Catherine Matthys schreef op woensdag, 16 maart 2005, 12:33:


Zit wat in
Maar dan in geval van deze hoefscheur zou je eerst de oorzaak moeten weten. Een hoefscheur ontstaat niet "zomaar" heb ik het idee. Ik ben geen hoefsmid of expert, maar heb wel veel gelezen over hoeven en probeer altijd logisch na te blijven denken (en heb voorheen bij mijn pony vele scheuren in de hoeven gehad).
Gaat de scheur van onder naar boven, is er geen intern probleem (dus van buitenaf), dan is deze ontstaan vanuit de onderkant (draagrand te lang, op scherpe steen getrapt of zoiets). Dan heeft het weinig zin om aan de bovenkant van de scheur het euvel op te lossen met een inkeping als je aan de onderkant het eigenlijke probleem niet wegneemt. Vandaar mijn advies ... draagrand op die plek niet laten meedragen dmv flink afronden.
Komt de scheur door een intern probleem dan is mijn voorgaande advies natuurlijk minder logisch, maar een inkeping bij de scheur maken ook niet trouwens.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Ben ik weer

Vandaag lekker wezen wandelen, maar tot mijn beetje schrik en verbazing eigenlijk liep Isabella vandaag niet lekker. Op asfalt, klinkers en fijn grind geen probleem, maar op de menpaden met grover grind en stenen, liep ze niet lekker.

Voordat ik nu weer in de stress schiet, wil ik hierbij wat foto's tonen van deze menpaden. Want dan zien jullie wat ik bedoel met grof grind en puin.

Hoe lopen jullie paarden over dit soort bodems (en bedenk ook even dat Isa's hoeven wat kleiner zijn; maar het was vandaag niet omdat ze niet handig stond op zo'n kei, maar het voelde kennelijk als auw aan).


of


De paaltjes die je ziet op het pad zijn dus die geweldige mendoorgangen hier

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Karin schreef op woensdag, 16 maart 2005, 19:55:


Ze heeft er achter altijd zonder problemen overheen gelopen. Dus het zou voor ook moeten kunnen en het kon ook een tijdje geleden. Ik meldde dat hier nog.
En nu ineens niet meer dus, want ze liep vandaag veel te voorzichtig; zo zou ik haar nooit voor de kar gaan zetten (zonder schoenen).

Maar waarom nu ineens dat verschil dus. Dat is voor mij nu de vraag.
Zit er wat van bevangenheid om het hoekje te kijken (mijn eerste zorg altijd) omdat ze gisteren wat langer op het gras heeft gestaan dan anders (nou ja gras, het is niet veel, maar juist dat schijnt kwaad te kunnen).
Of is het omdat ik al een hele tijd niet meer echt dagelijks met haar over het harde heb gelopen en de hoefjes dus ongeveer 14 dagen alleen vnl. zacht voelen, of is het zo dat de straal toch gevoelig is wat Smit me afgelopen maandag vertelde, dat zachte stralen gevoelig zijn voor harde stenen (drukken de straal te ver naar binnen). Of is het alle 3?

Voorlopig vermijd ik deze paden maar (maar er zijn er vrij veel hier dichtbij omdat er woonhuizen in het stukje bos staan en dit zijn dan die zgn. semi-verharde paden).

Maar ben wel blij te horen dat er in ieder geval alvast een paardje hier ook niet zo lekker op zou lopen; dus ik hoef nog even niet te "paniekeren"

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Isapaardje schreef op woensdag, 16 maart 2005, 20:41:

Ik heb nog even over mijn eigen antwoord zitten nadenken over die straal. Eigenlijk wordt bij het hele natuurlijk bekappen de straal nooit echt nader benoemd, althans niet meer als dat je ervan af moet blijven en dat hij de grond moet raken.

Maar Smit vertelde dus dat zijn paarden keiharde stralen hebben, altijd, ongeacht het weer. Zo hard als de wand volgens hem.
Nou dat is bij Isabella zeker niet zo. Ze zijn nu zacht en toen het nat was waren ze helemaal zacht. Toen het een tijd lang mooi droog weer was, waren de stralen harder en toen wandelde ik veel over die paden ook (bij mooi weer ga je er sneller op uit) en toen liep ze dus stukken beter.

Daarbij bedacht ik me net, heb ik onderweg een hoef opgetild en merkte dat er veel zand in de straalgroeven en een gedeelte van de zool zat (vanwege de holle zolen). Dus eigenlijk kan ze bijna niet echt gevoelig op de zool zijn, maar wel op die straal, want die stak uit.

Kan de straal dus wel voor gevoeligheid zorgen? Kan een steen dermate op een straal "irriteren" dat dit pijnlijk is, eventueel voor het onderliggende kussen?
Als dit nl. zo is, verklaart het een hele hoop van haar gevoeligheid bij tijd en wijlen, dan is het niet haar zool, maar de stralen. En was hier niet iemand wiens paard slecht liep over grind ... dat paard had rotstraal dacht ik.

Ik zit al typend maar te denken hoor nu Kan er goed totaal naast zitten.
Maar Isa's achterstralen zijn in ieder geval een stuk beter (altijd al geweest) dan haar voorstralen die er nog altijd niet zo geweldig uitzien vind ik zelf.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 0:06:


Hmm niet helemaal mee eens. In Zwitserland lag dichtbij de camping zo'n uitloop voor paarden. Wij stonden er toen nog verbaasd bij te kijken; hoe kon zoiets nu?! Maar het jaar erop was deze uitloop voorzien van mooi egaal zand. Toen we die mensen zagen vroegen we toch waarom.
Wat bleek, bij het rollen had een van de paarden haar schoft gekneusd toen ze op een steen kwam te liggen en daarbij was het zo erg geworden dat ze een fikse huidwond gekregen had uiteindelijk, met een lelijk litteken als resultaat.

Daarom zou ik het dus niet in de uitloop willen.

Maar ja nogmaals, de mijne klost er achter dus goed overheen en voor niet.
Weer dat verschil tussen voor en achter.

Het pad wat ik gisteren liep was nog erger dan op de foto (ook dat nog eens ). Helaas kunnen wij deze paden aan de hand wel mijden, maar met de kar niet. Wil ik ooit zonder hoefschoenen het bos in, dan zal ze goed over deze paden moeten lopen. Anders ga ik eerst de wijk in, want over rechte harde wegen kan ze wel goed lopen.

Maar Pien, denk jij dat de gevoeligheid vanuit de straal komt, of de zool?

Groeten
Ingrid

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Ivanhoe schreef op donderdag, 17 maart 2005, 0:36:

Ik geloof best dat je op de voetas moet letten, maar dat een paard te lage hielen krijgt door de zool aan te houden geloof ik niet. Mijn pony heeft voor het oog best hoge hielen (van bezijden gezien), maar onder steken ze nauwelijks uit tov de zool. Dus haar hoef is zo. Zou je haar voor het oog net zo plat willen zetten als bijv. Baladeika, dan zou ik in de zool moeten gaan snijden en frotten en dat kan dus niet en dat mag ook niet. Dus je kunt er niets aan verprutsen lijkt me zo, mits je niet gaat snijden.

Wat ik wel jammer vind is dat je nu zo omgedraaid bent. Ik denk dat in jouw geval toch gebrek aan beweging een belangrijk punt is, ik heb je daarover ook prive gemaild, ook over de optie van hoefschoenen e.d.
Jammer dat je nu toch deze keus maakt. Uiteindelijk krijgen je stalgenoten dus toch gelijk

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 1:37:

Hihi hiermee vervalt mijn vorige vraag; had niet verder zitten lezen.
Ja de stralen van Isabella zijn nu ook "flapperig", terwijl ze een tijd geleden mooi waren.

Ook bedacht ik me later nog dat ze toch goed over die hobbelig bevroren grond liep, maar is het niet zo dat als de grond bevriest het droog weer is (over het algemeen) en de stralen dus harder zijn ook?
Begin steeds meer en meer die straal nu te verdenken om eerlijk te zijn bij het gevoelige lopen. Want vanmorgen zetten ze een rare stap op de eerste grindtegel met de toon van haar voorhoef. Geen pijn kennelijk want ze zette zo toch haar volle gewicht erop. Het zit dus in de achterkant en de steunsels zijn niet te lang op dit moment. Dus blijft de straal over. Zal hem straks als ik thuis ben ook eens goed bekijken of er niet een steentje tussen die losse stukjes zit oid.

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Ivanhoe schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:01:

Tja ik heb het omgekeerde meegemaakt. Totaal verprutste hoeven door een orthopedisch hoefsmid opgeleid aan de faculteit der diergeneeskunde te Utrecht; zie mijn website. En zie het resultaat na het beginnen met natuurlijk bekappen ... niets arm paard, maar gelukkig paard.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:54:

Dat klinkt goed !!


Ha we hebben wel bos, maar deze lange zandpaden kennen we hier ook niet. Heb je niet die puinbrokken in het pad, dan wel boomwortels.
En er zijn wel zandgebieden (stuifzand), maar daar kan ze nauwelijks doorheen geploegd komen, ze zakt tot bijna de knieen weg. Daar kan ze echt niet met een kar doorheen.


Voordeel is wel dat ook jij wel schone zolen zult hebben. Ik heb nauwelijks last van "kalklaag" op Isa's zolen en ook de steunsels zijn eigenlijk nooit te lang. Dat wordt door die paden wel weggeschraapt.


Dat heeft ook meer met mijn angst te maken als ze eens een misstap zet, schiet ik nog altijd in de stress (beetje muts ben ik daarin geworden hoor).


Zou het eerder voorzichtig noemen. Hoewel ze gisteren nogal vaak met haar hoofd knikte als ze verkeerd op zo'n steen stapte en dan heel snel haar andere voet verzette. Dus beetje "hompelen" toch? Wat versta je onder hompelen hihi, ze liep in ieder geval niet goed. Later over een "normaal" grindpad liep ze keurig netjes, niets te zien.

Ik zou eigenlijk dagelijks over deze paden moet gaan lopen eigenlijk, maar vind ik ook weer zowat als ze er niet lekker overheen wandelt.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Marianne schreef op donderdag, 17 maart 2005, 9:42:

De ene raadt inderdaad aan het probleem ineens aan te pakken, de andere bekapper doet het liever geleidelijk aan. Ik had ook iemand die het geleidelijk aan deed en bij mijn pony en bij mijzelf is dat goed bevallen, want de overgang heeft wel langer geduurd, maar is vrijwel pijnloos verlopen.

Doe je het liever niet geleidelijk en vinden er grote veranderen plaats, dan moeten pezen en het hele paard zich daaraan aanpassen. Dat is bij Ivanhoe gebeurd, zolen waren erg dun gemaakt kan ik me nog herinneren.
Deze keuze is gemaakt en je moet geen wonderen verwachten binnen deze korte tijd. Ik ben wel benieuwd wat Petra er zelf van zegt.
Ik had in de overgangsfase nauw contact met mijn bekapper, ook via mail en foto's. Hij/zij is toch degene die het paard en de leefomgeving gezien heeft en kan je meer advies/raad geven dan wij hier vanaf stand. Daarbij begreep ik dat Petra om de week terug moest komen. Is dat gebeurd?

Nog een opmerking over tijd voor aanpassing: de huifbedpony is dus van hoge hielen ineens naar lage hielen gezet. Ze mocht van Smit 14 dagen lang niet werken, wel stappen (eventueel wel onder het huifbed omdat ze dan toch maar alleen stapt), maar zeker niet bereden worden en zo. De pezen moeten zich weer aanpassen, het gevoel in de hoef moet terugkomen. Het gaat niet altijd zo snel als je graag zou willen, helaas.

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 10:26:

Vooral die laatste zin van je ....
Het is inderdaad zo ... ik moet er doorheen

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Nog even een reactie op wat Esther van Ivanhoe schreef, maar dan meer algemeen.

Zoals zij nu reageert, zo heb ik al vaker mensen meegemaakt. Het is niet zo makkelijk kennelijk om van traditioneel naar natuurlijk over te stappen als je er zelf niet voor de volle *100%* achter staat.

Esther had te veel twijfels, was wel ergens mee bezig, maar wist niet goed waarmee. Had te veel tegenwerking van oa stalgenoten. En als je er dan zelf ook niet helemaal achterstaat, het niet goed begrijpt, dan gaat het fout.

Ik had het er met mijn kennis maandag ook nog over. Hij gaf eerlijk aan dat hoefijzers in zijn geval soms wel handiger waren dan al die schoenen (6 pony's op schoenen zijn 24 schoenen in je kast en die gaan wel eens door elkaar en voor 4-span 16 schoenen aan doen is ook niet alles).
Maar hij vond dat als je ergens bewust voor koos, je daar ook voor 100% achter moet staan, ondanks wat nadelen die je soms ondervindt.
Zolang je niet voor 100% ermee eens bent wat je doet, lukt het niet.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Isabel van der Made schreef op donderdag, 17 maart 2005, 12:04:


Is niet altijd eenvoudig. Want als ik Esthers bericht tussen de regel doorlees, begrijp ik eruit dat haar paard nu is geholpen door een goede hoefsmid en nu goed loopt. Omdat ze voorheen schreef dat de broertjes van Nassau daar op stal komen, lees ik nu tussen haar regels door dat Ivanhoe door een van deze heren is bekapt en ... beslagen.
Maar zeker weten doe ik dat niet uiteraard, maar zo lees ik haar verhaal.

Is maar om aan te geven dat je iets wat er niet staat dus toch zo wel kunt "lezen".

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij