb niet gerechtvaardigd.

Te veel gras met een hoog fructosegehalte, zowel als te veel biks, kunnen ook ernstig zieke paarden geven. Heel veel ziektes zijn voedingsgerateerd. Maar de conclusie dat gras en/of biks giftig zijn, dat is volgens mij niet terecht (maar wel gebaseerd op ongeveer een zelfde redenering als hier bij knoflook).

groeten,
Karen

----- Oorspronkelijk bericht -----
Van: "Frans Veldman" <forum@paardnatuurlijk.nl>
Aan: <honden.hos@planet.nl>
Verzonden: zaterdag 14 februari 2004 19:04
Onderwerp: [PN]Re: Knoflook

Als je de tijd die je nodig had om dit bericht te schrijven had gebruikt om
even te zoeken op "garlic horses disease" dan had je onder andere het
volgende gevonden:

henny wittenaar schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 20:42:


Volgens mij zijn onverteerbare eiwitten de gedeelten van de plant die niet door de darmen kunnen worden opgenomen en met de mest naar buiten verdwijnen. De vezels bijvoorbeeld en de schilletjes van granen.

De volledig verteerbare eiwitten worden door het lichaam opgenomen, maar daar krijgt het paard er veel te veel van. Verbranden kan niet, dus moet het paard ze op een andere manier zien kwijt te raken. Een deel van het overschot wordt omgezet in ureum en met de urine uitgescheiden, een gedeelte wordt samen met het zweet geloosd (daarom schuimt paardenzweet). Verteren is leuk, maar je moet er wel iets mee kunnen en een paard kan er nou eenmaal nauwelijks iets mee.


Nee, die eiwitten verdwijnen met de mest naar buiten en vormen geen probleem. Het zijn juist de verteerbare eiwitten die een probleem zijn, want waar moet het paard die laten?

Groeten,
Frans

klaas.feuth schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 21:22:


Slijtage zou geen probleem moeten zijn. Paarden hebben (zoals alle dieren) een mechanisme om zich aan te passen aan de slijtage. Bij paarden werkt dat als volgt: Als de hoef teveel slijt zakt de straal op de grond. Als er meer druk op de straal komt dan neemt de hoefgroei toe. Wordt de hoefgroei teveel dan wordt de straal opgetild en hierdoor neemt de groei weer af. Zoals je begrijpt ontstaat er een evenwicht waarbij de hoef probeert een bepaalde constante druk op de straal te houden.
Nou snap je ook wat er gebeurt als je de straal kort maakt: De straal heeft te weinig contact met de grond en de hoef "denkt" dat de groei minder moet.
Het absurde is dat je zo dus in een vicieuze cirkel terecht komt: De hoefsmid snijdt in de straal die dan geen contact meer maakt met de grond, de hoef gaat daardoor minder groeien, daardoor denkt men dat de hoef de slijtage niet aankan, er moeten ijzers onder waardoor de straal nog minder contact maakt en bovendien de doorbloeding afneemt en de hoef nog minder snel gaat groeien en men denkt "zie je wel, er MOETEN ijzers onder want de hoeven groeien zo langzaam".

Geloof me, ik heb behalve mijn eigen paard op deze manier al heel wat paarden van de ijzers afgeholpen. Zelfs mijn eigen klassieke hoefsmid die ik toen had was zo onder de indruk van de resultaten dat hij ook een cursus natuurlijk bekappen is gaan doen...


Nee, een bacterie gaat niet zijn kans nemen als hij lang blijft zitten. Een bacterie gaat dood als hij lang blijft zitten! Een bacterie grijpt direct zijn kans!
De bacterie leeft bovendien niet van het vuil (als dat zo was groeide hij niet op de hoef maar op de mesthoop), maar van de hoef. Die is verzwakt en daardoor een smakelijk kostje voor de bacterie. Net als elk weefsel dat half dood is.
Daarom helpt schoonmaken ook zo slecht; het is niet het vuil wat de bacterie zo lekker vindt maar de hoef...


VOORAL juist voor de hoef zelf! De hoef is een van de snelstgroeiende onderdelen van een paard en heeft dus een hoge behoefte aan voedingsstoffen!

Groeten,
Frans

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 22:28:


Daarna zijn er ook onderzoeken gedaan naar de knoflook die aan paarden wordt gevoerd en ook daar kwamen ze die Heinz-cellen tegen.

Hoe dan ook, er is nog nimmer aangetoond dat knoflook heilzame effecten heeft op paarden, maar er is wel een sterke verdenking dat het kwaad kan. Voor mij is de keus dan ook niet zo moeilijk, mijn paarden zijn kerngezond zonder knoflook dus waarom zou ik ze iets gaan geven wat ze van nature niet eten en mogelijk schadelijk kan zijn?

Groeten,
Frans

elsbeth flipsen schreef op zaterdag, 14 februari 2004, 22:35:


Heb je de uitgebreide versie op de bekappingspagina zelf (onder 'ijzers') al gezien? Het is namelijk de bedoeling dat mensen daar naar kijken, die gaat heel langzaam en daar staat tekst naast voor de uitleg. De snelle is om de groei beter weer te geven maar dus niet om het gehele verhaal uit te leggen.

groetjes
--

Ilona