european sport stables schreef op zondag, 5 juni 2005, 16:32:
> Tenslotte nog het volgende, ik heb begrepen dat u niet
> alleen deskundig bent aangaande het vak van hoefsmid maar ook al
> dierenarts.
Euh.... dat er veel bakkers zijn bijvoorbeeld maakt echter nog niet dat je zelf geen brood zou kunnen of mógen bakken...
Met paarden is het niet anders; waarom zou je die niet zelf beleren, niet zelf bekappen, niet zelf
ontwormen/enten etc... De weg is namelijk voor veel paardenliefhebbers minstens zo bevredigend als het doel, het bereiken van dat doel dan daarbij nog eens veel bevredigender en doorgaans heeft het paard zo ook bepaald minder stress.
Het valt me overigens op dat u veel afgeeft op het ontbreken van argumenten maar waar uzelf mee komt zijn dooddoeners, schijnargumenten en verwijten.
Fijn dat u blij bent met uw eigen commerciële manier van paardmanagement en nogmaals bedankt voor uw in de grond terechte waarschuwing, ook al staat hier op de site veelvuldig de kanttekening deskundige begeleiding te zoeken.
Waar ik ú voor wil waarschuwen is voor de gezondheidsrisicos van topsport met paarden: de gemiddelde overlijdensleeftijd van paardgericht gehouden 'vrije-tijds'-paarden is bijna het drievoudige van die van (top)sportpaarden.
De twee belangrijkste doodsoorzaken zijn (indirect) onderstelproblemen en spijsverteringsstoringen. Beiden zijn bijna geheel te voorkomen door 24/7 ijzerloze weidegang en stro-hooi als hoofdvoeding.
Vreemd genoeg is 'stalrust' nog steeds een bijna standaard advies van de meeste gecertificeerd erkende specialisten en gooien die er ook moeiteloos een voedingssupplement tegenaan.
Bedenkt u verder zélf dat er legio handige mensen zijn die veel zelf kunnen en verder is 'natuurlijk' hoefonderhoud niet zo complex. Zet paarden in de vrije wildbaan en ze kunnen het zelf.....
Even een parabel; die van het loodgieterssyndroom:
In een klein dorp waren er eens twee loodgieters. Op een kwade dag komt er een derde uit de randstad en die opent ook nog een doe-het-zelf winkel.
De twee lokale loodgieters vinden dit maar niets, een aantasting van hun beroep en wat al niet meer.
Dat de nieuwkomer bepaald niet slechter is en ook in het geheel geen slechte adviezen geeft in zijn winkeltje is natuurlijk niet zo goed voor hun omzet.
De oplossing is snel gevonden; besloten wordt tot de oprichting van de Eerste Dorpse Loodgietersvereniging:
- de beide lokale loodgieters vormen het bestuur
- stellen een reglement op
- en erkennen vervolgens zichzelf wel en de buitenstaander niet
De Gemeenteraad is onder de indruk van de officiële vertegenwoordigers van de E.D.R. die in de raadsvergadering verschijnen. Bovendien is loodgieten hun vak niet en staan de gecertificeerd erkende experts klaar met advies.
De raad besluit uit veiligheidsoverwegingen per algemene gemeentelijke verordening dat loodgieterswerkzaamheden uitsluitend door erkende vaklieden uitgevoerd worden.
De dorpelingen leefden nog lang en in gelukzalige onwetendheid van moderne technieken en eenvoudige doe-het-zelf EHBO....
Warboel
