Voor Piet, omdat ik vermoed dat de rest niet in gedragsmodellen geinteresseerd is. Tegen de tijd dat het klaar is en ik jullie in Jip en Janneke taal kan vertellen wat je doen en laten moet zien we wel weer....
Piet schreef op dinsdag 14 juli 2009, 16:51:
> Zó een mooi  verhaal!  En dan  heb  ik  het  natuurlijk  vooral
 >  over  het  beloon  aspect  ervan. Nu  hoeft  het  helemaal 
 > niet  "het  hogere  clickeren" te  zijn. Maar het  is 
 > onvoorstelbaar  dat  mensen- óók moeders  met  kinderen- niet 
 > begrijpen dat  dit  zo  ongelooflijk  goed  werkt, terwijl  ze 
 > hun eigen kind, wat qua  gevoeligheid volgens mij   te 
 > vergelijken is  met  hun  paard, bij  elk  gestotterd nieuw 
 > woordje  de  hemel  in  prijzen.
Ik vind dat zo onvoorstelbaar niet. Er zijn modelmatige verschillen tussen omgang met kind of paard; allereerst is kind een kind, onvolwassen, kleuter, whatever terwijl paard meestal redelijk volwassen is, tweedens is omgang met kind species intrinsiek, omgang met paard is dat niet.
Wat er gebeurt is dat kind (zie research o.a. Lorentz) terugkoppelingen geeft, of als zodanig (onbewust automatisch instinctmatig) herkend worden. Als paard al die terugkoppeling aanbiedt is het nog maar de vraag of die (onbewust automatisch instinctmatig) wordt opgepakt.
Minder verwonderlijk is dan ook dat shetten, die pakken beter aan een kleuterschema voldoen, ander gedrag bij hun mensen veroorzaken dan een volwassen hannoveraner. Die hannoveraner wordt heel wat minder schattig gevonden.
> Ik  geef les aan  een  vreselijk aardige  mevrouw, een 
 > instructrice, die  dus  andere mensen leert  rijden. Zonder 
 > bit  rijden, zonder  ijzers was  eigenlijk  geen probleem, maar
 >  om enthousiast  haar  paarden  bij  elke  vordering te 
 > belonen, vindt  ze  nog  steeds een beetje  genant. Als  ik 
 > niet scherp  oplet  blijft  het  bij  2  klapjes  in de  hals,
 > terwijl  ze  heel  goed het  verschil ziet....
 > Wat  is dat  joh, komt  dat  door  de  manegeopleiding  dat  we
 >  niet  wat  uitbundiger, wat  motiverender mogen  zijn tegen 
 > een paard?
 > Is  het  zó  moeilijk  te  beseffen dat  ook  een paard  een 
 > meter  groter wordt als  je  hem beloont?
Ja. Is het dan soms niet moeilijk voor jou te beseffen dat ook gedrag van mensen voor een flink percentage door instincten, onbewust, gedreven wordt? Pas bewustwording van wat nu precies de sleutelprikkels zijn welke gedrag x veroorzaken, of juist blokkeren, maakt moduleren daarvan mogelijk.
Ik denk nog steeds dat gedrag beter voorspelbaar, berekenbaar en bewijsbaar, kan worden. Een model hiertoe heeft echter minstens 2 lagen, zeer bekend als "nature and nurture". Beide moet je dus in kaart brengen.
Die twee zijn interactief, maar de koppelingen zijn gelukkig vaak nogal simpel en werken min of meer "digitaal" als ja-of-nee-splitsingen; min of meer omdat de drempelwaarden kan verschillen (het zijn dus voorwaardelijke vergelijkingen, zoals x > y wanneer a < b).
Hieruit volgt dat nurture soortspecifiek moet zijn zelfs als de Skinner-bewuste nurture een algemeen geldende werking heeft en dat is al in praktijk gebleken: operante training van bijvoorbeeld varkens heeft andere bottlenecks dan bij paarden. Het wordt door de amygdala chemisch veroorzaakt (bij varkens is drempelwaarde van stress veel lager).
Speciaal voorbeeld voor jou: klikkeren van gedrag zal niet werken wanneer dat gedrag door bijvoorbeeld een sterke imprint geblokkeerd wordt. Het lijkt me mogelijk dat zo een gedrag weer wél via een andere weg, zoals inspelen op intentiebewegingen, gemoduleerd kan worden.
Ik denk, en correct me if I'm very wrong, dat iemand als Eddy dat ook bedoelt (maar we spreken totaal andere talen) in een andere recente draad.