Haha, wat geinig!
By the way: Jovarna kan wel email ontvangen hoor (ze heeft haar eigen
emailadres: jovarna@ismijnpaard.nl) alleen ik moet ze wel voorlezen. Vindt
ze geweldig, al die fanmail.... )
En bedankt voor het compliment over m'n site!
groetjes, Pt


gevonden". Alleen een site van Jovarna. Mooie site, maar ja dat beestje kan
geen e-mail ontvangen. Dus ik heb niets van Petra.

Hai Ingrid,
het is inmiddels gelukt hè, ik heb je mail binnen gekregen! Bedankt, ik
reageer er wel even privé op.
groetjes, Pt

verzonden, en ik kreeg "geen gegevens gevonden". Krijg dat nog overigens.
Maar als ik dat bijv. bij jouw naam doe gaat het wel goed.
ik het adres wel, dus ga dat nu gebruiken. Bedankt, maar toch raar.
niet ingewikkeld worden allemaal).

Ik hou de gemoederen wel bezig hè.....hahaha!
Ik zal toch 'es kijken bij m'n gegevens.
doei, Pt

aanklik en even geduld heb totdat de namen tevoorschijn komen, dan zoek ik
b.v. "Petra" en vind dan haar gegevens. Ik snap dus niet dat Ingrid die dan
niet krijgt!
(links) aanklik: je krijgt dan een pagina waarop de betreffende persoon een
aantal dingen ingevuld heeft ( e-mail enzovoorts) en in sommige gevallen een
toelichting die de persoon zelf heeft ingevuld. Dat werkt allemaal prima.
Met 'pijltje terug' kom je dan weer in het bericht zelf.
dus niet!

Hoi,

Ik las ergens "Ze is vijf jaar lang gust gebleven. Wij dachten dat het lag
aan haar zware bevallingen in het verleden."
Wat betekent "gust"?

groet, Petra

De "vreemde" emailadressen zijn inmiddels verwijderd!

www.naturalhorsemanship.org daar staan wel wat leuke oefeningen op. Al zal
ik de join-up niet doen, dat is een erg gevaarlijke oefening als je niet
precies weet wat je doet.

Hallo Sandra,
Wat versta jij onder de join up?

groet, Petra

Sandra,

Onlangs maakte je de opmerking *Al zal ik de join-up niet doen, dat is een
erg gevaarlijke oefening als je niet precies weet wat je doet.*
Nu zeg je *dit is een heel dominant "spelletje" met meestal heel goed
resultaat. Ook is het lang niet zo moeilijk als de beruchte join-up.*

Begin deze week heb ik je de vraag gesteld wat jij onder de join up verstaat
en die vraag stel ik je nu weer. Wat is volgens jou een join up en wat is er
zo gevaarlijk en berucht aan volgens jou??

groet, Petra

Hoi Sandra,

De discussie op yahoo over join up heb ik wel gevolgd en onlangs werd hier
wederom een vraag gesteld over de join up, waar zowel Marianne als ik op
hebben gereageerd. En nu ik jouw opmerkingen las, wilde ik daar toch weer op
inhaken, omdat ik me afvroeg wat jij onder een join up verstaat. Nu ik je
reactie lees, lees ik alleen hoe jij de join up doet. Wat ik in je verhaal
mis, is waarom je de join up doet, wat je ermee wilt bereiken, wat het
in jouw beleving inhoudt en of je wel bewust bent van wat je doet en
waarom je dat doet.
Ik haal een paar opmerkingen van je aan, met mijn vragen daarbij:
*Ik stuur mijn paard van mij af en blijf het tempo aangeven, en blijf hem
bij me vandaan houden tot hij zich overgeeft.*
Waarom wil je dat je paard zich overgeeft, wat is je doel hiermee?
*Terwijl het paard om mij heen loopt en geen tekenen van onderdanig gedrag
vertoont, kijk ik hem recht aan en neem zo een dreigende positie aan als het
ware.*
Waarom een dreigende positie?
*Zodra hij bedenkt dat hij zich maar beter aan me over kan geven en gaat
likken, kauwen, hals laag, naar binnen kijken, oren op mij gericht
enzovoort, dan draai ik mij om en komt 9 van de 10 keer het paard naar mij
toe en is de join-up gelukt.*
Wat is er nu "gelukt"?
*Ik zie de join-up als iets waarbij je je paard vraagt zich heel kwetsbaar
op te stellen.* en *Ik zie de join-up als een oefening die een diepe indruk
op een paard maakt en die je daarom precies juist uit moet voeren.*
Wat doet join up met het paard volgens jou?

groetjes, Petra

Sophie en Sandra,
In het geval zoals jullie dat omschrijven, maakt het paard geen deel uit van
jouw kudde en jij niet van de zijne. Integendeel, blijkbaar moet het paard
zelfs niks van je hebben en voelt hij zich allesbehalve veilig bij jou (denk
aan de reden dat je de join up met 'm wilt doen). Hij zal het wegsturen - in
dit geval - dan ook niet als straf ervaren.
Ook zal hij geen *berouw tonen* maar op een gegeven moment aangeven dat hij
met je wil onderhandelen en uiteindelijk met je wil samenwerken.
Dit is dus een geheel andere beleving van de join up.
Petra

'gevaarlijk' als je niet weet waar je mee bezig bent. Ik wil ook graag mn
argumenten geven voor de reden waarom ik vind dat je er voorzichtig mee om
moet gaan :)). Een join up wordt uitgevoerd door paarden in een kudde als 1
paard erg onrespectvol is. De alfamerrie stuurt het onderdanige paard dan
uit de kudde. Dit betekent de dood voor een paard, als je wilt overleven
moet je de veiligheid hebben van een kudde, een paard in zn eentje is ter
dood veroordeelt. Dit is dus een heeeeeele zware straf voor het paard. Als
hij terug wil komen in de kudde, moet hij berouw tonen, met alle signalen,
oortje, smakken, hoofd laag... . Als je je paard van je wilt af sturen moet
je hem dus constant in het oog aankijken, vandaar de dreigende actieve
houding. Zodra hij zich overgeeft is de join up gelukt. Je hebt respect
gekregen en het paard ff laten zien, sommige dingen worden niet getolereerd.

Hoi Ingrid,

Dat Isa haar staart zo stijf houdt, duidt erop dat haar rug vast zit. En dat
ze tegendruk geeft met haar staart als je hem wilt optillen, geeft ook aan
dat ze haar rug(spieren) niet kan ontspannen en kan laten "veren".
Een soepele, ontspannen rug met soepele rugspieren, geeft ook een soepele
staart, die je makkelijk heen en weer en in een cirkel kunt draaien en
omhoog kunt tillen.
Dus als ik jou was, zou ik zeker met haar rugspieren aan de gang gaan!
Massage, Ttouch, fysiotherapie of longeren met een pessoa teugel;
mogelijkheden genoeg als je niet kunt rijden.
Succes en laat ons weten wat je gaat doen, ik ben benieuwd.
groetjes, Petra

voor mij nooit een probleem geweest, maar sinds gisteren denk ik er anders
over. Iemand die met mij meeliep vond dat ze zo stampte met haar
achterhoeven. Ach deed ze ook altijd al, dus leek mij geen probleem. Maar
toen we haar eens beter bekeken, lijkt die achterhand gewoon wat stijver.
Niet dat ze niet goed loopt, maar geheel soepel is het niet en misschien
komt het door die staart. Dus vandaar dat zij aanraadde eens wat met Tteam
en zo te gaan doen om die spieren aan het werk te zetten. Het beestje te
leren de achterhand beter te gebruiken. Wat die staart betreft: geen
dierenarts weet wat het is. Hij hangt niet scheef en ze geeft wel tegendruk
als je hem wil optillen. Dus ik hoef hier geen medische verklaring voor.
Alleen kan het te maken hebben met die wat "stijvere" achterhand.

Edward,
Wat je doet, is prima hoor! Gewoon je paard wegsturen, met de gedachte
boodschap "Wil je niet meewerken? Ga maar weg dan!" is een prima
onderhandelingsmethode! Niks mis mee! Je hoeft je paard niet dreigend aan te
kijken als dat helemaal niet nodig is (zoals in jouw geval).
Afgelopen zaterdag had ik ook al een reactie gegeven op de discussie join
up; komt ie nog een keer:
Sophie en Sandra,
In het geval zoals jullie dat omschrijven, maakt het paard geen deel uit van
jouw kudde en jij niet van de zijne. Integendeel, blijkbaar moet het paard
zelfs niks van je hebben en voelt hij zich allesbehalve veilig bij jou (denk
aan de reden dat je de join up met 'm wilt doen). Hij zal het wegsturen - in
dit geval - dan ook niet als straf ervaren. Ook zal hij geen *berouw
tonen* maar op een gegeven moment aangeven dat hij met je wil onderhandelen
en uiteindelijk met je wil samenwerken.
Dit is dus een geheel andere beleving van de join up.
Petra

maar juist ergens naar een punt tussen de voor en achterbenen van het paard
(dacht ik....weet het niet meer precies).
niet in het wild en ze beseffen volgens mij wel dat ze geen 'levensgevaar'
lopen als ze door iemand worden weggestuurd. Ik doe regelmatig een 'join up'
met m'n paard en gebruik dit bijvoorbeeld als mijn paard wegloopt terwijl ik
'm zijn halster wil omdoen. Ik laat 'm net zolang lopen totdat hij respect
toont en naar mij toekomt en blijft staan als ik z'n halster om doe.
staat. Het paard moet het 'naar mij toekomen en toestaan dat ik hem een
halster om doe' ervaren als iets prettigs (rust) in plaats van iets
vervelends.
> (...maar misschien kun je me nog overtuigen? Ander blijft er weer niets
over om te discussieren )

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Sophie,
Dit is JOUW beleving van de join up. Je kunt dus niet zeggen "Dat IS de join up en zo MOET je het doen".
Eerst even terug:
Onlangs (20 feb) heb ik gereageerd op een vraag van Marijke over de join up. Daarin gaf ik aan dat niet alle methodes hetzelfde verstaan onder een join up. In die reactie omschrijf ik de join up van Monty Roberts en die van Emiel Voest. Ook Marianne heeft een reactie gegeven op de vraag van Marijke.
N.a.v. twee opmerkingen vorige week van Sandra (nl. dat - volgens haar - de join up een *erg gevaarlijke oefening* en * berucht* zou/kan zijn) stelde ik haar de vraag wat zij onder de join up verstaat. Dit was wederom een poging van mij om helder te krijgen wat iemand onder een join up verstaat, dat niet alle join ups dezelfde oefeningen zijn en ook niet met dezelfde intentie worden gedaan.

Nu ik jouw reactie lees, ga jij ervan uit dat er maar =E9=E9n en de enige juiste join up is, dat ie zus en zo gedaan moet worden, en hoe het paard de join up beleeft.

Je zou er verstandig aan doen om wat meer te lezen over de join up, en ook de reacties van diverse mensen te lezen. Dan kom je namelijk te weten dat er meerdere oefeningen een join up worden genoemd, en dus niet op dezelfde manier worden gedaan. En dat je het dus niet fout kunt doen. Het ligt eraan wat je met je paard wilt, wat je van hem vraagt en wat j=F2uw intentie is van de join up.

Daarom is het zinvol is om van elkaar helder te hebben hoe we een bepaalde oefening doen (die we dan join up noemen), waarom we die doen, wat we ermee willen bereiken en wat het in onze beleving inhoudt. Dus dat doorhameren met "zo is het en zo moet het" schieten we niet veel op.
groet, Petra

kast liggen! Een Pessoa is misschien wat gebruiksvriendelijker voor een
gewoon paard dan allerlei bijzet-teugels, maar ik ben er niet voor om een
paard met bijzet of Pessoa te longeren. Alleen in hele specifieke
probleemgevallen.

Dit leek mij ook zo'n specifiek probleemgeval (rugproblemen)....
Vertel eens je negatieve ervaringen en/of ideeën rondom de pessoa. Ik heb er
zelf geen ervaring mee hoor (ik gebruik en heb 'm niet). Wel heb ik gezien
dat het op deze wijze laten lopen het paard gedwongen wordt z'n achterhand
er goed onder te zetten. Volgens mij gebruikt Lammert Haanstra 'm in sommige
gevallen ook?
groet, Petra