Myriam schreef :
Op het moment heeft Mazir weer even een terugval; enkele paarden hadden de omheining gesloopt en hem achterna gezeten en dat kan hij niet aan, dan valt hij weer wat terug in zijn oude gedrag van bijten en zich geen raad weten, echt zielig.
Tis echt een traumapaard en hij kan nou eenmaal niks met andere paarden, behalve Holly, die is zijn maatje, alleen maar omdat ze zelf ook met rust gelaten wil worden, maar zelfs voor haar kan hij zo bang zijn dat hij niet naar zijn hooi durft te gaan.
Een flessepaard is nou eenmaal een ander paard en Mazir zal altijd zijn gedragsstoornissen blijven behouden. Eigenlijk is hij meer een hond. Vandaag tijdens een buitenrit maar weer gemerkt, Mazir vertrouwt zo erg op onze hond dat hij haar blindelings volgt; wat zij durft durft hij ook (kan zeer handig zijn). Met haar erbij durft hij gewoon voorop.
Om mee te rijden is hij Super, de hele tijd een dansende Arab onder je, heerlijk....Gelukkig kan hij zelf ook enorm genieten van onze buitenritten en het mooie is dat hij zoveel vertrouwen in mensen heeft dat hij tijdens het rijden helemaal niet bang is voor de andere paarden.
Totdat je afstapt....
Het blijft een merkwaardig paard, maar we hebben mekaar gevonden !!!!
Pien