Lhasa de Apso heeft een paar hele leuke CD's uit.

Veel gipsy - flamenco invloeden en een stem die door merg en been gaat.

Karin schreef op woensdag 27 januari 2010, 7:47:


Verschillende bekappers zowel tradi smeden als NB'ers . Leefomstandigheden (allemaal op weides) verspreid over verschillende provincies dus ondergronden .Het verleden ? Tja weet jij dat van elke paard van een klant van jou ?

Wil schreef op woensdag 27 januari 2010, 0:28:



Huh ? Heb ik toch nooit gezegd . Hier word altijd gereden op een diverse ondergronden. Gaande van asfalt naar beton ,onverhard en verharde bosgronden dus een redelijk breed scala om te determineren.

De training heeft op 2 dagen na plat gelegen vanwege de keiharde bevroren bodem in de bak.
Namkje is qua bespiering wel wat terug gevallen , maar die 2 dagen dat ze wel getraind kon worden , ging het goed.
Ze pikte alles vrij makkelijk weer op.

Gisteren is ze bekapt .
Was weer even nodig.
Haar stralen zijn matig , dit zou door mineralen gebrek komen.
Maar waar ik mij dan weer zorgen over maak; bekapper zei dat ze overbouwd was , achterhand hoger dan voorhand , korte voorbenen , en een [te] lange rug.
Kom ik weer aan met mijn 90 kilo.....
Ik hoop dat ik dit paard niet verknal .
En het probleem van de voorbenen op een bokje krijgen zijn er ook nog steeds.
Dit is een oud probleem , waarvoor er ooit een ostheopaat bij haar geweest is. Die vertelde toen dat ze haar voorbenen mogelijk ooit in split heeft gehad.

Training van mezelf ligt ook plat , heb alleen even met haar gewandeld , een keer alleen , en een keer samen met een ander paard. Beide keren liep ze makkelijk mee , wat mij weer enigszins verbaasde.
Ik had niet verwacht dat ze in een vreemde omgeving zo met me mee zou lopen.

Ostheopaat heb ik nog niet geregeld. Ik zal het er binnenkort weer eens over hebben met Trudy.
Vorst is goed , vorst is mooi , maar ik wil zo graag weer aan het werk....Alhoewel dat ook erg moeizaam gaat , want mien voetn doen zo zeer.

Gr Esther

Martina schreef op woensdag 27 januari 2010, 10:38:


Ik ben het helemaal eens met jouw verhaal, alleen vind ik dat er juist heel erg goed de nadruk op wordt gelegd dat de ondergrond, voeding en huisvesting (inclusief de ondergrond) zo belangrijk is en dat je er GOED rekening mee moet houden dat er een overgangsperiode kan zijn waarin het paard gevoelig is en misschien hoefschoenen nodig heeft. Het wordt JUIST als een geheel gepresenteerd in het boek en op de cursus en er wordt bepaald niet lichtzinnig gedaan naar mijn idee.

Verreweg de meeste combinaties die ik ken gaan werkelijk probleemloos op hun blote zelf bekapte hoeven, geen last van overgevoeligheid, geen zweren, niet teveel slijtage, gewoon prima en veel probleemlozer dan toen wanneer ze nog op ijzers stonden. Ook als ze over ruig terrein gaan maar dat heeft er inderdaad wel mee te maken dat er bij die paarden op het thuisterrein ook moeite is gedaan voor een goede ondergrond.

Als de nadruk er NOG meer op gelegd zou worden dat het moeilijk kan zijn, dan zou het misschien ten onrechte veel mensen tegenhouden en ik weet dat dit zelfs nu al gebeurt. Ik ken mensen die jaren hebben getwijfeld de ijzers eraf te halen omdat ze bang waren voor de overangsperiode. Uiteindelijk toch gedaan en praktisch geen last gehad en achteraf balen ze dan dat ze het niet eerder hebben gedaan. Ook als je nog meer de nadruk zou leggen dat je harde ondergrond MOET aanbieden kun je dat krijgen want niet iedereen zit in de positie dat dit mogelijk is (pensionstal), en het is erg jammer dat mensen de paarden dan maar op ijzers laten terwijl het heel vaak ook gewoon wel heel erg goed gaat ook al is de ondergrond van de huisvesting niet helemaal perfect.

Vergeet om gevoeligheid te voorkomen zeker ook de VOEDING niet, geef geen muesli's, geen brokken, geen rijk hooi of kuil en dat soort dingen, zorg voor een goed paardendieet.

Hoefschoenen zijn een sublieme oplossing en er zijn steeds meer soorten en maten en mogelijkheden. Er zijn niet veel paarden waar geen geschikte schoen voor te vinden is die niet uit gaat, maar het vergt wel inzicht om ze goed aan te meten en aan te (laten) passen, als de standaard maat niet vanzelf helemaal goed is. Als dat niet gebeurt, dan kunnen ze uit geraken.

Voor een wild weekendje Ardennen of een belangrijke endurancerit terwijl je een paard hebt dat die ondergrond nog niet aankan, waarbij je in beide gevallen verzekerd wilt zijn dat de hoefbescherming blijft zitten en absoluut geen schuurplek veroorzaakt en je je gewoon echt niet met de hoeven bezig hoeft te houden, kun je ook plakijzers gebruiken:
http://www.renegadehoofboots.com/glueon.html