Frans Veldman schreef op dinsdag 29 januari 2008, 20:38:


Zeker. Ceasar (welke weet ik niet) had zelfs gouden "ijzers"!
Paarden waren vroeger dan ook voor de elite. Het "gewone" volk liep. En zeulde karretjes zelf langs herenwegen. Arme paardenhouders hadden vaak geen ijzers. Die moesten het anders oplossen. De indianen in Amerika gebruikten ook geen ijzers. Ze bonden een lederen zak om een hoef als het paard een probleem kreeg aan de hoef. En werd verder op natuurlijke wijze genezen. Je moet ook bedenken dat toen ook veel paarden vroegtijdig het loodje legden door gebrek aan verzorging, evenals mensen. Ik vroeg eens een Tibetaanse lama wat de oorzaak van veel lijden is. Antwoord: (in Engels) Ignorance. (gebrek aan kennis)
Kortom: Als we ons paard goede hoefverzorging willen geven is inzicht in de natuur van het paard heel belangrijk. En waar kun je dat beter vinden dan bij het paard in het wild. Daar is de basis. Van daaruit kun je een manier vinden voor werkelijk onderhoud.

Christel Provaas schreef op donderdag 17 juli 2008, 14:26:


Hallo Izi,
Zelf bekap ik ondertussen meer dan 130 paarden, pony's en ezels. (Ook in Noord Holland) En kom veel verschillende problemen tegen. De hoeven van jouw paard hebben ook een geschiedenis. die kun je met een eerste bekapping zeker niet uitpoetsen. Raad: bekap niet de ideale hoef er in. Dit zou schade kunnen berokkenen aan de pezen en gewrichten. De stand van het hoefbeen is al een tijdje zo het nu is en het bewegingsapparaat heeft zich daar op ingesteld. Een plotselinge verandering kan deze niet zomaar even aan. De optimale bekapping is er op gericht, dat het paard zijn voet in vorm kan lopen. Door middel van een begeleid slijtings proces en dito groei. Het paard heeft duidelijk ondergeschoven hielen. De kwartieren zijn naar buiten gedrukt. Zelfs als je de hielen verlaagd blijft dit zo. Er vormt zich (in het duits: Drängelhorn) tussen de zool en de wand.
Ik behandel een Fries waar dit extreem was en nu een hele ander hoef laat zien (aan beide zijden wel 1 cm smaller geworden, zeg maar de wand ligt weer tegen de zool, zowat). De kwartieren moet je behandelen op een bepaalde manier, de over de zool groeiende steunsels van de zool houden.
Niet een te grote mustangrol. Echter de wand in de kwartieren kunnen uitgedund worden, zodat deze meer slijten dan naar opzij groeien.
Kwartierboogjes kan, maar het gevaar is dan dat er extra veel druk komt op de toch al ondergeschoven hielen (zie de zeer vlakke steunsels)
De bekapping is er dan op gericht om de juiste krachtverhoudingen weer terug te krijgen, doordat het paard ze als het ware er in loopt. Een natuurlijk evenwicht kun je er niet in kappen. De rest (pezen, spieren en gewrichten) moet ook mee veranderen.

Het is al weer later in het jaar, wellicht ben je al opgeschoten. Maar neem er de tijd voor om de hoeven te verbeteren.

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 11:28:


De Shetlander is inmiddels onder behandeling (door mij) met natuurlijk bekappen en we hebben alles doorgesproken om de weg terug te bewandelen. Het vervelende is dat hij juist (na een jaar) helemaal genezen was van hoefbevangenheid en nu weer opnieuw moet beginnen. Anders dan de vorige keer zijn we meer gaan letten hoe dit kan ontstaan.
Moeilijke is ook dat hij dicht onbeheerd aan de openbare weg staat. (goed bedoelde broodjes voeren en dergelijke is snel gebeurd). De Shetlander staat nu bij mij op een tweewekelijkse bekap/controle beurt. Samen komen we er hopelijk weer uit.
Dat gepraat van veterinairen over als het hoefbeen 'kantelt' betekend dat de dood, hoor je nog vaak helaas. Ik zag laatst nog bij een grote tuin/dier winkelketen een boek staan waar het nog in wordt vertelt en speciaal beslag nodig is, etc. etc.
Werkelijke hoefrehabilitatie is nog niet overal doorgedrongen.
Gelukkig is het voor onze Shetlander niet te laat. Sterkte Gerdi.
Geduld en goede zorg is belangrijk