eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 januari 2007, 0:17:


Er is maar 1 manier en da's Eddy zijn manier zeker...
Geen mensen approuch ,oh nee? Zou het niet erg handig zijn om als 2 mensen die met elkaar praten toch in elk geval proberen elkaar te begrijpen en naar elkaar luisteren zodat ze inhoudelijk misschien iets toe te voegen hebben ipv met one liners en afkrakers alleen bezig te zijn hun eigen gelijk te halen en zichzelf op te hemelen?

Hoe kun jij nou een zgn nuttig advies geven als je niet eens probeert duidelijk te krijgen wat een ander nou precies bedoelt en hoe zij de dingen invult..
mensenapprouch Eddy, daar moet je nog veel van leren...

Karin

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 januari 2007, 8:51:


Mijn reaktie komt voort uit mijn idee dat er verschillende mensen het denken over hetzelfde te hebben, terwijl dat niet zo lijkt te zijn, voor mij tenminste, het is zoals Egon zegt chaos en Ans raakt alleen maar verder in de war.
En als je vind dat er naar het paard gekeken moet worden en van daar uit gewerkt , moet je geen antwoorden of adviezen geven, want je kent het paard niet noch de precieze stijl waarop ie gereden is/wordt. Wil je toch advies geven is het wel handig om te weten of iemand het nou over bv een links gebogen of links-ingebogen paard heeft. Ik heb het je niet zien vragen .
Je zou het paard (en ruiter) anders met je adviezen die eventueel worden aangenomen niet helpen, het tegendeel zou waar kunnen zijn en daar zit Ans nou net niet op te wachten.
Mijn reaktie komt tevens voort uit je opmerkingen en one-liners, misschien niet naar Ans maar wel in andere reakties, over andere lesgevers die je nooit hebt zien werken en niet probeert te begrijpen, en die one liners komen op mij alleen maar over als het afkraken van andersmans werkwijze.

Karin

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 januari 2007, 9:52:


Maar

Jij vind dat achterhaald en dus probeer je mensen op andere gedachten te brengen.
Dat mag, maar doe dat dan alleen in algemene zin. Als je zoals je zelf zegt, vanuit het paard wil werken (en dat nog nooit gezien hebt), zou het wel eens zo kunnen zijn dat dat bij dit paard en deze ruiter wel eens de oplossing zou kunnen zijn voor het probleem op dit moment. Ik zeg niet dat dat zo is, maar het zou zo kunnen zijn en dan is het niet zo slim om tegen andermans werkwijze in te willen gaan en te zeggen dat dat niet oke is.

> Trouwens ik voel dat liever zelf , wat

Wie weet voel je dan ook dat in dit geval je het paard kunt helpen door je gewicht te zetten op stijgbeugels
Soms gaat het niet over een ideaal-plaatje, maar over paarden die geholpen moeten worden.

Karin

Monique Meijer schreef op donderdag 18 januari 2007, 8:03:


Ik verander niks, ze kunnen de wei op en de stal in, zoals altijd.
Paarden zijn heel goed in staat een storm te overleven zonder takken op hun hoofd te krijgen (mits ze de ruimte hebben natuurlijk).
Heb ooit meegemaakt dat ik met een paard over een smal pad moest tijdens storm, ik kreeg de merrie maar niet mee...snapte er niks van, anders liep ze altijd gewoon mee, maar nu staakte ze echt en ik kreeg haar geen voet vooruit...5 minuten later hoor ik herrie en krrrrrak en viel er een enorme boom over het pad waar ik naartoe had gewild.
Mijn paarden komen soms ineens keihard naar stal gerend, 10 minuten later hagelt het (en daar hebben de watjes een hekel aan blijkbaar).

Ik heb ze ooit ook in een nogal vreemde opstelling "gevonden", tijdens hevig onweer, ze stonden midden in wei als een ster met alle konten naar elkaar. (met onweer gaan ze bijna nooit naar stal) Toen het onweer minderde verplaatste het spul in opstelling en ging op een rijtje staan, met merrie die het hoogst in rang is aan de buitenkant en aan de andere buitenkant de ruin met de hoogste rang, de rest ertussenin.
Prachtig, zulke dingen

Vind het eigenlijk nog "gevaarlijker" ze op te sluiten, mochten er dakplaten oid naar benee komen kunnen ze niet weg.

Karin

Huertecilla schreef op donderdag 11 januari 2007, 10:54:


Dank voor deze aanrader HC!
Heb ook honden (waarvan 1 pup van 8 maanden die we druk bezig zijn "op te voeden") en het boek besteld en inmiddels uit. Het was op zich voor mij niet allemaal nieuw, maar ook stonden er dingen in over roedelgedrag waar ik niet eerder over nagedacht heb. En ja, het gaat net zo goed over paarden, dus je hoeft geen hond te hebben om toch iets aan het boek te hebben.
Ben nu een boekje over honden aan het lezen van Konrad Lorenz, uit 1957, in feite staat daar een soortgelijke strekking in, erg leuk.

Karin

Huertecilla schreef op zaterdag 20 januari 2007, 11:11:



Tis ook maar net hoeveel en welke keuzemogelijkheden paarden hebben.
Ze staan hier op 1.5 ha land, waarvan tijdens de storm ongeveer 3000 meter is ondergelopen en er een heel groot stuk was dat best droog was.
Toch hebben de paarden de hele middag tot ver over hun kogels in het water gelopen op die 3000 meter en het drogere gedeelte niet opgezocht.
Ik vermoed omdat op dat stuk de boerderij als een soort windbreker diende en hen nog enige bescherming tegen de wind gaf.

Ze zoeken dus de ruimte wel op, maar geen natte voeten halen is blijkbaar ook niet altijd even belangrijk.

Karin

Masja schreef op zaterdag 20 januari 2007, 18:43:


Als jij vind dat je paard maar op 1 foto het touwtje onder spanning heeft, heb je dus een aangeleerde houding "gecreeerd", die niets met wat dressuur zou moeten zijn! van doen heeft, dit is een afgedwongen en daarmee aangeleerde houding waarbij het paard niet ontspannen kan zijn.
Heb je nooit geleerd dat een paard net voor de loodlijn moet lopen en dat er zoiets bestaat als een valse knik in de hals? En dat aanleuning van *het paard* moet komen? Dit paard neemt het bit niet aan, hij probeert het alleen te ontwijken door zich in valse knikken in de hals te gaan bewegen.
Erg slecht voor zijn gezondheid....



Karin

epona schreef op zondag 21 januari 2007, 20:22:


Nee, Eddy doet helemaal niet hetzelfde, die heeft het over paarden en paardrijden, jij hebt het over mensen. Groot verschil...

Karin

Wuyckens Nathalie schreef op dinsdag 30 januari 2007, 15:32:


Ik leer de trainingsdingen altijd eerst op de grond aan, dan pas onder het zadel.
Voltes, slangevoltes, hoeken door, gebroken lijnen, schouderbinnenwaarts, wending om de achterhand, achterwaarts, achterwaarts door de L, in een klein vierkant voet voor voet langs de volgende zijkant komen, labyrinth, balkjes lopen, cavaletti lopen, zo langzaam mogelijk stappen en draven (maar natuurlijk wel met achterhandgebruik), travers, wijken, slalom tussen pilonnen en ik vergeet vast nog wel eea.
Het meeste kun je ook buiten doen natuurlijk, maar daar kun je ook soms
taluten op en af, een slootje over, door kreupelhout enz.

Verder afhankelijk van het paard aan grondwerk: een vrij sprongetje, targetten van lichaamsdelen (van het paard wel te verstaan) , voetballen, schrikparcours (hoewel ze nergens meer van schrikken,maar er zijn er die dat erg leuk blijven vinden om te doen, de kunst is om steeds weer wat nieuws te verzinnen...), trommelen (ik dan) en met ritmes spelen, "aporteren", "pak me dan als je kan", buiging maken en ik wil nog een podest, maar kan geen stevige vinden

Karin