e m kraak schreef op donderdag, 2 september 2004, 19:02:


Wat mooi dat je een link naar het hele artikel hebt kunnen plaatsen! Ik kon zelf via internet niet meer dan een summary krijgen omdat de uni Leiden geen internet abonnee is op het blad
En dat andere artikel wat je noemt zou ik ook graag zien!
Mag ik zo vrij zijn om te vragen hoe je aan al die artikeltjes komt? Je hebt me eerder al links gestuurd en ik ben nog bezig de artikelen te lezen die ik zo te pakken heb gekregen, maar het lijkt wel alsof jij over alles iets kan vinden!
Ik ben een beejte jaloers moet ik toegeven, maar ik ben voorlopig nog bezig met mijn stage en die heeft niets met paarden te maken, toch opent het perspectiven voor een mooie scriptie!
Groetjes Jolijn

e m kraak schreef op zaterdag, 4 september 2004, 12:20:


Zoals ik het geleerd heb is er bij operante conditionering altijd sprake van een actie van de lerende entiteit (hoewel je voor classieke condititonering niet echt van leren kunt spreken, bijna alle dieren zijn reflexen aan te "leren", maar veel minder dieren en veel minder dingen kun je aanleren met operante conditionering).
De rat in een skinnerbox, doet iets, voert een actie uit (an operant) in het begin is er sprake van trial and error, de rat doet maar iets, scharrelt rond, tot hij door heeft dat het raken van een knopje, een gewenst (eten) of een ongewenst (stroom stoot) effect heeft. Dit is operant omdat de rat een actie uitvoert.
Bij pavlof doet de hond in het begin niets, hij staat en luisterd naar een bel dan krijgt hij eten (doet daar dus niets voor) zo word er een associatie tot stand gebracht, met als gevolg dat de hond (mogelijk onbewust) gaat kwijlen als hij een bel hoort.

Omdat er bij de paard en schrikdraad situatie sprake is van een actie van het paard, nl het schrikdraad aanraken (of hij dit nou wel of niet bedoeld heeft) gaat het hier nmm om operante conditionering, het zou er niet toe moeten doen of het paard de handeling herhaalt, misschien heeft het paard wel in een keer door dat de stroomstoot verband heeft met het draad (misschien zijn paarden sowieso wel gevoeliger voor electriche lading dan wij mensen en "zien" ze schrikdraad heel anders dan wij) dan heeft het paard het snel geleerd, maar als het paard de link niet legt kan het gebeuren dat hij nog enkele keren, bewust of onbewust in contact komt met het draad, net zolang tot hij de link legt met de schok.
Hier heeft het paard dus wel degelijk iets geleerd, hoewel ik wel heb begrepen dat veel paarden hun "kennis" up to date houden, zodat ze snel door hebben wanneer de stroom is verminderd of weggevallen en gewoon door het betekenisloze draadje heen lopen. Ik denk dat dat misschien komt omdat ze meer kennis uit het draadje halen dan wij denken, misschien horen ze het ook wel aan de tikker, of misschien kunnen ze zonder een schok te krijgen wel aftasten hoeveel stroom erop staat.

Jolijn

ebby schreef op zaterdag, 4 september 2004, 11:54:


Bij trail and error binnen operante conditionering is er sprake van beloning (positive ervaring) OF straf (negative ervaring).
Als je je paard iets nieuws vraagt doet je paard gewoon iets, omdat hij nog niet weet wat de bedoeling is, het is hem wel duidelijk dat je iets wilt (of niet en hij gaat gewoon zelf iets doen omdat hij zich verveelt) dus gaat hij voorzichtig verschillende dingen proberen, zodra jij ziet dat hij (min of meer) doet wat je hem vroeg beloon je hem dat is dan een positieve ervaring en voor hem een ervaring die hij graag zal herhalen, na nog enkele keren (toevallig) doen wat je wilt, legt je paard de link, deze handeling is goed.
Op dezelfde manier kun je door je paard te straffen voor dingen die hij doet die je hem vraagt NIET te doen, dus niet happen naar de hond, doet hij het wel dan ben jij ontevreden en straft hem (negative ervaring) zo leert hij niet te doen wat jij niet wilt (of hij ook leert dat hij de hond niet mag bijten is de vraag)

Groetjes Jolijn

e m kraak schreef op zaterdag, 4 september 2004, 14:47:

Ja daar kan ik wel in meegaan, maar is dat onderschijd belangrijk?

Nouw... als de hond zelf een link legt tussen het krabben en de bel heeft hij toch operant iets geleerd, hij zal het alleen snel weer afleren omdat de bel ook vaak zal komen als hij zich niet krabt. Maar dit soort dingen kunnen erg hardnekkig zijn (oorsprong van al ons bijgeloof?, een voetballer hoeft maar een keer gouden schoenen te dragen als hij een mooi doelpunt maakt en er is een bijgeloof geboren!


Nee maar er is in die situatie wel een actie van het paard vereist, nl het draad aanraken.

Uhh nou ik ben niet zo van de links (das meer jou terrein dacht ik )
Maar ik heb mijn biologie boeken van de middelbareschool nog wel ergens in de kast liggen, ik zal eens kijken, daar kan het in ieder geval niet te wetenschappelijk en verwarrend in staan :)

Groetjes Jolijn

Ik vraag me af (want terwijl ik wegdroom bij het idee later een eigen paard te hebben droomt mijn vriend weg bij het idee aan een ezeltje in de achtertuin)
Is NH net zo goed toe te passen op ezeltjes? Vertonen wilde ezels dezelfde gedragingen als paarden? Ik heb wel wat artikelen gelezen over kudde gedrag van ezels en paarden, maar komt alles overeen?
Is er hier iemand misschien die ook ervaring heeft met ezels, of zelfs een ezeltje heeft?
Ik ben benieuwd.
Groetjes Jolijn

sannie schreef op zondag, 5 september 2004, 12:17:


Hoi Sandra,
Super!
Dat is precies waar ik op hoopte, laat je het weten als je ezeltjes aan je kudde toevoegt?
Voor mij is het nog wel zeker een paar jaar in de toekomst (min.3) voor mijn vriend en ik het zo ruim hebben dat we op een goede manier paarden en ezeltjes kunnen houden, voorlopig houden we het bij twee konijnen in de kamer.

Groetjes Jolijn