Spirithorses schreef op woensdag, 22 juni 2005, 23:11:
Tja.... Ik vond het op zich wel humor ja. Hij is véél moeilijker bij de les te houden dan de dames maar ook veel makkelijker te rijden omdat hij geen merrie-dagen heeft, niet van die mutsige schrikdingen en ook geen streken heeft.
Ik beleef met hem per rit meer dan met de meiden per week, maar híj heeft me er, nog, nooit af'gemikt' en de meiden in dezelfde fase al tíg keer.

Ik ben vanmorgen met hem gaan wandelen en heb vanavond een rit gemaakt rond zonsondergang en hij was beide keren A1+ met een zoen van de juf. Er kwam vanavond, slechts één bijvoorbeeld, een kudde schapen met bellen op een smalle camino voortgedreven door de herdershonden om een hoek racen, récht op hem af. Ik liet hem uit draf stoppen en hij bleef kéurig staan. Eerst 'hoog', daarna ontspannen en daarop liet ik hem door de kudde vooruit stappen. Alsof ze er niet meer waren....

Wat dat 'weten waar je staat' betreft; zo'n bokgalop is harig maar dat gevoel van nietigheid heb je 100% als hij gaat 'prancen', gaat patsen naar een merrie of hengst. Dan moet je hem geconcentreerd aan alle hulpen houden zonder enige druk en blijft hij superlicht stuurbaar, maar hij laat je daarbij voelen dat je fysiek niet meer ben dan een vlo op zijn vacht.... Hij is zóveel sterker en ruiger, onvoorzichtiger dan de meiden, dat is echt een dimensieverschil. Lomp is niet het correcte woord; ongereserveerder of
zoals een beroemde Finse rallyrijder ooit zei 'Maximum Attack'; hij gaat overal helemáál voor. Da's echt wennen hoor....

Een ander dimensieverschil dat ik ervaar is dat de meiden duidelijk een
andere 'arbeidmoraal' hebben. De dames vinden het leuk iets samen met succes te doen, maar waarderen de ruiter vooral als hun veilige rustpunt, terwijl pielemans ruiterlief minstens zoveel waardeert omdat die ruige dingen met hem gaat doen in de spannende buitenwereld.
Ik ben met hem nog lang zover niet maar kan me voorstellen dat je met een hengst nét dat beetje meer kan presteren door de lol uit het spel zelf. Dat is dan ook gelijk de valkuil, want híj denkt zelf niet na over de risicos bij wijze van vergelijken. Zo zal geen van mijn merries door een hek rossen, híj wel, zonder na te denken en dat is het punt. Mijn Go#@! wat een 'draufgänger'. Een beetje als een opgevoerde Yamaha V-Max met een slecht gesmeerde gaskabel....

Spirithorses schreef op donderdag, 23 juni 2005, 0:24:

Dát niet; dat doet nl. alleen een hengst, dat imponeergedrag. Tuurlijk laten merries ook wel eens karakter zien, maar het blijven veel introverter paarden. Ook als je ruimte voor de indviduele karakters laat, dan blijft een hengst wat dit betreft echt anders.


Dan heb ik het niet goed verwoord; Arabella gaat zeker zover door als Capricho, is ook hard en wil gráág mee, doch zelfs zij waardeert mij meer als haar veilige anker dan als activiteitenpartner.
Ik merk in de praktijk inderdaad het verchil dat gedragwetenschappers maw registreren: de merries zijn hoofdzakelijk bezig met in zoveel mogelijk rust zoveel mogelijk eten en veulens maken terwijl de hengsten voor alle mogelijke soorten van 'leut' in de kudde zorgen.

Tja, een paard kan heel goed paard zijn; veel beter dan wij en de beste hulp die je als ruiter kan geven is niet in de weg zitten en dan nóg ben je ballast.

Dat zou heel goed kunnen en past naadloos bij hun opmaak van 'geen reserves'. Helemaal in lijn met 'lomp' gáán.

Met Capricho ben ik dat nog niet tegengekomen. Ten eerste heeft hij het Kikkuli-programma doorlopen dus heeft een achterlijk goede conditie en zijn we onder het zadel nog láng niet aan zijn conditiegrenzen gekomen, ten tweede is onder het zadel nog veel nieuw voor hem dus met name heen moet er veel verkend worden en verder geeft de terugweg ook nét een extra windje in de rug.

Wat Hempfling betreft: op de grond en in het zadel zijn twee.
Op de grond in de wei is het niet zo ingewikkeld als je via bv PNH met lichaamstaal je paarden kan sturen. Het is een kwestie van zijn aandacht houden én het initiatief. Wát je doet is natuurlijk afhankelijk van hoe hij reageert. Wat de strategie is, zal afhangen van de individuele hengst en wat jouw band daarmee is.
Ik heb hier eens een íngebroken buurhengst gehad waarmee Capricho in gevecht ging en ook dáárbij kon ik mijn eigen hengst zonder contact sturen. Die andere hengst heb ik wel moeten 'aanraken'.... Frappant en bevredigend was dat Capricho duidelijk respect toonde voor mijn actie. Richelle zei dat hij en de meiden er zichtbaar vertrouwen in hadden. In ieder geval werd onze familiegroep op slag een stuk rustiger zodra ik me met het conflict bemoeide. Capricho verandere gelíjk van rol en stelde zich, hoewel hij duidelijk de sterkere partij in het conflict was, als een onvoorwaardelijke helper op en zo hadden we samen de inbreker fluks te pakken en uit de wei.

Onder het zadel is een héél ander punt. Trek de ervaring met ernaast wandelen of erop zittend met een onbeleerd paard maar door.

Pien, je gaat het met jouw pielemans-junior zeker ook merken; zelfs de liefste hengst is een dimensie anders dan de ruigste merrie. Dat heeft niets met betrouwbaarheid, beter/slechter van doen; ze zijn gewoon anders binnen het spectrum paard. Een merrie is primair een vluchtdier en een hengst níet. Voor het voortbestaan van de soort zijn 9 van de 10 hengsten overschot en de natuur is er evolutionair ook zo mee omgegaan; de hengst is makkelijk vervangbaar en als voorvechter van de familie het meeste waard, de merrie is een waardevolle en onvervangbare broedstoof. Een hengst heeft zowel brain als brawn en minder reserve dan een merrie.

Wat jouw junior betreft: dat aaien is een valkuil en met een hengstveulen is het respect aanleren van persoonlijke ruimte nóg belangrijker dan bij een merrieveulen.
Toen ik Capricho als jaarling http://www.mijnalbum.nl/Foto=RGQE8VYT uit de kudde kocht was dát de reden dat ik hem boven zijn halfbroer prefereerde. Die halfbroer was veel handzamer en aanhankelijker doch toonde ook niet veel respect.

Spirithorses schreef op donderdag, 23 juni 2005, 9:25:


!Jij snapt het¡
Capricho woog aan het begin van het Kikkuli-programma al 435 kilo. Ik wil hem aan het einde van de zomer nog eens op de weegbrug zetten. Op dít moment wegen heeft weinig zin omdat we net onder het zadel begonnen zijn en hij in dit seizoen aardig met de meiden aan het beesten is; is niet representatief. aan de andere kant; tis een kwestie van naar de overkant lopen, dus misschien doe ik het morgen nog even.
Hij is deze maand 4 geworden is nu bijna 160 hoog. Ik heb geen idee of en hoeveel hij nog omhoog gaat maar schat dat hij over twee jaar niet ver onder de 500 kilo zit als ik de ontwikkeling van Arabella op hem projecteer. Hij is ook nog een fráctie overbouwd.

Dat 'schuwe' is alleen maar normaal paard en je ziet aan zijn ma dat vertrouwen wel komt.
Ik heb het vermoeden dat een vanuit zijn karakter meer teruggetrokken hengst met álles gereserveerder is en dat is alleen maar mooi meegenomen, want een pielemans is toch mans zat.

Esther schreef op donderdag, 23 juni 2005, 7:37:


Bedankt voor de links esther; goed stuk van Inge.
Ik heb zelf voor het op mijn hengst stappen nog een klein half jaar onbelast botten en bewegingsapparaat trainen/aanpassen tussengevoegd.
Hierbij én bij het beleren voeg ik herstelblokken van 3-5 dagen in en soms een week of meer.
Ik zorg er onder het zadel verder héél bewust voor dat hij ver binnen zijn vóór het erop stappen opgebouwde conditiegrenzen blijft.
Van de zomer wil ik hem twee, misschien drie maanden rust geven.
Ik heb bij Solinski een supersoepel en goed bespierd paard van 33 gezien, dus waarom zou ik hem haasten? Alle reden om dat NIET te doen!!

Mbt beleren en conditie heb ik uit verschillende (dressuur-gerichte) bronnen op verschillende media het advies opgepikt een paard voor het beleren níet lichamelijk te ontwikkelen, níet sterker te maken opdat het minder geneigd zal zijn in verzet te gaan en ook minder in te brengen heeft.
In míjn boekje is het juist noodzakelijk dat een paard meer dan voorbereid is op de extra belasting van de ruiter. Zowel lichamelijk als geestelijk kan een paard dan meer aan. Als je dat 'lastig' vind, moet je aan je eigen vaardigheden werken
Maar goed, dat is het verschil tussen een paard dat moet en een paard dat wil. Hoef ik hier niet uit te leggen.

Interessant ook, de melding over de kraakbeenschijven tussen de ruggewervels. Niet nieuw maar weer eens anders verwoord. Nee, ik ga niet op boomloos in

Hogan schreef op donderdag, 23 juni 2005, 10:59:


Kikkuli was een Mittanni Assussanni, een paardenmeester van de Mittani die in dienst was bij de Hittieten. Onder zijn leiding was de cavallerie dé pijler onder het succesvolle leger dat de Egyptenaren in het huidige Libanon tot staan (en terugtocht) bracht en het Hittietische rijk mogelijk maakte.
Zijn trainingsmethode om de paarden geestelijk en lichamelijk fit voor het slagveld en de dágenlange mars erheen temaken is in cuneiform (spijker-) schrift op verschillende kleitabletten gevonden in de Hittische hoofdstad.
Deze methode uit 1345 vóór Christus is pas in 1990 daadwerkelijk en uitgebreid wetenschappelijk getest en bleek revolutionair; beter dan wat we nu hebben.
De Mittani waren een vermaard paardenvolk dat waarschijnlijk in het vijfde millennium BC uit de westelijke Indus-vallei kwam mét gedomesticeerde paarden voor de kar.

Ik ben inmiddels al weer 2½ jaar geleden voorzichtig met deze methode begonnen en nu Capricho met hartslagregistratie begeleid volledig mee voorbereid.
Er zijn verschillende boeken over verkrijgbaar waarvan de meest informatieve de Franse 'Caracole' uitgave is doch deze is niet meer in druk. Het meest práktische is het verslag van het experiment en dat is te koop via: http://www.users.bigpond.com/splitterscreek/kikkuli%20books.htm

e m kraak schreef op donderdag, 23 juni 2005, 12:02:


KFH zat op een finca van een Duitser en werkte met paarden van vooral de buren en zijn klanten. Hij is er niet veel later uitgemikt omdat de eigenaar het wat te gortig vond zich naar de luimen van KFH aan te moeten passen.
Zijn 'wilde hengst' die hij als voorbeeld zogenaamd start was een paard zoals er hier velen zijn; bijna dagelijks gehanteerd en niet wilder dan een product van extensieve veeteelt.
De hengst die hij weghoudt van de merrie was een bekende hengst die hij veel voor demos gebruikte. Op de video is overigens het weghouden niet zo bijster indrukwekkend; dat kan jij met een vréémde hengst ook Egon.
Na zijn vertrek uit het spaanse noorden is KFH een verdachte sekte begonnen in Duitsland wat hem een strenge 'curatele' van de overheid opleverde.
Op het moment is hij 'uitgeweken' naar Denemarken omdat hij van daaruit niet voor het handvol vaderschapsaanklachten kan worden aangesproken.

Over het tot stand komen van de boeken van KFH is mij een verhaal uit de tweede hand bekend van een goede bekende van de toemalige vriendin van KFH welke de tekst daadwerkelijk op papier gezet heeft. Tis van horen zeggen dus ik zal het niet ventileren maar erg indrukwekkend is het niet.
Het boek 'Natuurlijk Paardrijden' (ook onder andere titels uitgegeven) vind ík overigens een draak van een product met klinklare onzin af en toe en nérgens staat een concreet hoé. De video die wij hebben is niet anders; hij laat prachtige staaltjes van kontakt zien naast domme beginnersfouten, legt nergens iets uit en verkondigt een hoop gewauwel.

KFH had/heeft een persoonlijkheid die hem kontakt gaf/geeft met paarden (en hun vrouwelijke eigenaars). Dat hij een titel 'Paardrijden voor vrouwen' in zijn knip-en-plak oevre heeft mag geen verbazing wekken.
Zijn kennis en vaardigheden als leermeester zijn ruk en hij had/heeft een enórme duim.
De enige toegevoegde waarde die ík in KFH zie is de inspiratie die hij veel paardenbezitters gegeven heeft. Maar goed, dat heeft de instructrice van Piet ook.

Wat dat weghouden betreft nog even: Arabella is nu hengstig en heb ik vanmorgen zowel uit de wei gehaald als weer teruggezet. Capricho gaat op een handgebaar achteruit om haar de wei in te laten, wisselt een snuif en een snork uit begeleid door stampvoetjes, komt vervolgens naar mij om een aai te vragen vanaf de vereiste armlengte afstand en gaat dáárna achter zijn favoriete haremdame aan.
Ik kan Capricho dan nog steeds makkelijk met stem en lichaamstaal sturen. Let wel; met hengst en merrie vrij in de ruime wei en niet zoals KFH in een slim begrensde ruimte... Ik zal nl niet beweren dat KFH niet slím is.
Bekijk de video Egon; is echt wel de moeite doch is logischerwijze vergelijkbaar met de boeken.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag, 23 juni 2005, 12:53:



De ORS stoelt op het zijn van een geconditioneerde reflex en als de ORS niet werkt is het klip-en-klare antwoord: 'dan heb je de reflex nog niet voldoende gexonditioneerd' en dat is natuurlijk juist.
De kracht van de reflex is echter niet onbeperkt en als een paard bewúst een 'ongehoorzame' actie onderneemt niet van toepassing.
Inclusief deze twee kanttekeningen blijf ik véél meer vertrouwen hebben in de vertrouwens-combi: 'open-deur', 'alles-los' en de 'éénteugelstop' dan in sjorren aan een bit.

marjolijn schreef op donderdag, 23 juni 2005, 14:34:


Ik kreeg zijn boek van schoonpa naar aanleiding van wat die ons hier zag doen, dus moet het doen met het kunnen voorstellen dat het destijds (ook weer niet zó lang terug) voor velen een oogopener was, want hij was inderdaad wel de eerste die er in Europa voor een breed publiek toegankelijk mee kwam. Zonder enige discussie een grote verdienste.

Wat hem niet te verwijten valt is dat mede door zijn imago het 'PN' een vaag alternatief kleurtje kreeg. De cowboy-uitstraling van PP heeft hetzelfde effect in een andere richting. Wat dat betreft is de blonde poging met Linda op zich een slimme zet en is het jammer dat het (die aanpak) een dummy blijkt.
Helaas is het niveau van de modale ruiter zodanig dat het ook overechts werkt om Xenophon er als imago tegenaan te gooien.
Wat dit betreft zou de aanpak van Egon, aangifte doen tegen bv. Anky want die is wel érrug duidelijk, wellicht en heel goede zijn.

Hij zit dichtbij nu; je kan hem via het web bereiken en er zó heen.

Hmm; ik weet niet of dat tig jaar na dato nog wel herleidbaar is. Iedere betrokkenen heeft een aardig verweerde versie van de toen al subjectieve perceptie van 'de werkelijkheid'. Vandaar dat ik me ook zoveel mogelijk tot verifieerbare feíten beperkt heb.

Kikkuli, Xenophon,..... heb ik gedaan maar.... maar ja, die waren danook NH resp. 33 en 24 eeuwen voor dit marketingwoord gelanceerd werd, dus tellen niet mee als zodanig óf je krijgt een studie-foob (is daar een woord voor Egon?) antwoord, dus; je hebt gelijk.