Voor Piet, omdat ik vermoed dat de rest niet in gedragsmodellen geinteresseerd is. Tegen de tijd dat het klaar is en ik jullie in Jip en Janneke taal kan vertellen wat je doen en laten moet zien we wel weer....

Piet schreef op dinsdag 14 juli 2009, 16:51:


Ik vind dat zo onvoorstelbaar niet. Er zijn modelmatige verschillen tussen omgang met kind of paard; allereerst is kind een kind, onvolwassen, kleuter, whatever terwijl paard meestal redelijk volwassen is, tweedens is omgang met kind species intrinsiek, omgang met paard is dat niet.
Wat er gebeurt is dat kind (zie research o.a. Lorentz) terugkoppelingen geeft, of als zodanig (onbewust automatisch instinctmatig) herkend worden. Als paard al die terugkoppeling aanbiedt is het nog maar de vraag of die (onbewust automatisch instinctmatig) wordt opgepakt.
Minder verwonderlijk is dan ook dat shetten, die pakken beter aan een kleuterschema voldoen, ander gedrag bij hun mensen veroorzaken dan een volwassen hannoveraner. Die hannoveraner wordt heel wat minder schattig gevonden.


Ja. Is het dan soms niet moeilijk voor jou te beseffen dat ook gedrag van mensen voor een flink percentage door instincten, onbewust, gedreven wordt? Pas bewustwording van wat nu precies de sleutelprikkels zijn welke gedrag x veroorzaken, of juist blokkeren, maakt moduleren daarvan mogelijk.

Ik denk nog steeds dat gedrag beter voorspelbaar, berekenbaar en bewijsbaar, kan worden. Een model hiertoe heeft echter minstens 2 lagen, zeer bekend als "nature and nurture". Beide moet je dus in kaart brengen.
Die twee zijn interactief, maar de koppelingen zijn gelukkig vaak nogal simpel en werken min of meer "digitaal" als ja-of-nee-splitsingen; min of meer omdat de drempelwaarden kan verschillen (het zijn dus voorwaardelijke vergelijkingen, zoals x > y wanneer a < b).

Hieruit volgt dat nurture soortspecifiek moet zijn zelfs als de Skinner-bewuste nurture een algemeen geldende werking heeft en dat is al in praktijk gebleken: operante training van bijvoorbeeld varkens heeft andere bottlenecks dan bij paarden. Het wordt door de amygdala chemisch veroorzaakt (bij varkens is drempelwaarde van stress veel lager).

Speciaal voorbeeld voor jou: klikkeren van gedrag zal niet werken wanneer dat gedrag door bijvoorbeeld een sterke imprint geblokkeerd wordt. Het lijkt me mogelijk dat zo een gedrag weer wél via een andere weg, zoals inspelen op intentiebewegingen, gemoduleerd kan worden.
Ik denk, en correct me if I'm very wrong, dat iemand als Eddy dat ook bedoelt (maar we spreken totaal andere talen) in een andere recente draad.

e m kraak schreef op dinsdag 14 juli 2009, 18:21:


Hoe verklaar je dan dat alle jonge meisjes de liefde van hun leven in een paard ontmoeten ? (ok, totdat ze de juiste jongen tegenkomen)


Omdat te leren beseffen heb ik me in Kaizen verdiept.


Dit sluit aan bij mijn eeuwige gez... en gedram om een trainingsplan te maken en dat plan in zulke kleine stukjes te knippen dat de amygdala het lichaam zo min mogelijk op scherp zet en voor het gemak de toegang tot de cortex, het denkgedeelte, afsluit. Omdat elk lichaam een zekere angst heeft voor verandering is het voorkomen van angst, opwinding of stress het belangrijkste om iets te leren.. Daarom ook mijn voorstel om de hengst van Cindy op een andere manier te benaderen.


Mogelijk