Stiggeltje schreef op maandag, 22 augustus 2005, 23:27:


Zo'n zelfde ervaring heb ik met een dravermerrie gehad. Vervoer met twee paarden in een 2paardstrailer ging jaren goed totdat een achterstang een keer los raakte. Grote paniek was het gevolg en vervoer van deze merrie samen met een ander paard was van de ene op de andere dag onmogelijk. Bij de eerste de beste bocht sloeg de paniek al toe. Vervoer was voortaan alleen nog maar mogelijk in een ruime trailer zonder tussenschot.
Jaren later heb ik nog eens geprobeerd deze merrie in een 2 paardstrailer met tussenschot te vervoeren maar bij de eerste bocht was het al weer mis. Ik heb er nooit een oplossing voor gevonden.
Groet
Hans

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:17:


Mijn veulen heeft toen ze 1 jaar oud was een keer vastgezeten onder de voorste stang waar je het paard vast kan binden..... Een drama: midden op straat een trailer uitelkaar halen. Mijn paard ging wel weer zonder problemen naar binnen en er ook achteruit weer uit, zogauw de trailer begon te rijden was het mis, dikke paniek, zweten, trillen, steigeren. De enige oplossing blijkt er zelf bij in te gaan en in de trailer mee te rijden.....
We hebben dan ook geen trailer, bij nood is zo'n ding te huren en mijn paard wordt eventueel verdoofd. Maar ik denk: waar ik niet gewoon te paard kan komen gaan we ook maar niet naar toe. Ik rijd toch geen wedstrijden, dus ik moet gelukkig niks.....
Monique

Hans van Keeken schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:17:


Ik heb hier op het forum eens de vraag gesteld, of meer mensen er last van hebben dat hun paard overmatig zweet in de trailer. Niemand had daarop een antwoord. Nu ga ik denken dat dit wellicht ook angst kan zijn. Zelfs van een ritje van 10 minuten, is ze kletsnat van het zweet. Ik heb eens bij haar achterin de trailer gezeten, zij viel niet om in de bochten, maar viel wel iedere keer tegen het tussenschot/buitenwand. Ze vind het ook duidelijk niet leuk in de trailer, laat het wit van de ogen zien, en haalt zeer onregelmatig adem. Ze ziet er echt paniekerig uit. Ook ik heb hier geen oplossing voor, behalve misschien gewenning door vaak kleine stukjes of zo??

trea hoex schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:42:


Die vraag heb ik gemist. Elke keer als mijn paard vervoerd moest worden was ze kletsnat van het zweet, en ik ook. Ik heb vanalles geprobeerd, tot aan het voeren van worteltjes toe. Die pakte ze wel aan maar at ze niet op. Ze bleven uit haar mond bungelen. Ze droeg op het laatst zelf een oplossing aan: hoofd onder mijn trui stoppen en neus tegen mijn borst drukken. Na afloop wel wat ondergekwijld, maar overleefd....
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:48:


Oooh dat is lief! Mijn paard duwt wèl vaak haar neus onder mijn oksel, is denk ik dezelfde struisvogelpolitiek...
Ik wordt er altijd helemaal week van als ze dat doet, dat zo'n kolossaal beest bescherming komt zoeken bij zo een ieniemienie mensje...

trea hoex schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:55:


Ik vind het ook steeds weer een bijzondere ervaring, vooral omdat zo'n groot paard zo voorzichtig kan zijn. Mijn paard zet graag haar lippen op mijn kin of hals en kijkt me dan met gespitste oren aan. Vaak volgt ook nog een voorzichtige lik. Bij mijn vriend probeert ze dat ook wel eens, maar die probeert zulke acties zoveel mogelijk te ontwijken omdat hij wat alergisch reageert (bulten op hals en gezicht).
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 10:30:


OKE, hardstikke bedankt voor jullie reacties en hoop dat er nog wat meer komt Erbij in staan heeft ook niet geholpen, ze raakt op t moment van de bocht gewoon de controle over haar lichaam kwijt, paniek is er nog niet eens...maar wel angst...een zielige in haar zelf gekeerde angst...ik heb nu dus ook zoiets ze hoeft van mij nooit meer op die twee paards, t lijkt haast wel dierenmishandeling, tenminste zo voel ik me als ik haar zo zie vallen, erg schuldig dat ik haar dat aan doe..dus alles gaat onder t zadel en de toekomstige wedstrijden e.a. dan huren we wel een anderhalf paards, want half afgepeigerd op een wedstrijd verschijnen en dan nog tig km's lopen ( endurance klasse 3 ) lijkt me niet verstandig ! Wel hoorde ik iets over bach druppels, dat schijnt kalmerend te werken ???

Groetjes, Mariska

Stiggeltje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 23:04:


Dag Mariska

Bachbloesems kunnen inderdaad kalmerend werken.
Probeer eens met een samenstelling van Cherry-plum, maskerbloem en rescue.
Laat de reactie maar weten.

gr.

Els

Els schreef op zondag, 28 augustus 2005, 2:01:


Mariska,

Heb je al eens geprobeerd om je paard aan de andere kant te zetten dan ze gewoonlijk staat? bv: je laadt ze altijd op de linkerplaats in de trailer... probeer ze eens op de rechterplaats te zetten.
Laat iemand een stukje achterop meerijden om te zien wat de paarden nar elkaar doen. het kan zijn dat je paard haar maatje haar tijdens de rit niet gerust laat. (dit heb ik al es meegemaakt vandaar het voorstel)

hopelijk lukt het!

groetjes
Lynn

LynnG schreef op zondag, 28 augustus 2005, 10:39:


Hoi Lynn,

Jep, maar das t probleem nu juist...haar maatje staat aan de linkerkant, waardoor mijn paardje geen keuze heeft en aan de rechterkant moet staan. Eigenaar wil ook niet van plaats verruilen omdat haar paard niet anders gewend is. Balen voor mij, maar helaas ik mag blij zijn dat mijn paard mee mag, dus moet ik niet zeuren....heb nu ook besloten om deze kwelling niet meer te ondergaan en dan maar niet meer op een twee paards, ik zou echt niet willen dat mijn dravertje hierdoor blijvende schade aan gaat overhouden, t lijkt mij toch helemaal niet goed voor de wervels etc.. als zo'n paard steeds onderuitklapt in een trailer. Als we onder t zadel naar de plaats van bestemming kunnen, dan gaan we zo ( tenslotte zijn we een endurance team, dus km's kunnen we maken en anders huren we een anderhalf, dan maar zonder maatje.

Achterop rijden hebben we ook gedaan en mijn paardje wordt wel met rust gelaten hoor, absoluut niet aan de orde, ook dit was goed te zien op de camera , ben er ook ns bij gaan staan om zelf te zien wat er nu gebeurd en hopend dat ik haar misschien kan kalmeren, maar ook geen oplossing, ze lijkt ook niet in paniek te raken, maar ze zakt gewoon door de hoeven en als ze dan in de bocht echt omvalt door ze niet meer vast op vier benen staat dan raakt ze wel lichtelijk in paniek omdat ze dan geen vat meer heeft op de bodem en echt omvalt, als ze dan op een recht stuk t weer voor elkaar heeft gekregen om weer omhoog te krabbelen is de paniek voorbij, tot de volgende bocht...ja, tis een rare tante hoor maar zo is ze over algemeen, als ze ergens bang voor is, laat ze dat heel even blijken..maar vind de rust heeel gauw weer terug...een endurance-mind he, geen energie verspillen. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat dit een heel diepliggende reden moet hebben, want die gaat echt niet zomaar voor niets d'r eigen blesseren met de nodige energie verlies op een trailer wetende dat ze nog een aantal km's gaat afleggen onder t zadel.

Plus t feit bestaat nu natuurlijk dat ze een trailerangst gaat opbouwen door deze ervaringen, ze ging altijd zo fijn en relaxed op een trailer...dit is nu maar afwachten hoe dat zich vordert.