ilonka schreef op maandag, 12 september 2005, 20:44:


*****************
Tegen wie had je het Anna-Martine?
Tegen mij? (sorry hoor, werd niet helemaal duidelijk)

Had iets in deze richting geprobeerd, maar er werd niet duidelijk wat er aan de hand was. Als het morgen niet beter gaat, heb ik hier in de buurt nog een tip ...

marjolijn schreef op dinsdag, 13 september 2005, 10:57:


******************
Het was vanmorgen gelukkig niet nog slechter geworden.
Vanmiddag wordt er waarschijnlijk een spierbiopt genomen, voor de zekerheid z´n tanden ook maar geveild, en nieuw bloedonderzoek op (auto)immuniteit. Is het auto-immuun, dan moet hij wel prednison, zit dan even niets anders op.

Blijft erg eng.

amber schreef op dinsdag, 13 september 2005, 16:28:


Ik heb er helemaal geen ervaring mee. Ik zou wel zeggen zo min mogelijk met stof in contact laten komen. Foenegriek schijnt goed te zijn, maar dat heb ik ook maar van horen zeggen hoor.

Ans Jondral schreef op dinsdag, 13 september 2005, 22:29:


Ze hebben bij mij ook geopperd om als niet duidelijk werd wat de oorzaak was een electromyocardiogram te laten doen zodat we konden kijken waar de spiervermindering door kwam, door een oorzaak in de spier of door een oorzaak in de zenuw naar de spier. Hij zei erbij dat dat alleen in Utrecht kon. Voor zover ik het bij mensen weet is het een bijzonder onprettig onderzoek, ik kan het fout hebben, misschien is dit weer wat anders, maar volgens mij gaan ze dan de spieren met kleine schokjes prikkelen om te kijken hoe ze reageren. Ooit heb ik dat zelf eens gehad, en ik ken nog iemand die het gehad heeft. Dat schokje voel je dus heel goed! Ik vond het erg vervelend, en denk dat paarden het nog rottiger zullen vinden. Maar het lijkt me waarschijnlijk dat ze dan verdoofd worden, maar dat weet ik dus niet.

Ans Jondral schreef op dinsdag, 13 september 2005, 22:29:

**************
Vergeten....
Als het echt schade aan de myelineschede is, zou je eens aan een holistische da moeten vragen of anti-oxidanten geven dan een goed idee is. Lijkt mij wel eigenlijk.

HannahFroukje schreef op dinsdag, 13 september 2005, 11:13:

*********************

Het lijkt nu echt wel wat beter te gaan met Torop, ook al is het een bescheiden verbetering. Hij beweegt nog steeds wel alsof hij in slow-motion loopt maar hij komt minder slaperig over. Hij wou ook weer met me meedraven en stond te protesteren toen hij naar zijn zin zn hapje niet snel genoeg kreeg. Dat vond ik een goed teken.

We hebben toen het zo slecht ging van alles omgegooid: andere weide, voer, geen kuil meer. En hij heeft een homeopatisch middel gehad.
Tis nu dus lastig om te bepalen waar het nu aan gelegen heeft dat het opeens zo slecht ging, maar allez het gaat wat de goeie kant op dus daar ben ik blij mee.
Nu is´t afwachten of het alleen z´n energie-niveau is of dat hij ook qua bespiering, of althans gebruik van z´n spieren de goeie kant op zal gaan.
Dat merk ik snel genoeg, laatst kon hij geen half rondje meer draven!

We hebben van alles bekeken om erachter te komen waar het aan ligt, ik heb veel tips gekregen, waarvoor heel erg bedankt. De meest voor de hand liggende oorzaak lijkt mij toch: iets in het voer waar hij allergisch voor is, mogelijk bacterien/enzymen/schimmels, of misschien een of andere plant in het hooi. Of mogelijk iets giftigs waar hij aan gelikt of gesabbeld heeft.

Misschien dat dat nog uit het bloed te halen is. Ik wil wel graag weten natuurlijk of het de kuil is, ik heb nu hooi gehaald maar voor de stal is dit natuurlijk wat lastiger, omdat hij nu apart moet eten. Niet dat ze dat erg vinden hoor, wat dat betreft krijg ik alle medewerking op dit moment.

Inge Teblick schreef op woensdag, 14 september 2005, 7:57:


******************

Oeffff, dit is hard om naar te kijken.
Is dat de hengst die dat veulentje afmaakt? Waarom eigenlijk? Omdat het niet normaal is dat het niet opstaat denk ik?
Ik denk niet dat ik zou willen dat dat in mijn weilandje gebeurt ...
Oeffffff .....

****************************

Ik zou osteopathie en/of acupunctuur als eerste overwegen bij een paard met zulke klachten.

Als je jezelf als beginner classificeert, dan mag je er vanuit gaan, dat je echt nog niet optimaal zit. Ik beschouw mezelf niet als beginner en merk nog elke dag de foutjes in hoe ik zit en wat ik doe. Je rijdt ook best veel, een overbelasting zou ik niet uitsluiten. Dat gehobbel op zo'n rug kan behoorlijk wat aanrichten hoor! Wees er voorzichtig mee! Zeker als je zonder zadel rijdt, dan is een overbelasting zo gepiept omdat er niets tussen die ruggengraat en je kont zit, je komt dan direct op die wervels terecht. Dus daar zou ik het toch het eerst zoeken, ook al is het geen prettig idee dat je mogelijk zelf oorzaak bent van het probleem.

Hoe zit het met jouw gewicht t.o.v. het postuur van je pony?

Het kan best zijn dat door een overbelasting de pony gewoon wat stijver is gaan lopen, en dat daarom het risico van een verstapping groter werd, juist omdat hij even niet meer zo lekker soepel liep. Toch even bij stilstaan hoor.

Edith Hartog schreef op vrijdag, 16 september 2005, 8:48:


*******************
Ik ken de namen niet. Ik weet wel dat mensenosteopaten een gedegen opleiding hebben genoten, dat zijn bepaald geen kwakzalvertjes! Maar ik weet niet hoe het met paardenosteopaten is.

Spirithorses schreef op donderdag, 15 september 2005, 0:42:


Er is over de paardjes al heel veel gezegd en zo, maar ik heb nergens arnica zien staan (of ik heb wat gemist). Als je arnica bij geeft bevorder je op een zachte manier de bloeddoorstroming, ... hetgeen altijd handig is als je wilt laten genezen. Arnica werkt ook bloedzuiverend, vooral in Bombita's geval zou dat gunstig kunnen uitpakken. Je kunt kiezen voor de kruidenvariant of voor een homeopatische tinctuur. NB arnica NIET uitwendig toepassen op open wonden, dit irriteert! Ik bedoel arnica om te slikken, zodat het van binnenuit werkt.

Vitamine A is ook nodig voor de huidfunctie (wordt bij mensen ook wel es toegepast bij eczeem), bij paarden zou ik dit eerder in de vorm van worteltjes toedienen , da's veiliger. Het is wel zo dat bij mensen althans beta-caroteen in de dunne darm omgezet wordt tot vitamine A. Als die omzetting niet goed gaat door een slechte darmfunctie, kan dat via die route tot eczeemklachten leiden. Ook goed om op te letten: vitamine E, zink, selenium, vitamine C. Nooit teveel natuurllijk, maar bedenk dat voor wondgenezing extra stoffen nodig zijn. Als je de leverfunctie van het euvel verdenkt , let dan extra op selenium, dat is nodig voor EN de huid, maar is ook van cruciaal belang voor de leverwerking. Als je denkt dat het met emoties te maken heeft, dan is het eerste wat in mijn hoofd schiet (en niet omdat dat hier als topic ter sprake is geweest) wei (maar dan bedoel ik de speciale wei waar lever-ondersteunende anti-oxidanten in zitten, niet gewone melk wei. Het is o.a. een onderdeel van sommige producten van Cavalor). Waarom? Tsja, schiet gewoon in m'n hoofd, kan'k ook niks aan doen .

Ook symphitum werkt stimulerend op de wondgenezing van spieren/gewrichten/botten. Kan ook als kruid en als homeopatische tinctuur (een van beide, niet beide tegelijk). Het vermindert vaak ook de pijn die ermee gepaard gaat, da's een bijkomend voordeel (of nadeel als ze dan juist gaan gymnasieken).

Misschien heb je hier nog wat aan gehad? ... Of brengt het alleen meer verwarring.

Groene leem en colloidaal zilver. Mmmm, ik zou met colloidaal zilver zeker niet overdrijven hoor. Dat moet er ook allemaal weer uit en lijkt me dan wel best belastend voor b.v. nieren.

Veel sterkte met de paardjes, nare dingen zijn dat !!!

Monique Meijer schreef op maandag, 19 september 2005, 14:43:


***************
Ik mis 1 ding: wat was het bloedbeeld en hoe zagen haar slijmvliezen en ogen eruit?

marjolijn schreef op maandag, 19 september 2005, 13:49:


Hoi hoi,

Het gaat al een stuk beter gelukkig!

Hij staat nu op rust, mag even niet met hem rijden. Dat deed ik sowieso al niet echt meer hoor, omdat ik wel voelde dat hij dat gewoon niet trok. Daarvoor deden we ook al een hele tijd steeds rustiger aan, omdat hij zo flauw en lusteloos leek.

Je ziet nu wel dat zijn energie geleidelijk aan goed terugkomt, hij kwam vandaag alweer in galop aanstuiven en is alweer een paar keer gesignaleerd in de wei terwijl hij zich pronkend liep op te winden met de staart d´r op. Maar je ziet nog wel duidelijk dat na zo´n opleving hij echt moet herstellen, het is nu echt: even gaan met die banaan, en dan 2 uurtjes slapen met de ogen letterlijk dicht. Vanmorgen was hij ook even heel actief en alert, en daarna moet hij echt dutten.

Blijkbaar is er in het hele systeem iets langzamerhand "vastgelopen", we weten nog steeds niet goed waar het aan gelegen heeft. Voorlopig blijft hij op hooi staan ipv kuil en hij wordt nu behandeld door een holistische DA. Daar moest ik even aan wennen maar ben er nu wel tevreden over (mag ook wel, want het ging toen heel snel beter eigenlijk). Ik kreeg een paar berichtjes van mensen die dit eerder meegemaakt hebben met een Arabier, dat ze over een bepaalde periode heen langzaam "verzuren" zonder aanwijsbare reden. Heb ook een bericht gehad waarbij een vergelijkbaar beeld was gezien in samenhang met kuilvoer. Of dat echt zo is, is lastig uit te vinden. Het blijft een beetje gokken en redeneren.

Het moet met rust (hopelijk) weer helemaal voor mekaar komen. Maar hij voelt wel weer een stuk beter aan, hij staat weer lekker fris rond te kijken, stapt actiever, eet goed maar wat opvalt is dat hij z´n hooi nog steeds liefst laat liggen. Hij protesteert ook weer lekker bij dingen die hem niet bevallen . Dat heb ik een hele tijd gemist, dan stond hij er maar suf bij en liet alles over zich heenkomen.

Hij krijgt nu hooi ipv kuil, je kunt nooit weten tenslotte, ik ben zelf al niet zo weg van kuil trouwens maar ons andere paard doet het er heel goed op. Misschien kan Torop er niet goed tegen. Is dus nog steeds niet duidelijk.

Over 2 weken laat ik een nieuw bloedonderzoek doen. Ik hoop dat het dan allemaal ok is of in elk geval de goeie kant opgaat! Natuurlijk in de eerste plaats voor Torop ´s gezondheid, in de tweede plaats voor het welzijn van mijn eigen moederlijke zenuwen, en in de derde plaats voor m´n portemonnee, die sowieso al leeg was, maar waar sinds 2 weken opeens een heel groot gat in is verschenen ,

Monique Meijer schreef op maandag, 19 september 2005, 16:15:

**************
Gebrek aan selenium (NL) kan op foute leverfunctie wijzen, maar ook op een aandoening van de spieren, waarbij dan tegelijkertijd ook een tekort aan vitamine E zal zijn. Vitamine gebrek kan ook wijzen op een vergiftiging lijkt me. Tenminste, ik heb dat eerder gehoord in relatie tot een JJK vergiftiging. De lever moet dan blijkbaar zo ontzettend hard werken en het systeem is dan zo zwaar belast door de intoxicatie dat er sloten vitamine C, zink en andere vitamines/mineralen doorheen gaan.

Bedenk wel, dat als je die tekorten in het bloed uiteindelijk ziet, dat het hele systeem dan al zo uit balans is, dat het lichaam er niet meer in slaagt om de situatie stabiel te houden. Dus als je een magnesiumtekort in het bloed ziet, is het in feite al een langer bestaande, vrij ernstige situatie. Het bloed wordt door het lichaam kostte wat het kost constant gehouden, dat is van levensbelang! Als je in het bloed dus een maximum of minimum waarde ziet, kan het best zijn, dat de balans in de cellen zelf al dramatisch is.

Het kan zeker wel een JJK vergiftiging zijn lijkt me, als ik het zo lees lijkt die andere ziekte (spierziekte met ongecoordineerd bewegen, MB ... nog iets) niet zo voor de hand te liggen maar het kan denk ik nog steeds wel.

Hebben ze ook een spierbiopt gedaan, weet je dat?

Monique Meijer schreef op maandag, 19 september 2005, 16:51:


*************
Om zo´n spierziekte als MB...nogwat of EPSM te constateren, moet een spierbiopt worden gedaan volgens mij. Ze halen dan een stukje uit de spier, en kijken dan in de spier zelf wat er mis is.

Helemaal zeker weet ik dat ook niet hoor, het komt volgens mij weinig voor.

Het lijkt me zelf waarschijnlijker dat het JJK is. Dan moeten de leverwaardes echt afwijkend zijn geweest. Dat in combinatie met een ernstig tekort aan vitamines/mineralen heb ik dus eerder gehoord in relatie tot JJK-vergiftiging.

Hoi hoi,

Gistereravond werd ik gebeld door de vrouw die op onze stal de paarden verzorgd. Ik schrok natuurlijk meteen behoorlijk ... hoewel het de laatste tijd eigenlijk dus al weer behoorlijk de goeie kant opgaat met Toroppie. Ze riep meteen door de telefoon: "HOOR je het?". Nou hoorde ik wel iets van vaag onweer op de achtergrond maar had even nog niet in de gaten wat ze bedoelde.

Dat was dus Toroppie, die aan het keten was in de wei en voorbij roffelde. Was wat speuls begonnen, en ging steeds wilder en harder, tot hij een van z´n befaamde "gekke 5 minuten" had gekregen en als een torpedo straf door de wei scheurde, staart erop, neusgaten open .... De twee andere ruinen ook meedoen. Het schuim stond tussen z´n billen (aldus C.) en toen hij na wel 10 minuten zich blijkbaar voldoende afgereageerd had, had hij nog een hele tijd staan uitdampen in de avondkoelte.

Volgens mij gaat het wel weer goed met m´n stoere kabouter.

Heb vandaag even gecheckt hoe het met de energie stond, en inderdaad, hij voelt alweer een stuk sterker aan. Ik denk dat ik wat die bespiering betreft een beetje op het verkeerde been gezet ben , omdat hij er zo vreemd "relaxed" bij stond, ... nu vin´k er eigenlijk opeens niets bijzonders meer aan te zien ... (?). Het lijkt alsof hij nu veel meer z´n spieren aanspant, geeft ook een heel ander beeld misschien?

Affijn, ik weet nog steeds niet waar het aan gelegen heeft. Voorlopig blijft hij nog wel op hooi en hij krijgt nog een aantal kruiden en wat druppels en zo, maar het gaat in elk geval nu snel weer de goeie kant op! Ik laat over een tijdje nog wel een bloedonderzoekje doen, dat wel.

Hoe is het met de paardjes die gewond waren? Wil? Spirit?

Frouk