marjolijn schreef op maandag, 19 september 2005, 13:49:
> Froukje, hoe gaat het nu met Toorop?
> Of heb ik in alle drukte iets gemist? Kan hoor, in dat geval
> sorry voor een spuit-elf vraag...
> Marjolijn
Hoi hoi,
Het gaat al een stuk beter gelukkig!
Hij staat nu op rust, mag even niet met hem rijden. Dat deed ik sowieso al niet echt meer hoor, omdat ik wel voelde dat hij dat gewoon niet trok. Daarvoor deden we ook al een hele tijd steeds rustiger aan, omdat hij zo flauw en lusteloos leek.
Je ziet nu wel dat zijn energie geleidelijk aan goed terugkomt, hij kwam vandaag alweer in galop aanstuiven en is alweer een paar keer gesignaleerd in de wei terwijl hij zich pronkend liep op te winden met de staart d´r op. Maar je ziet nog wel duidelijk dat na zo´n opleving hij echt moet herstellen, het is nu echt: even gaan met die banaan, en dan 2 uurtjes slapen met de ogen letterlijk dicht. Vanmorgen was hij ook even heel actief en alert, en daarna moet hij echt dutten.
Blijkbaar is er in het hele systeem iets langzamerhand "vastgelopen", we weten nog steeds niet goed waar het aan gelegen heeft. Voorlopig blijft hij op hooi staan ipv kuil en hij wordt nu behandeld door een holistische DA. Daar moest ik even aan wennen maar ben er nu wel tevreden over (mag ook wel, want het ging toen heel snel beter eigenlijk). Ik kreeg een paar berichtjes van mensen die dit eerder meegemaakt hebben met een Arabier, dat ze over een bepaalde periode heen langzaam "verzuren" zonder aanwijsbare reden. Heb ook een bericht gehad waarbij een vergelijkbaar beeld was gezien in samenhang met kuilvoer. Of dat echt zo is, is lastig uit te vinden. Het blijft een beetje gokken en redeneren.
Het moet met rust (hopelijk) weer helemaal voor mekaar komen. Maar hij voelt wel weer een stuk beter aan, hij staat weer lekker fris rond te kijken, stapt actiever, eet goed maar wat opvalt is dat hij z´n hooi nog steeds liefst laat liggen. Hij protesteert ook weer lekker bij dingen die hem niet bevallen
. Dat heb ik een hele tijd gemist, dan stond hij er maar suf bij en liet alles over zich heenkomen.
Hij krijgt nu hooi ipv kuil, je kunt nooit weten tenslotte, ik ben zelf al niet zo weg van kuil trouwens maar ons andere paard doet het er heel goed op. Misschien kan Torop er niet goed tegen. Is dus nog steeds niet duidelijk.
Over 2 weken laat ik een nieuw bloedonderzoek doen. Ik hoop dat het dan allemaal ok is of in elk geval de goeie kant opgaat! Natuurlijk in de eerste plaats voor Torop ´s gezondheid, in de tweede plaats voor het welzijn van mijn eigen moederlijke zenuwen, en in de derde plaats voor m´n portemonnee, die sowieso al leeg was, maar waar sinds 2 weken opeens een heel groot gat in is verschenen
,