edith van der Horst schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 11:00:
>>
> de pest met western is dat er bijna geen goede instructeurs
> zijn..(dit in tegenstelling tot de engelse wereld) mensen nemen
> ergens 10 lessen en roepen zichzelf dan uit tot
> instructeur....
Helemaal mee eens Edith!
Ca. 10 jaar geleden had ik het helemaal gehad met het engelse dressuur en springwereldje. Of eigenlijk al veel langer geleden, maar toen ben ik overgestapt naar wat anders. Western rijden leek me wel wat. De eerste beginselen op het westernpad heb ik gezet bij Peter Simons, op paarden van hem. En ik moet zeggen, ik heb daar op een fijne manier kennis gemaakt met het westernrijden. Helaas ging Peter verhuizen naar de andere kant van het land, dus toen hield het op. Daarna ben ik nog een half jaar met mijn eigen paard naar Jan Zweers geweest. En dat was precies de instructeur waar ik me bij thuis voelde. Maar weer helaas, die ging naar Frankrijk verhuizen. En om nu wekelijks met mijn trailertje naar Frankrijk te tuffen.....
In die tijd ben ik met Branco begonnen en ik had hem erg graag western willen inrijden. Maar alleen had ik daar gewoon te weinig kennis voor en zoals jij al zegt: er zijn gewoon weinig goede westerntrainers. En ik heb ze ook meegemaakt, die mensen die een aantal lessen hebben gehad en dan denken zelf les te kunnen geven. Erg jammer.
Maar dit komt ook bij het engels rijden voor denk ik. Vandaar dat ik dus nog steeds op zoek ben naar een instructeur die niet alleen goed rijles kan geven, maar ook echt gevoel heeft voor het wezen van het paard en voor zijn lichamelijke gesteldheid. En die me niet alleen maar "kunstjes" leert.
Wilma
Warboel
