Gerdi Luurs schreef op donderdag 13 november 2008, 9:15:


Met alle goede adviezen die hier inmiddels gegeven zijn moet het zeker lukken om je shetje weer in orde te krijgen.
Nog een laatste tip: Heb geduld! Ondanks alle goede zorgen gaat het hoe dan ook een aantal maanden duren voor de calamiteit voorbij is. Dat wil niet zeggen dat hij maandenlang erge pijn zal hebben (een goede bekapping kan nu direct voor verlichting zorgen) maar wel dat hij gevoelig zal blijven en je heel goed moet oppassen met wat je met hem doet.
Ik zou zo snel mogelijk NA een goede bekapping, waarbij de hoefwand met name aan de voorkant vrij is van grondcontact met hem gaan lopen/strompelen over een gladde asfaltweg. Beweging zorgt voor doorbloeding, en die doorbloeding heeft hij nodig om de afvalstoffen uit de hoeven weg te krijgen (wat je ook aan zuiveringskuurtjes gebruikt, als er geen noemenswaardige doorbloeding is gaan de afvalstoffen niet weg), en om de hoef te kunnen laten beginnen met de wederopbouw. Zonder aanvoer van voedingsstoffen en zuurstof kan er ook niks worden gerepareerd.


Alles kan weer goedkomen. Aan zo'n foto heb je dus eigenlijk niets, dus ik zou de moeite, geld en stress besparen.


Gaat prima samen.


Dat hangt er van af. Als hij zonder magnesium steeds weer hoefbevangen raakt (nadat je wel steeds alle voorzorgen hebt genomen) dan is hij gebaat bij een levenslange onderhoudsdosis.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 11:28:


De Shetlander is inmiddels onder behandeling (door mij) met natuurlijk bekappen en we hebben alles doorgesproken om de weg terug te bewandelen. Het vervelende is dat hij juist (na een jaar) helemaal genezen was van hoefbevangenheid en nu weer opnieuw moet beginnen. Anders dan de vorige keer zijn we meer gaan letten hoe dit kan ontstaan.
Moeilijke is ook dat hij dicht onbeheerd aan de openbare weg staat. (goed bedoelde broodjes voeren en dergelijke is snel gebeurd). De Shetlander staat nu bij mij op een tweewekelijkse bekap/controle beurt. Samen komen we er hopelijk weer uit.
Dat gepraat van veterinairen over als het hoefbeen 'kantelt' betekend dat de dood, hoor je nog vaak helaas. Ik zag laatst nog bij een grote tuin/dier winkelketen een boek staan waar het nog in wordt vertelt en speciaal beslag nodig is, etc. etc.
Werkelijke hoefrehabilitatie is nog niet overal doorgedrongen.
Gelukkig is het voor onze Shetlander niet te laat. Sterkte Gerdi.
Geduld en goede zorg is belangrijk

Fred Emmerig schreef op zaterdag 22 november 2008, 18:50:


Ja, dat is dus echt balen, dat goedbedoelde vreten wat mensen allemaal geven. Ik word daar dus echt pissig over. Mensen moeten gewoon voeren, dat zit in hun aard of zo, grrrrr. Soms zit ik wel s te denken om met een zak brood de nieuwbouwwijk in te gaan en daar gewoon overal in de tuinen brood en appels te smijten. Eens kijken of ze dat leuk vinden.
Je kunt mss een bordje neerzettten Met een uitleg. Ik heb hier ook bordjes niet voeren, maar er lopen meer analfabeten rond dan je denkt. Zodra ik t zie, vlieg ik erop af en word een beetje boos haha. Zo krijg je vanzelf een naam hihi. Ben blij dat het baasje voor de shetlander niet naar de da heeft geluisterd, want het komt echt wel goed met m. Gr. Ingrid

Ja, hier in de buurt stond een paard van 46 jaar oud, zo mager als wat natuurlijk maar nog heel kwiek. De eigenaar had een bordje gehangen "dit zijn oude paarden, gelieve niet te voeren" (er stonden er nog een paar van 30).
Het oudje is gestorven aan koliek omdat wandelaars overrijpe peren op de wei hadden gegooid.

Marianne