Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Iedereen zal zo zijn of haar methode ontwikkelen die hem of haar het beste bevalt. Als het einddoel maar hetzelfde is. Een gezonde witte lijn, dan tot de ongepigmenteerde hoefwand afronden en bij een losse wittelijn tot de wittelijn. Zelf rasp ik bij een dikke hoefwand (centimeter) eerst recht van boven naar beneden om een begin te maken, weldra zet ik de rasp onder een hoek van 45 gr. onder tegen de hoef en beweeg de rasp naar mij toe als die daalt. Dit is een heel goede manier om een perfecte ronding te krijgen. En in de techniek leer je dit ook bij het vijlen. Ook voor het loslaten van de spaanders is dit mooier. De druk wordt ook beter verdeeld. Het is een handigheidje, maar het werkt uitstekend. Als laatste kijk ik onder de hoef en vijl het laatste stukje mooi rond. De gehele ronding mooi afwerken met de vijl (dus niet raspen voor het afwerken). Achter bij de hielen is nauwelijks een afronding, of helemaal niet. Alleen het scherpe kantje er wat af.

Think natural, go natural.

Isabel van der Made schreef op maandag 16 oktober 2006, 16:11:


heel fijne vakantie toegewenst en nog bedankt voor je adviezen, groeten ingrid

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 19:02:



jaaa, HN is wel een héél gepolitiseerd wereldje
snapje ?!

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Ik sta open voor alles,als ik er maar van leer.
Ik dacht dat politiek alleen in Dubai bestond,maar we zijn hier om te leren ,daarom vraag ik ook graag raad en opmerkingen aan anderen die meer en andere ervaringen hebben,je leert er altijd iets van ,hoe klein ook .
En de vorige berichten hebben me heel wat geleerd.Allen dank.
Ja van Isabel zullen we zeker niets horen ,die is lekker met vakantie.

Gr.Cedric

Peter Donck schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 7:54:


Wat jij schrijft wel, maar op zich niet nee. Lijkt wel religie met al dat dogmatische geneuzel over details.
Het hilarische erbij is dat het over details gaat in ANDERE omstandigheden dan die in NL.

Natuurcompenseren van hoeven is ZO simpel. Ook feitelijk alleen maar een afgeleide.
Het vervelend van eenvoud echter is dat het verassend lastig in kadertjes te persen is. Daardoor lastig als methode uit te leggen. Tool, not rule zegt een zeer kundig hoefmens hierover.
Bij gebrek aan inzicht over het tool wordt houvast aan de rule belangrijker en daarbij de essentie van het natuurcompenseren meer uit het oog verloren.

Ik blijf de site van Marjorie Smith erg goed vinden. Onder het kopje Breakover staat een voor velen wellicht verhelderend stukje info. Wederom..... geen rule!

HC

Cedric Coucke schreef op maandag 16 oktober 2006, 13:50:


Ik doe het altijd zo. Dat komt omdat ik toch al aan de onderkant van de hoeven bezig ben, en het dan in één moeite doorgaat om meteen de mustangrol vanaf die kant vast te maken.
Scheelt me een keer optillen van die klotsen van hoeven.

mijn paarden hebben wel een goede witte lijn, anders zou ik het denk ik niet aandurven, idd bang dat er iets afbreekt (wat piet ook benoemt).

Trea

Huertecilla schreef op dinsdag 17 oktober 2006, 10:02:


Eigenlijk heb ik geen idee wat ik aan Majorie Smith nou zo verhelderend moet vinden. Ik zie daar een exacte bekapping. Je zou kunnen zeggen dat ze iets meer opzet maakt, maar of je dat nou bedoelt.......
Kan bijna niet want dat zijn toch details?

Piet