Helemaal mee eens. Een paard dat je rechtricht voel je zo onder je komen. En dan is het nog maar kwestie van hem te sturen waar je heen wil en in welk tempo.

Spirithorses schreef op donderdag 16 oktober 2008, 18:34:


Ik zie ook geen verschil tussen een Forrester ruin en een Shire merrie.

Nils en Olly

stumperd schreef op donderdag 16 oktober 2008, 11:29:


Dat is nu juist het grappige, hij is niet super sloom. Ik heb sinds woensdag een meisje die hem één keer in de week voor mij rijdt. Zij doet een opleiding Paardenhouderij, een ontzettend lief en rustig kind. Gisteren heeft ze met Jeen kennis gemaakt en ook bij haar "probeerde" hij uit de bocht terug te gaan in een sukkelgangetje ... waarop zij lachend riep: "hij stopt er gewoon mee!" Later liep hij dus wel en behoorlijk ook. Maar wat zij het leukste aan Jeen vindt is dat hij "meedenkt". Hij doet wat je vraagt, maar houdt van de nodige variatie en die verzint hij zelf. Ik vind het ontzettend grappig, maar besef me dat leren rijden op deze meedenkende, karaktervolle jonge Fries geen eenvoudige opgave is. Ik heb voor hem gekozen vanwege zijn eerlijke en open karakter, zijn aanhankelijkheid (sorry, heren, maar ik knuffel en kroel graag met dieren). Naar het blijkt is een Fries niet het meest eenvoudige paard om op te leren rijden, maar ach ... wij komen er wel. Ga gewoon een weekje met vakantie bij Eddy!

marianne laenen schreef op donderdag 16 oktober 2008, 20:16:


Dat heb ik zeker en weet je, ik mag dat wel, karakter!

Nils Vellinga schreef op donderdag 16 oktober 2008, 21:41:


Bij een ruin mankeert er iets é, die mag nie meespelen hier.

Bij Utah zie ik ook geen verschil t.o.v. de merrie's, maar die heeft ook niks van krullekes, zoals de oost-vlaamse mietjes-hengsten.

jan.