elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:24:


nee, als jij begint is het OK... in paardentaal dan, maar nogmaals: ik ben geen paard, en ik ben er van overtuigd dat ik nog nooit een pony ben tegengekomen die op voor mijn duidelijke wijze uitte/dacht dat ik wel een paard was.
Daarom ligt het nmm allemaal zo simplistisch niet. Natuurlijk zijn evidente respectproblemen op te lossen in taalfragmenten waarvan je mag hopen dat het "probleempaard" die begrijpt, maar als je nu geen respectprobleem ervaart? Waar ligt die ervaringsgrens, bedoel ik? Want ik denk dat die binnen zekere marges toch individueel is, karakterafhankelijk.
Jij geeft aan dat je geen respectPROBLEMEN ervaart (ik neem dan maar aan dat alles wat jullie samen doen naar jouw zin gaat) - zou je dan een probleem maken van een formaliteit voor die formaliteit een probleem wordt (of niet)?
Dat is een keus.... nmm.

Groeten, Egon.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 11 mei 2004, 14:34:


Hoe is het afgelopen met de mierenplaag?

Heb je ook enig ID waar die mieren vandaan kwamen?
Dit vraag ik omdat ik toch aanneem dat ponylief rondloopt...

Heb je al goed gekeken, ook in dat holletje tussen haar twee tietjes, of er misschien wel een krankzinnige mier een nest is begonnen daar???

Ik vind dit werkelijk zo apart... nog nooit van gehoord en kan ook geen enkele litteratuurvermelding vinden.
Hoor er graag meer over.

Groeten, Egon

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 13 mei 2004, 22:26:


Leuk ID!!!
Heeft Frans de statistieken al nagezien wat betreft het weer op 21 Aug?

Kom vast wel maar 21 aug is nog ver weg..., Egon

elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 23:02:


Ja heel veel, over het algemeen loop ik hard gillend bij paardenmensen weg, heel specifieke personen uitgezonderd. Ik heb paardenmensen vrijwel altijd ervaren als bot, zeer conservatief en al met al nogal hinderlijk dom. Beetje vergelijkbaar met plezierjagers - daar bots ik ook mee. De wijze waarop er algemeen geaccepteerd met paarden wordt omgegaan vervuld mij van walging inderdaad.
De naarste ervaringen heb ik opgelopen in de "ijslanderscene" - waar zo'n beetje alles verweven is met het NSIJP (stamboek). Nee, populair ben ik daar niet en wil ik ook niet zijn. Maar bij de gemiddelde manége zou ik het ook niet langer dan noodzakelijk uit houden, dus misschien ligt het allemaal wel aan mij.

Wat ik aantoonbaar in de loop der tijd dat ik af en toe onregelmatig heb meegelezen waardeer aan PN is de ontwikkeling, het open einde, de open geest. Wat toch wel een beetje begon als enthousiaste Parelli-adept website is uitgegroeid tot "totaalbeeld". Er kan inhoudelijk gediscussieerd worden - én ik heb feedback voor mijn ideeën nodig om verder te komen Ik ben er van overtuigd dat we nog maar aan het pionieren zijn op het gebied van echt inhoudsvol met paarden (maar mag ook andere diersoort invullen) om te gaan. Xenophon wist er GVD meer van dan de meeste lui nu!
Het zwaartepunt van mijn interesse is op communicatie komen te liggen. Rijden vind ik al jeren niet meer zo belangrijk; Draupnir brengt me toch wel naar wat ik vraag. Maar hoe komt dat? Focussing? Verstaat hij me steeds beter (hij heeft een geheugen als een olifant! waar we 1 keer zijn geweest kan hij terug vinden). Of mijn lichaamstaal? Mijn geestelijke opstelling? Vele mogelijkheden. Ik snap er zelf ook nog niets van al ben ik er al 30+ jaar mee bezig. Ik zoek zelf hard naar een methodische synthese.
Het "PN-volkje" nu is gevarieerd, heel verschillende soorten paarden, verschillende ervaringen, verschillende ideeën en/of methoden die met af en toe wat ongenoegen toch gedeeld worden.

Beetje duidelijk?
Groet, Egon.

elsbeth flipsen schreef op donderdag, 13 mei 2004, 23:34:


Dit is nog eens een lekker duidelijke post waar ik wat aan heb

Natuurlijk doe ik dat wel (in door de ponies aangegeven gepaste mate) - al jaren!!!

Het probleem is dus alleen dat zo te kunnen uitleggen dat het niet totaal misbegrepen wordt door wie de informatie fragmentarisch is, en vanwege onbekendheid en invalide praemissen. Want haast iedereen denkt bij "ponysex" meteen aan "porno.com", wat ook zeer populair is anders zou daar niet zo vermoeiend veel van zijn maar wat niets met ons te maken heeft.


Het is nmm juist veel beter dat je het wél weet - dan ga(an) je (jullie) het misschien ook doen en hebben de paardjes er in nmm belangrijke mate baat bij.

Wat je er bij nodig hebt zijn liefst merries én hengst(en). Maar met 1 van beide is het nog niet altijd verkeerd; daar zijn ook wel methoden voor bedacht (bijv. http://www.roanokeai.com/collect.htm ), zelfs wetenschappelijk beschreven dus incluis commentaren en aanvullingen. Het is nmm een belangrijk sociaal aspect van met ponies omgaan, of ponies houden. Er is ook heel veel over te vertellen - wat wel, hoe niet, denk om veiligheid van iedereen... natuurlijk was ik bijzonder geïnteresseerd in de PZP-draad, want ik wist wel van PZP maar had er nog niet aan gedacht dat dat wel eens een ideale pony-"pil" zou kunnen zijn en veel handiger dan met speciale condooms voor de jongens ( http://www.nascofa.com/prod/Home ) in de weer zijn want veulens heb ik ook liever niet... er zijn ponies genoeg en ik wéét, uit ervaring, hoe verdomd moeilijk het is een beetje fatsoenlijk tehuis voor ze te vinden als je ze niet allemaal kunt houden.

Mijn ponies geven zeer duidelijk en schaamteloos aan sex te willen. Nu, dat kunnen ze wat mij betreft krijgen ook als daar geen commercieel of veterinair doel mee is gediend maar gewoon voor hún eigen plezier/behoefte, en daar heb ik zeer goede ervaringen mee. Mijn hengsten zijn NIET sexueel gefrustreerd; mijn merries zijn ook in hun "perioden" blije merries. Ook het "stoeterijplaatje" van "even dekken" moet je er niet bij oproepen, want het vrije sociale spel is véél omvangrijker, véél leuker, véél interessanter ook, en duurt véél langer. En uiteraard heb ik daar zelf ook nog eens, in de bedoelde opzet van op niet mechanistische maar organische wijze samenleven, een aandeel in: alles goed en wel, maar de "grote baas" bepaalt toch wel hoe/wie/wat/wanneer hoor! Als ik, zoals nu, achter de puter zit kan ik hóren wat er in de achterpaddock eventueel gebeurt - zo zit dat en dat weten ze allemaal. Ik vind het ronduit absurd dat, vanwege menselijk-culturele maatschappelijke frustraties, de mechanistische wijze van benaderen, onze huisdieren zo grondig een zo belangrijk deel van hun zijn in de regel wordt onthouden.

Er is een maximaal spectrum aan variatie ook wat individuele ponies willen. Zo heb ik jaren terug een volkomen gezonde schimmel ijslanderhengst gehad die er totaal niets om gaf, zo onder het motto "wat maken jullie je allemaal moe zeg, la mij maar lekker ete". Ik heb echt al eerder geprobeerd te zeggen dat als je ponygroep zowel qua geslachten als qua leeftijd variabel is, dat enorm veel toevoegt.

Ik zou zeggen: denk er eens rustig over na. Lees voor pony desgewenst paard, of vul maar wat in...

Groeten, Egon.

PS: Niet alleen Elsbeth, maar ook de anderen bedankt voor evenwichtige reakties op Sannie.

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 14 mei 2004, 1:05:


Bloei gemeld van Juni tot Okt. - beetje vroeg dus nog maar zeg nooit nooit. Woon je in het zuiden? (want dat scheelt ook een paar weken)
Doe beetje goeie foto online ergens dan zie ik zo of het Senecio spec. is ja of de nee...

Egon