Simon Lingbeek schreef op maandag, 22 augustus 2005, 13:41:
> Ans Jondral schreef op zondag, 21 augustus 2005, 19:21:
>
>> >

> En uiteindelijk kunnen we dat alleen maar oplossen door te
> zorgen dat er een beloningstelsel is waarbij een bekapper een
> redelijk salaris kan verdienen, zodat hij die verleidingen kan
> weerstaan.
Hallo,
Ik heb vijf hoefsmeden versleten, en die bekapten mijn paard allemaal alsof er een hoefijzer onder moest. Geen van deze vijf kon behoorlijk met een paard omgaan, alleen maar slaan en brullen (want tijd is geld). Er was geen discussie mogelijk: klep dicht en betalen, want zij waren de hoefsmid en ik de ja-knikkende betalende klant.... Vreselijk. Gevolg was dat mijn paard steeds slechter liep en doodsbang was.
Ik zou haar hoeven graag eens door een professioneel bekapper laten controleren, nu ik haar sinds 1 jaar natuurlijk bekap, maar dat is niet te doen. Ze raakt onmiddellijk in paniek als een vreemde aan haar hoeven gaat zitten. Ik heb haar twee jaar lang in haar stal bekapt, omdat ik haar buiten absoluut niet vast kon binden. Van de combinatie vastbinden en hoeven raakte ze compleet in paniek. Nu gaat het gelukkig prima, maar vreemden (en vooral mannen) zijn nog altijd een groot probleem.
Misschien heb ik dan wel net de verkeerde hoefsmeden gehad, maar ik was er behoorlijk zat van. Ik had steeds het idee dat bekappen niet genoeg opleverde en dat ze langzamerhand naar hoefijzers en speciaal beslag toewerkten. Mijn paard was gewoon "geen goeie", m.a.w. weg ermee, koop een paard dat ik tenminste normaal kan beslaan..... En dat terwijl mijn paard als eenjarige gewoon over kiezelstenen kon draven! Elke keer dat ze bekapt was werd het erger, ze ontwikkelde hoefzweren en erg slechte hoeven. Maar er was geen praten tegenaan. Het was mijn schuld, moest ik maar niet met haar over de weg wandelen.
Feit is echter wel dat, als mijn paard met hoefijzers goed gelopen had, ik nooit naar alternatieven gezocht zou hebben.....
Monique