(nick)

(frans)

Ik los dit op door zelf aan te voelen (of zien) wanneer mijn paard graag wil schuren, en ik neem dan het initiatief en begin ze lekker te krabbelen.

Vind het namelijk niet prettig dat mijn paard zo respectloos tegen mij gaat zitten schuren (je zou dr nog es door om kunnen vallen), maar ik gun het paard dat krabben natuurlijk wel.

Mooi opgelost, toch?

Groet Ilona

Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:27:

Ik schreef dit wat onhandig:

Afgezien van het kromme Nederlands wilde ik eraan toevoegen dat iedere keer wanneer het hem lukt om je ruimte binnen te dringen dat hij daarmee punten scoort. Als hij genoeg punten heeft gescoord is het volgende wat hij doet zijn tanden in je schouder zetten. Hij heeft dan immers al uitgetest OF er wat gebeurt als hij jouw ruimte binnenkomt. En als dat zomaar ongestraft kan dan is hij klaar voor het volgende.

Capricho (hengst van Peter) deed dat ook, en in dat geval reageerde ik ook te lief. En kwam inderdaad even later zijn tanden tegen. Na een paar wat fellere reacties van mijn kant, wijken-voor-druk, achteruit laten lopen en vooral die snoet van hem op minimaal een halve meter houden (nee hoor, niet zo) vond hij ineens dat ik toch eigenlijk MEER de leider was dan hij. En vanaf dat moment was zijn houding totaal anders, liep hij als een hondje mee en ging wijken voor druk ook fantastisch.

Horsemanship is niet zozeer het volgen van een standaardpakket maar vooral leren inschatten met wat voor paard, wat voor situatie je te maken hebt en je handelingen daarop afstemmen. Er wordt zoveel gegeneraliseerd door mensen, zoals met het verhaal met die autosleutel, ze denken dan ineens dat ik dat bij ieder paard doe. Misschien dat die mensen zelf altijd bij ieder paard het standaardrecept toepassen maar bij mij hangt dat dus echt van het paard en situatie af.


Let hierboven op het woordje "ongevraagd".

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:35:

Ja zo doe ik het ook ongeveer. Isabella geeft aan waar het jeukt (dat doet door mij al aankijkend zo van "ach wil je even krabbelen aub?" en het DAAR wijst ze aan met haar neus. Heel handig.
Bijkomend voordeel dat ik nog heb, ik kan lekker op de grond naast haar gaan zitten. Zij genieten en ik ook lekker ontspannen erbij.

Maar eerlijk is eerlijk, als ze echt denkt, hmmm dat is lekker, gaat ze wel eens gewoon op me hangen en dan moet ik toch wel heel snel opstaan. Hoezo respect voor mij (hahaha)!

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:40:

hallo Frans,
volgens mij ben JIJ hier aan het generaliseren. Ik vind het behoorlijk unfair dat je niet op mijn post reageert en dan wel in een ander topic deze sneer uitdeelt.

Maar okee, voor alle duidelijkheid nog maar eens:
- ik heb nooit beweerd dat jij bij ieder paard een sleutel gebruikt.
- ik heb wel gezegd dat ik het een slechte zaak vind dat jij iemand die voor het eerst 'wijken voor druk' uitprobeert de sleutel adviseert - zonder paard en situatie ingeschat te kunnen hebben(!).
- ik heb gevraagd hoever jij vindt dat je mag gaan in het veroorzaken van pijn als je paard niet naar je luistert.
- en ik heb kanttekeningen geplaatst bij het gebruik van pijn om een paard iets te leren.

Helene

Helene schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 22:26:


Als ik iemand een tip geef dan is dat logischerwijs zonder dat ik paard en situatie heb kunnen inschatten; dat geldt voor iedereen hier. Als we hier alleen nog maar tips kunnen geven als we paard en situatie precies kennen dan kunnen we dit forum net zo goed sluiten.


Ik heb geloof ik erg mijn best gedaan om duidelijk te maken dat ik het paard er geen pijn mee doe. Er is een verschil tussen straffen en het paard laten ontdekken dat ie iets beter niet kan doen.

Je hebt toch zeker ook schrikdraad om de wei staan? Nou, dat doet "pijn" hoor! Maar we vinden schrikdraad acceptabel omdat het geen straf is, het is geen actieve handeling van ons of van het draad, de stroom "is" er nu eenmaal en het is vervelend om er tegenaan te zitten. De bedoeling is dat het paard het ontdekt en voortaan niet meer aan de draad komt.

Ik prik geen sleutel in een paard, maar als een paard gaat leunen dan mag hij tegen mij aanleunen met een sleutel ertussen. Hij mag zelf ontdekken dat dit niet comfortabel is en hij krijgt ook alle gelegenheid om de sleutel uit de weg te gaan/te vermijden.

Dat is hetzelfde als bij driving game en andere zaken.
Straffen en pijn doen is pas kwalijk als het dier geen mogelijkheid heeft om het nare gevoel te ontwijken en daar is in dit geval geen sprake van.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op maandag, 10 mei 2004, 1:46:


Ook mij lukt het meestal relaxed te blijven als het paard dat ik rij schrikt. Echt in paniek ben ik zelf nooit geweest. Als ik jullie goed begrijp relaxed je paard omdat jezelf relaxed blijft. Wat nu als je zelf toch in paniek raakt. Hypothese: je rijdt op een toerit voor de snelweg waar het verkeer 120 rijdt. Ok theoretisch zou je kalm moeten blijven en dan kalmeert je paard en stop je voor je invoegt. Stel je raakt in paniek dan .................. kalmeert je paard niet en voeg je in?

Hiermee bedoel ik dus niet het verschil tussen met en zonder teugels rijden.

toedeledokie
Elsbeth

elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 21:06:


DANIELLE

pien

Elsbeth

Hee Elsbeth, ik schrok een beetje, dat heb ik toch nooit zo gezegd.... Bleek dus dat het eerst geschrevene hierboven van Danielle afkomstig is. Ik heb de namen er voor de duidelijheid even bij gezet, zodat er geen verwarring ontstaat over wie wat geschreven heeft. Ik identificeer mij niet bepaald met hetgeen zij beweerde. Ik dacht al dat dat geen opzet was hoor.... Groetjes, Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 9:27:


Echt waar? Dit vind ik echt balen. Een van de paarden die ik rij schuurt altijd zijn hoofd na het rijden tegen me aan. Dit doet hij vlak voor we afzadelen en hij nog even lekker mag rollen. Ik heb totaal geen respectproblemen met dit paard. Daarom vind ik het echt balen als ik hem niet meer zou mogen laten schuren.

Helpt het dat ik hem uitnodig om te schuren? Ik bedoel is het dan ook disrespect?

JAAAA ik heb ze ook gevonden

toedeledokie
Elsbeth

elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:24:


Als je het paard uitnodigt om te schuren en je hebt geen dominantie-probleem met het paard dan kan dat prima hoor! Bala schuurt haar hoofd ook wel aan Jack, soms vindt hij dat goed en soms niet. Hij is wel op en top leider (maar dan wel eentje waar anderen graag bij willen zijn, en dat is ook wat je zelf met een paard wilt bereiken lijkt me) groet ilona

elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:24:


nee, als jij begint is het OK... in paardentaal dan, maar nogmaals: ik ben geen paard, en ik ben er van overtuigd dat ik nog nooit een pony ben tegengekomen die op voor mijn duidelijke wijze uitte/dacht dat ik wel een paard was.
Daarom ligt het nmm allemaal zo simplistisch niet. Natuurlijk zijn evidente respectproblemen op te lossen in taalfragmenten waarvan je mag hopen dat het "probleempaard" die begrijpt, maar als je nu geen respectprobleem ervaart? Waar ligt die ervaringsgrens, bedoel ik? Want ik denk dat die binnen zekere marges toch individueel is, karakterafhankelijk.
Jij geeft aan dat je geen respectPROBLEMEN ervaart (ik neem dan maar aan dat alles wat jullie samen doen naar jouw zin gaat) - zou je dan een probleem maken van een formaliteit voor die formaliteit een probleem wordt (of niet)?
Dat is een keus.... nmm.

Groeten, Egon.

Spirithorses schreef op donderdag, 13 mei 2004, 21:15:


Niet schrikken, de vraag was een beetje algemeen bedoelt. Zolang je zelf kalm bent en je vertrouwt elkaar lopen situaties zelden uit de hand. Maar wat nu als je zelf wel in paniek schiet. DAn vertrouwt het paard jouw, wil vluchten omdat het jouw paniek registreert en dan......
toedeledokie
Elsbeth

e m kraak schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:37:


Echt jammer dat we niet eens een maandje paard zouden kunnen zijn. Wie weet wat een lol we dan zouden hebben als we ons zelf als mens bezig zouden zien. Wel een beetje moeilijk met hoefjes typen.

Inderdaad geen probleem maken waar geen problemen zijn.

toedeledokie
Elsbeth