Isapaardje schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:28:
> Wat bleek, bij het rollen had een van de paarden haar schoft
> gekneusd toen ze op een steen kwam te liggen en daarbij was het
> zo erg geworden dat ze een fikse huidwond gekregen had
> uiteindelijk, met een lelijk litteken als resultaat.
Effe tussendoor : Ik zou er inderdaad niet de hele uitloop mee bekleden, je hebt gelijk dat een paard daar niet op moet rollen.
Dat is echt 3 keer niks.
Ons idee van de uitlopen is een gedeelte beton of anders verhard, met achteraan rubber ligmatten (inloopstal), en buiten een strook van dat harde (puin) waar ze overheen moeten om bij hun drinkbak te komen, maar tevens ook een heerlijke strook zand, om te rollen.En daarachter pas het gras. Zo houd je dat enigszins droog in de winter.
We hebben nu overal oude dakpannen gestort, de paarden lopen die vanzelf kapot. (wel met de zandpaddock erbij hoor).
>
> Daarom zou ik het dus niet in de uitloop willen.
>
> Maar ja nogmaals, de mijne klost er achter dus goed overheen en
> voor niet.
> Weer dat verschil tussen voor en achter.
Het meeste gewicht ligt ook op de voorhand.
> Het pad wat ik gisteren liep was nog erger dan op de foto (ook
> dat nog eens
). Helaas kunnen wij deze paden aan de hand wel
> mijden, maar met de kar niet. Wil ik ooit zonder hoefschoenen
> het bos in, dan zal ze goed over deze paden moeten lopen. Anders
> ga ik eerst de wijk in, want over rechte harde wegen kan ze wel
> goed lopen.
Ja, da's misselijk als je het niet voor het uitzoeken hebt. Troost je : Ik kan heerlijk wegdromen bij de gedachte aan die lange witte zandpaden in de dennebossen. Dat hebben wij hier dus niet. Hier is alles vuursteen, beton met kleine rot-steentjes en heuvelachtig. En de boeren ploegen tot precies aan de weg dus je hebt geen berm.
Dat is de reden dat mijn paarden er nu wel aan gewend
moeten zijn.
>
> Maar Pien, denk jij dat de gevoeligheid vanuit de straal komt,
> of de zool?
Hoe kan ik dat bepalen, maar zoals jij het weergeeft zou dat best wel eens kunnen. Als je zeker weet dat ze verder correct bekapt is met geen lange randen of steunsels ofzo.
Vergeet niet dat een zeker gevoel altijd wel zal blijven, dat komt
omdat ze nu eindelijk gevoel in haar voeten heeft, want dat willen we allemaal zo graag. Nu zie je dus dat een paard dat ook aangeeft.
Ik merk wel dat ze er vaak best 'doorheen' lopen. Dan beginnen ze de eerste 10 minuutjes een beetje gevoelig maar op de een of andere manier lost zich dat vanzelf op tijdens de rit.
Maar liever dat dan dat ik hem op ijzers over zo'n pad moet jagen, 'k moet er niet aan denken.... dat glijden, die vonken, verschrikkelijk, afgezien van de schade die het aan de hoeven ed zou berokkenen.
Zou me er niet meer fijn bij voelen deze symptoombestrijdingsoplossing te moeten gebruiken.
Maar 'hompelt' Isabella echt of loopt ze alleen maar een beetje gevoelig?
Alleen maar gevoelig zou voor mij best mogen, ik zou daar wel rekening mee houden en haar niet dwingen tot uiterste inspanning, maar als ze echt hompelt of het is aan een voet erger dan aan de andere is er waarschijnlijk iets anders....
Ik heb ook echt wel eens tijdens de gewenningsfase dat ik afstap hoor, en een eind mee ga lopen. Vooral Steffie heeft er veel last van gehad, die lijkt er nu na 7 maanden zo goed als doorheen, maar het was op sommige momenten best doorzetten, of effe er naast gaan lopen om hem te ontlasten.
Nu ben ik eerder geneigd te denken : "Bij dit pad doen we wel effe rustig aan, maar je kunt er best door".
Want ja, het is letterlijk en figuurlijk de enige weg....
Groet, Pien
Warboel
