Piet schreef op maandag 2 maart 2015, 9:21:

[knip]

Pietje.... TOPPIE! (doet me denken aan een jaar of 10 geleden toen jij onbedoeld (maar we hebben er op PN wel wat mee af gelachen) Shiny's erectie aan het trainen was....... )
Maar je maakt wel het verschil dus, maat, met bij de mensen thuis te komen al heb je geen verstand van verzekeren. Paard heeft een geheel andere instelling verkregen. Ik vind het van Gaelle óók toppie, omdat je je persoonlijkheid, wie wat en hoe je bent en doet, nu eenmaal moeilijk kunt veranderen. Maar het blijkt dat "de theorie" ook werkt als je een heel erg lief zacht meisje-meisje bent

Wat mij wel na 10 jaar nog altijd en in toenemende mate verbaast is dat gedrag, interactie en communicatie leren, met klikker als kleuterklas, nog altijd zo marginaal is.

Ben ik een lief zacht meisje meisje?
Ja hoor, tuurlijk gaat dat voer afgebouwd worden. Ik vind ze trouwens helemaal niet onrustig. Ze is actief, en meewerkend, en ze anticipeert het krijgen van voertjes (en dan hoef ik niet een halve meter verder naar voor te leunen ). Ze bijt mijn handen er ook niet af, ze is eigenlijk wel beleefd hoor. Ik laat ze wat friemelen zodat ze er wat mee bezig is om beetje tijd te rekken. Het is echt geen lomp sloom beest ofzo. Ze heeft alles gezien, ze heeft alles gevoeld, maar daarom hoeft ze niet te flippen. Ze registreert gewoon alles. En wees er maar zeker van dat ze heel goed weet waar elke vingertje zich bevind :') Haar hou ik niet voor de gek hoor, beetje afleiden met snoepjes ofzo hah! Not! Anders had ik Piet niet nodig gehad... Bij mijn ruin werkt dat wel.. Moest hem ooit wassen tegen luizen.. Bak wortels voor zijn neus en het was gebakken

Dat dingetje, parkeren naast dat blok zo. 4-5 sessies van 5 minuutjes en ze heeft het door hoor, als iets niet lukt bij haar is dat waarschijnlijk mijn fout. Als het fysiek mogelijk is kun je het haar leren, ben met veel verschillende dingen tegelijk bezig, als ik bij haar te lang op hetzelfde focus gaat ze gewoon iets anders doen, en op een zeldzaam moment in de verte staren en mij negeren. Iemand met meer ambitie als ik op dat gebied stond nu op de horse expo super coole shows te geven met haar waarschijnlijk... (Beetje stoefen over mijn paard hehehe). Toen ik haar net had wist ik absoluut niks van paarden. Ik had schrik van haar, ze sloeg, ze beet, ze kapte, kwam je letterlijk de wei uitjagen en sleurde je over het erf. Gelukkig heeft dat niet zo lang geduurd want toen ik info zocht kwam ik vrij snel hier terecht Wat een opluchting dat we haar in de winter niet meer moesten op stal zetten. Als mij moeder ze moest buiten laten was het echt een drama

Dat clickeren komt nog wel los. De jeugd van tegenwoordig is daar heel erg mee bezig

Gaelle schreef op maandag 2 maart 2015, 16:45:


Ik zat met mijn gedachten (maar dat kun jij dus niet weten) bij het altijd weer de kop opstekende dominantie-denken. Dit is een perfect voorbeeld waaruit aantoonbaar blijkt dat het onjuist is. Dat gedrag tussen paarden en mensen helemaal niets met dominantie te maken heeft. Dat de kreet: "je paard is dominant!", wanneer een paard iets doet wat ongewenst is, de eigen zin doet, bijt, schopt, steigert, etc. echt helemaal nergens op slaat. Dat machoflauwekul totaal onnodig is om een fundamentele gedragsverandering te veroorzaken. Die machoflauwekul was er bij jou niet EN IS ER NOG STEEDS NIET!

Maar het vergt wel een andere manier van denken. Wat ik pas echt knap van Piet vind (van alles en nog wat met paarden kan ik ook, geen kunst aan) is dat hij jou, met niet meer dan een bezoekje, wat voordoen wellicht, beetje ouwehoeren, datgene heeft kunnen overbrengen wat voor jou en je paard van belang is en resultaat geeft.


Nou ik ben benieuwd, rapporteer het maar op PN

Ow ok!

Ja kweni, het was gewoon goed dat ik op iemand zijn idee kon steunen.. Die osteo wist het eigenlijk ook niet toen 'ze heeft pijn aan haar schoft' ja maar wat juist? hoe? 2e keer vond hij het beter. Paard was wss gewoon 'braver' omdat hij ze de eerste keer een klop had gegeven nadat ze trapte omdat hij met zijn stokjes in haar rug zat te douwen Ik gaf haar gelijk...

Voor Piet kwam had ik ze als voorbereiding per uitzondering ff op stal gezet met een bak hooi voor toch effe te kijken met thermocamera, maar er was niks te zien, toch terug een beetje zekerheid, vond ze toch verdacht soepel om daar pijn te hebben. Had ook een emmer wortels geraspt. Moeder was boos dat er een modderige emmer met wortels in de frigo stond heheh. Piet ff wat voorgedaan, beetje samen geoefend en toch klein beetje verbetering al. De dag ervoor was ik aan het janken van de stress en opluchting
Mss kwam het hierna goed maar wat als Piet het ook niet wist?? Verder zoeken naar iets dat er misschien niet was? Hoe sluit je zoiets uit? Ik kon ze toch moeilijk op de wei dumpen met zadel aan met alle gevolgen van dien? Dan ging ze mij minstens een half jaar haten voor wat ik had gedaan. Ik zou niet durven. En dit ging ondertussen al veel verder dan een stom zadel... En het idiote is dan nog dat ik wel op haar rug kon zitten en rustig wandelingetjes kon maken zolang ik de teugels niet liet bungelen :')
Heb mezelf voorgenomen om er niet meer op te gaan zitten minstens tot ze die teugels weer normaal vind. Tis wel verleidelijk, zo mijn been erover, staat ze daar zo braaf... klein hupsje maar.. Volgende stappen zijn onder andere washandjes, handdoeken en vodden in alle maten op haar rug, voor er nog maar een zadeldoek in haar buurt komt.

Gaelle schreef op maandag 2 maart 2015, 21:23:



het was gewoon een beetje logisch nadenken.
Totdat je bovenstaande schreef dacht ik dat het "een gevoel' was dat ze niks mankeerde, maar nu herinner ik me weer dat je inderdaad gewoon op haar kon zitten zonder problemen, maar die teugels.. en dat tasje (of zoiets) achter je zadel ....
Eigenlijk was ik zo overtuigd niks te vinden dat ik mijn camera niet eens mee wilde nemen.
Dat het goed kon komen wist ik ook, anders heb je niet een eerste resultaat na een poosje trainen. Maar jij moest dat doen he! Jij bent wel degene die je eigen paard gered hebt.
Misschien zou je haar niet wegdoen, maar zulke gedragsproblemen leiden in 95% naar de achteruitgang waar de mannen met de grote messen staan te wachten.


Een fout uit een fout uit fout gedrag trainen is nog een graadje moeilijker dan een fout uit fout gedrag trainen . Laat je niet verleiden zolang je niet 300% zeker bent dat ze het gedrag niet meer vertoont. Bij een normale oefening trainen kun je verder als je in 80% van de training het vereiste gedrag ziet. Maar dit is niet simpel iets aanleren. Want dit rare tril gedoe is voor haar zelf belonend. Dus je beloont gedrag, waar ze, wanneer ze je niet volgt, ook voor beloond wordt-- als je me nog kunt volgen.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

e m kraak schreef op maandag 2 maart 2015, 20:45:


Het grote voordeel bij Gaelle is dat ze de kracht kent van clickeren omdat ze er zelf al mee bezig was. Als je ergens komt en je moet mensen eerst overtuigen dat het werkt, het cynisme overwinnen omdat ze nooit iets anders geleerd hebben dan harder en nóg harder en dan ook nog moet aanleren hoe het moet, sta je al met 1-0 achter.
Ik heb haar alleen het speed-clickeren laten ontdekken. Het andersom clickeren wat ik heel veel toegepast heb om bv. schoppers voetjes leren geven.
Je voert niet áls het goed gaat, nee je voert zoláng het goed gaat. Om haar de kans te geven zichzelf uit dat verkeerde gedrag te trekken verandert een mens in een voermachine waarbij voor het paard de deuren van de hemel opengaan--zoláng ze gewenst gedrag laat zien- Op het moment dat dat gedrag stopt, klappen ook die deuren dicht en valt alle aandacht en beloning in één klap weg. "SHIIIIT" denkt paardlief, "wa nou huh" ? Dat is best heftig en valt zéker niet onder P+ Na een paar keer heeft het paard het door hoe het werkt en begint ze het goede gedrag langer te laten zien..., is gewoon te voorspellen... "Want ik wil wórtel!" Vandaar ook de emmer met geraspte wortel, want er gaat veel door. Dat heeft ze afgebouwd en is overgegaan op clickeren zoals het hoort. Mooi toch?

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Ik volg denk ik nog
DAT paard weg doen? Zolang het in mijn macht is, nooit. Dat beest is een droom ! Ik heb nog geen zoals haar tegen gekomen. Als een paard kan spreken is zij het wel (of toch tenminste met mij ) .. Behalve dit 'probleempje' kan ik echt over niks klagen, ik kan er alles mee. Dit had echt geen invloed op haar andere gedragingen.. Ook als ik er nooit op zou kunnen rijden zou ik ze niet weg doen. Heb wel een 2e waar ik op kan zitten. Het zou gewoon extra leuk zijn als ik dat met haar ook kon doen, beetje crossen en dingen zoals TREC en working equitation voor de lol, veeeel variatie. Hoe cool zou dat zijn! En ze leert dan nog is razendsnel... En kan ik mensen meepakken op wandeling, ik met haar en iemand anders met mijn andere paard. Ik ga vaak gewoon met haar aan de hand mee maar dan kan je niet te gek doen he, ik loop niet zo snel..

Ja.. dat zakje... Mijn buidelzakje met voer. Kwam geen zadel aan te pas hoor. Maar lintje van de sluiting hing blijkbaar los te bungelen achter mij op haar rug. Ze bleef bokken en steigeren en ik begreep er niks van. Heb haar toen zelfs een klets op haar hoofd gegeven. Ik wist gewoon niet wat doen, ik wou gewoon dat ze stopte op die moment voordat ik met mijn kop tegen de beton lag... En toen voelde ik ook het lintje Lintje weg en bokken en steigeren was gedaan... Dat was echt haar extreemste reactie! Lintje kwam trouwens ook helemaal niet in de buurt van haar schoft, realiseer ik mij nu.

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2015, 8:54:


Dat klopt, vriendelijke vriend, dat valt feilloos onder p-
Daarom heb ik eigenlijk bezwaar tegen de benaming speed"clicker" want het is geen klikker omdat er geen secundaire bekrachtiger is; die 'brug' kenmerkt klikkeren immers?
Maar niet getreurd, r+/p- (optimalisatie wanneer r+ (voeren = primaire bekrachtiger!) aanvangt bij gewenst gedrag, p- (wegnemen van r+) wanneer gewenst gedrag stopt) is nmm een altijd nog veel betere manier dan het p+/r-.

Hallo allen,

Wil graag jullie mening horen, eens een ander licht erop laten schijnen.

Begin januari hebben wij een (D)pony van 15 jaar oud gekocht, een koudbloed mixje. Deze pony stal ons hart en blijft dat doen door haar eerlijk karakter. Bomproof noemen ze dat, ik noem het een pony waarvan je de pis niet lauw maakt (oh, vies woord, maar die hoort in die uitdrukking he )

Ik ben van huis uit een manegeruiter, gereden vanaf mijn elfde dus dat is al heel lang (als ik het uitreken lijk ik zo oud...) Nooit een eigen paard gehad, wel altijd verzorgpaarden en heel veel dieren om mij heen gehad. Dus nee, ik wist niet echt waar ik aan begon. Maar ja, ik heb me voorbereid en verder laat ik alles over mij heen komen. Liz staat vlak bij ons huis en is onderdeel van ons dagelijks leven. Dat is bijzonder fijn en bijzonder leerzaam.

Liz kwam hier met wintec zadel met verstelbare boom en hoofdstel met een dubbelgebroken bitje.
Beetje naief van mij, maar ach, al doende leert men, en soms moet je eerst kijken en zien voordat je gaat nadenken: na een poosje rijden met bovenstaand hoofdstel en bit en licht protest vanuit het hoofd keek ik eens goed naar het hoofdstel. Het bit zat zeker 3 gaten te hoog, haar mondhoeken werden goed opgetrokken door het bit. Nu hou ik al helemaal niet van honden aan de riem, konijnen in een kooitje, bitten in de mond, elastieken her en der, zwepen, sporen etc, dus het bit kon wat ons betreft in de prullenbak. Verder was ze nogal taai in haar reactie op de hulpen, ik vermoed dat ze de laatste maande vrij grof bereden was. Heb gehoord over het rijden op haar met elastieken. Dus terug naar de basis, grondwerk, rustig aan veel stappen en sturen en het bit in de "prullenbak gegooid"

En dat gaat wonderbaarlijk goed, ik verbaas me over het gemak waarmee ze leert. Ze is vanaf de grond te sturen en overgangen maken gaat ook aardig. We leren verder natuurlijk. Wanneer ik er echter een lijn aandoe en haar wil "longeren" komt er eerst licht protest. Daar is gemakkelijk doorheen te werken. Ik oefen verder, want als zoontje en dochtertje erop zitten hou ik liever losjes een lijn vast.
Wanneer wij rijden met (bitloos) hoofdstel, met of zonder zadel. dan is ze in de stap zeer ontspannen en ook bitloos, redelijk te sturen. Dat sturen wordt beter, ze lijkt gewend te zijn aan hele duidelijke hulpen, wat soms de neiging op wekt om te trekken. Met geduld en druk/loslaten, rijden op zit en benen hebben we al veel bereikt. Ze reageert steeds beter en we oefenen met losse teugels. Ook kunnen we de beenhulpen steeds minimaler gebruiken.

Maar de overgang naar de draf... Die lijkt echt nergens op. Sterker nog, de eerste paar keer komt ze in verzet. Ze draait weg en gaat wat stram lopen. Ze is er redelijk gemakkelijk doorheen te rijden, maar ja, het streven is natuurlijk om deze soepel te laten verlopen.
Overgang naar de galop gaat ook niet soepel, linksom pakt ze altijd de verkeerde galop. Tijdens die overgang lijkt ze zich even los te schudden met haar hoofd en een soort van bokje.
Op de linkerhand pakt ze vast, is ook doorheen te rijden.

NB. De tekenen van verzet zijn klein, het is er de pony niet naar om zich groots te uiten. Maar toch doet het niet prettig aan en kan het natuurlijk anders.

Slecht passend zadel, dat kan natuurlijk. We laten hier binnenkort naar kijken. Wel de opmerking dat ze dat zonder zadel ook doet. Bij grondwerk nu niet meer.
Pijn, zelfde verhaal. Gaan we ook op kort termijn naar laten kijken.

Wat feiten op een rijtje:
Ze staat 24/7 op de wei met een grote schuilstal
Ze krijgt onbeperkt ruwvoer (voordat ze bij ons was kreeg ze geportioneerd voer, hooi en muslie, tot januari dit jaar dus)
Ze wordt natuurlijk bekapt
Heeft een deken om aangezien ze erg kort geschoren was. Bij mooi weer halen we de deken eraf.
Jammer genoeg staat ze alleen. Hier wordt aan gewerkt.. De bedoeling is zeker om een maatje erbij te krijgen op kort termijn.

Jullie als paardenkenners/liefhebbers. Misschien hebben jullie nog een ander idee na het lezen van mijn verhaal? Ben heel erg benieuwd en sta overal voor open.

Lol, ter info: ik ben nou eenmaal niet kort van stof...

Yest48 schreef op woensdag 11 maart 2015, 21:13:


Eerst, welkom op PN

Zadel kan dus geen oorzaak zijn (lees zelf maar kritisch terug).
Genetisch koudbloedmixje lees ik, zou dat iets met evt. meergangenaanleg (zoals ijslanders) te maken kunnen hebben? Het is maar een schot voor de boeg hoor, zonder duidelijk filmpje en meer info kunnen we er denk ik weinig mee en dan nog.... lastig.

Bedankt voor je schot voor de boeg en je hartelijk welkom. Meergangen: naar wat ik gehoord heb is het een fries x fell met nog wat tinker en....???. Voor zover ik weet geen meergangenbloed, (oh en de discussie of een fries een warm of koudbloed is daargelaten).
Ik ben wel benieuwd waarom je aan meergangenaanleg denkt?

Een filmpje is een goed idee. Zal er eens een maken, ik heb zo geen duidelijk filmpje bij de hand.