Vooral in de natte periode's merk en lees ik hier vaak dat de hoeven van de paarden gevoelig zijn. Een veel voorkomend "advies" in deze is dat het paard moet wennen om over kiezels ed te lopen. Ik ben nu een aantal jaar bezig met het bekappen en heb ondertussen wel geleerd dat als een paard gevoelig over het harde gaat dit maar zelden met training te verhelpen is. Veel paarden blijven gevoelig lopen, soms wordt het zelfs erger doordat er kneuzingen in de zool gaan komen, later soms resulterend in onstekingen en hoefzweertjes,en de enige goede optie is om dat paard hoefschoenen te geven. We zien dan dat de paarden direct goed gaan lopen en veel meer zelfvertrouwen krijgen om ook over kiezels ed te lopen.
Een paard wat altijd gevoelig loopt zal gevoelig blijven zolang het "tussen de oren blijft". Mijn ervaringen vertellen mij dat wanneer je een paard een poos helpt door hoefschoenen te gebruiken dit paard na verloop van tijd pijnvrij kan lopen. Wat ik wil aangeven is dat we er niet klakkeloos van uit moeten blijven gaan dat door maar over grof hard te blijven lopen we de gevoeligheid eruit kunnen krijgen. Helaas merk ik dat vaak bij paarden welke natuurlijk zijn bekapt en die daarna gevoelig lopen. Als ik dan kneuzingen constateer en adviseer om hoefschoenen als bescherming te gaan gebruiken krijg ik heel vaak de opmerking dat dit niet nodig zou zijn, heel vaak resulteert dit in erger en zijn de kosten uiteindelijk factor 4 hoger omdat er torenhoge rekeningen van DA te betalen zijn.
Daarnaast krijg ik steeds vaker opmerkingen van DA's dat dit een ernstige vorm van dierenmishandeling is, en de DA's adviseren de klant met klem maar weer ijzers eronder te slaan te bescherming.
Nu is het algemeen bekend dat DA's en traditionele hoefsmeden het natuurlijk bekappen helemaal niet zien zitten, tot op heden is het redelijk rustig gebleven vanuit die hoeken, maar steeds vaker komen er negatieve geluiden, vooral als er door gevoeligheid problemen ontstaan zijn de rapen gaar.

Laten we met zijn allen proberen realistisch te blijven en op tijd iets te ondernemen zodat de paarden niet gevoelig hoeven te lopen.

Hans Arendse schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 10:33:


Klopt helemaal.


Dat klopt, die ervaring heb ik ook. Maar de reden dat het paard dan wel goed loopt zie ik wel heel anders, ik geloof niet dat het paard niet in de gaten heeft dat het niet op schoenen loopt, dus dat zit wat mij betreft niet tussen de oren maar komt simpelweg doordat de hoef kans heeft gekregen aan te sterken, en dus kwalitatief beter is geworden.


Ik ben het helemaal met je eens dat je hoefschoenen moet gebruiken als het paard te gevoelig is. Voor mij zijn hoefschoenen dé manier om door de gevoelige overgangsfase heen te komen. Een beetje moeilijk lopen als je net dat ene kleine weggetje oversteekt met kiezels vind ik niet erg als je voor de rest lekker over glad asfalt of door de berm kunt lopen, maar als het paard een groot deel van de rit moet strompelen vind ik dat ook niet kunnen en vind ik hoefschoenen inderdaad zeer nuttig. Het herstel gaat dan ook sneller hoor, want als je met die schoenen lange ritten kunt maken en lekker kunt draven en zelfs galopperen dan zal de hoef véél sneller genezen dan wanneer je een suf ritje in een suffe stap maakt (en dan hebben we het nog niet eens over de emotionele fitheid).

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Hans Arendse schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 10:33:


Ik weet niet wie dit soort adviezen geeft maar wij zeker niet. We raden kiezels en dergelijke af als het paard daar gevoelig op loopt. Dat betekent namelijk dat de witte lijn nog zwak is, en het hoefbeen van bovenaf op de zool drukt. De zoollederhuid wordt dan geplet tussen een steentje aan de onderkant en het hoefbeen aan de bovenkant. Bloeduitstortingen en/of hoefzweren kunnen dan het resultaat zijn.
Het is geen kwestie van "wennen", het is een kwestie van genezen. Een goede bekapping dus, en veel beweging over een harde ondergrond (wat iets anders is dan steentjes, grind, e.d.). De meeste paarden lopen niet gevoelig over een vlakke harde ondergrond, als de bekapping juist is uitgevoerd.


Zo lang ben je toch nog niet bezig met natuurlijk bekappen? Bedenk ook dat een witte lijn niet geneest maar dat er van bovenaf een nieuwe moet groeien; je bent daar een jaar mee kwijt. Tot die tijd zal het paard over grind e.d. gevoelig blijven lopen, en er is niets dat je daar met training e.d. aan kan doen.


Hoefschoenen zijn zeker een goed alternatief tijdens die overgangsperiode, in het bijzonder wanneer je veel grind-achtige paden in je omgeving hebt.


Overdrijf je dit nu niet een beetje? Ik heb nog nooit naar aanleiding van een bekapping een DA nodig gehad, en voor zover ik weet onze cursisten ook niet. Tenzij het natuurlijk gaat om hoefproblemen die vooraf al speelden, maar die zijn dan ook niet het gevolg van natuurlijk bekappen.


Reden ook dat wij heel "defensief" bekappen, waarbij prioriteit 1 het voorkomen van gevoeligheid is.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 11:38:


Waar volgens mij het heel erg mis gaat met natuurlijk bekappen is dat er teveel mensen zijn die zich laten verleiden tot het bekappen van paarden van anderen. Deze mensen hebben vaak alleen maar wat gelezen en eventueel een cursus gevolgd en denken dan de wijsheid in pacht te hebben. Waar het ook vaak mis gaat is bij mensen die na het volgen van een cursus zonder begeleiding o.i.d. aan hun eigen paard gaan prutsen en het daarmee de vernieling in helpen.

Het aanbod van cursussen groeit momenteel explosief en daarmee dus ook de mensen die zo'n cursus gevolgd hebben en dus zal het aantal problemen op korte termijn verveelvoudigen. Dierenartsen hebben gelijk als ze daar zo hun bedenkingen bij hebben (ik heb ze ook).

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:48:


Wil hier nog aan toevoegen dat mensen zich vaak alleen maar druk maken om het bekappen zelf en volledig voorbijgaan aan de leefomstandigheden van hun paard.

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:50:


Interessante gedachte Dorien!
Kun je dit misschien ook wat meer met gegevens onderbouwen?
Weet je waar je over praat? Heb je zelf de cursus gevolgd? Zo ja, heb je dan toch wel een beetje opgelet?
Piet!
Piet

Hans Arendse schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 10:33:


Mee eens. Vooral met een ex-bevangenpaard moet je enorm opletten als deze toch weer wat minder goed gaan lopen (zeker als ze daarvoor wel goed over grind e.d. liepen). Zelf heb ik ook mijn lesje weer gehad met Isabella ... gelukkig is ze weer hersteld. Maar ze is dus toch weer bevangen geweest (gelukkig heel licht), oorzaak nu gelegen in een combinatie van een aantal dingen, maar 1 ding is zeker het door blijven lopen cq mennen zonder schoenen. In haar geval kon dat dus niet. Nog niet.

Dus ik wil toevoegen aan het verhaal van hoefzweertjes en kneuzingen dat je bij gevoelig lopen altijd ook aan een (lichte) bevangenheid moet denken (zeker bij paarden die het al eens geweest zijn).

Let aub dus op ... ik heb het met al mijn goede zorgen en waakzaamheid ook niet goed ingeschat (en dacht nog wel aan een standverandering en dat soort dingen, zoals te zien is aan eerdere berichten hier van mij).

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:48:


"Volgens mij"??? Is dit zomaar een opborrelende gedachte of heb je hier concrete aanwijzingen voor?


Als ze "alleen maar wat gelezen" hebben dan hebben ze daarmee al een streepje voor op veel hoefsmeden die na hun opleiding pertinent weigeren nog maar iets te lezen.


We hebben hier wat onderzoek naar gedaan en zijn bij wat cursisten van vorig jaar gaan kijken. De resultaten overtroffen onze stoutste verwachtingen: in geen enkel geval hebben we iets hoeven te corrigeren aan hun bekapping!


Allemaal "dus-sen", maar concrete aanwijzingen?

Groeten,
Frans

Piet schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 15:40:


Ik kan verder niks onderbouwen met harde gegevens, dan moet ik bijvoorbeeld namen gaan noemen en daar pas ik voor. En wetenschappelijke gegevens heb ik ook niet. Ik zit op verschillende forums (NL en internationaal) en kom daar de meest dramatische ervaringen tegen waarbij ik vaak het gevoel heb dat ze voorkomen hadden kunnen worden als mensen bovengenoemde 'arrogantie' niet zouden hebben gehad en eigenaren die hun paard aan deze mensen uitbesteden niet zo’n grenzeloos vertrouwen in de medemens zouden hebben gehad.

Ik weet zeer goed waar ik over praat. Ik Strasser mijn paard, ben daarmee begonnen na maandenlange zelfstudie (boeken, sparren en internet), een 1 op 1 cursus van 2 dagen en momenteel begeleiding van 1 van de weinige SHP-ers in NL. En voordat je het vraagt: het gaat uitstekend met mijn paard, ze heeft een paar weken wat gevoelig gelopen maar sindsdien is ze alive and kicking

Die laatste vraag begrijp ik niet (en dat ik geen cursus Natuurlijk Bekappen heb gevolgd heeft daar niks mee te maken). Wat bedoel je?

Groeten,
Dorien

Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 17:00:


Ik ben ook zo'n sufferd he? Ik was even vergeten dat ik hier alleen maar iets kan posten wanneer ik er 'wetenschappelijk' onderzoek ter onderbouwing bij mee kan geven. Veel lezen over (en leren van) verhalen van anderen is niet goed genoeg.

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:48:


Je hebt altijd mensen die niet braaf doen wat ze wordt geleerd maar ik vind dat je ervanuit moet kunnen gaan dat mensen wél doen wat je ze leert.

De cursus is een basis, geeft een heel goed inzicht in de goede leefomstandigheden en voeding van een paard, in de anatomie van de hoeven, het laat mensen zien hoe die hoef van binnen functioneert, hoe alles werkt en op welke wijzehet natuurlijk bekappen in zijn werk gaat.

Daarbij zeggen we dat de eerste (of eerste paar, als dat nodig is) bekapping(en) het best gedaan kan worden door een natuurlijk bekapper omdat de hoeven van je eigen paard toch net weer anders zijn dan alle oefenhoeven op de cursus, en vooral als er een laag oude zool op zit of wanneer de hoef qua model bij lange na niet natuurlijk is, is het heel moeilijk om te beginnen. Als het model erop lijkt, en je de kenmerken van die hoeven kent, kun je beginnen met het bijhouden van de hoeven: bijraspen en de steunsels snijden. Nadat je het de eerste keer zelf hebt gedaan, laat je het controleren. Alles perfect? Prima: dan kan de volgende controle wat langer wachten. Was er iets niet helemaal goed? Laat dan snel weer controleren. Uiteindelijk heb je niets meer fout, en hoef je dus niet meer vaak te laten controleren maar toch raden we ook dan nog aan om na bv een half jaar toch eens iemand te laten komen, gewoon voor de zekerheid. En loopt het paard al tweemaal iets gevoeliger na de bekapping dan ervoor: dan gaat er iets niet goed: haal er iemand bij.

Dát is wat we over proberen te brengen. De resultaten van cursisten zijn echt héél erg goed. Dat er een enkeling bij zit die gewoon maar wat doet? Daar kunnen wij dus gewoon niets aan doen. We leren ze hoe het moet, en moeten er vanuit kunnen gaan dat ze dat niet overboord gooien.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 18:05:


Ik denk dat Ilona je opmerkingen goed beantwoord heeft. Maar toch nog even dit.
Omdat ik mezelf, ondanks mijn jarenlange hoeven interesse, al maanden lang elke dag aan het voorbereiden ben op het leiden van de natuurlijk bekappen cursus, weet ik precies wat er gevraagd wordt van de mensen die de cursus volgen.
Dat is pittig.
Elke cursist zal je kunnen bevestigen dat ze de methode ( het boek en de DVD) van te voren thuis hebben moeten bestuderen.
Dat er van tevoren een test met goed gevolg moet worden afgelegd. Dat het theorie gedeelte van de cursus ter plaatse de nodige inspanning kost en dat er tijdens de praktijk geen kantjes afgelopen worden.
Heel wat anders dus dan het denigrerende
Wat blijkbaar dit keer niet van een omzet verliezende jaloerse hoefsmid komt maar van een Strasser mevrouw.
Ik weet zeker dat na het volgen van de cursus iedere normaal mens in staat is de hoeven van zijn paard te goed verzorgen als dat op een regelmatige basis gebeurt.
Het is nl. geen universitaire studie.
Verder ben ik ervan overtuigd dat men menselijk gesproken door de instructie en de methode geen grote fouten kan maken.
We raden het niet aan en dit is dan ook mijn persoonlijke mening die ik hier vertolk, maar ik kan iemand niet kwalijk nemen als je geruime tijd zonder fouten je eigen paard bekapt, genoeg vertrouwen gekregen hebt om het werkveld eens met het paard van de buren uit te breiden.
Dat daarbij ook wel eens een paard genomen wordt waar nog een ouderwetse hoefsmid zijn kunsten op vertoont of eentje waar een natural balancer of een strasseraar voor moet komen.
Tja, we leren de mensen het nu eenmaal zelf te doen, dus op een gegeven moment is er helemaal niemand anders meer bij nodig.
Als het eenmaal zover is zullen mensen die ongelooflijk diepe studies hebben gevolgd deze inspanning kunnen aanwenden naar waar ze voor bedoeld zijn nl. problemen oplossen die voor zelfkappers te diep gaan.
Het specialistische werk dus.
Dus het is allemaal meer in de orde van grootte : tanden poetsen doen we zelf; als we problemen hebben gaan we naar de tandarts.
Piet

Piet schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 21:34:


Dat is een hele goede Piet, en ik kan hem nog iets aanvullen: Om problemen te voorkomen laten we regelmatig controleren

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 21:55:


En wat mij ondertussen volkomen duidelijk is is dat jullie je persoonlijk aangesproken voelen. Ik had (en heb) het niet over de cursus die door jullie gegeven wordt. Mijn verhaal was algemeen.
De sneer naar Strasser (van Piet) is mij ook niet ontgaan, beetje kinderachtig hoor. Als er nou een methode wetenschappelijk onderbouwd is...

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op zaterdag, 6 augustus 2005, 8:38:


Als je het op de hoefnatuurlijk site hebt over eventueel een cursus volgen en alleen maar wat gelezen, terwijl de mensen achter deze site een boek en dvd uitgeven en een cursus ontwikkeld hebben, lijkt het me niet vreemd dat mensen die daar dicht bij staan zich persoonlijk aangesproken voelen. Misschien er voortaan even bij schrijven wat je dan wel bedoelt.
Ik kan me niet herinneren de methode Strasser aangevallen te hebben, als ik dat gedaan heb dan is dat onbewust.
Piet