Wil schreef op dinsdag 18 juli 2006, 18:57:


Is het misschien een idee om dan maar eens goed te beregenen in die rijbak? Stof 't ook niet zo


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 18 juli 2006, 22:47:


Dat zou wel 'n idee zijn, maar ik vrees dat ik het niet eens NAT krijg! Zo droog is het wel. Het stuift.... enne... het grootste deel van de 24 uur staat ie erin...
Maak z'n hooi ook maar nat.... Kan hem wel afspuiten op stal, dan worden de voeten ook weer eens goed nat. Het probleem is dat ik hem niet alleen kan laten, hij gaat meteen schuren en echt hoor... binnen 5 min. is z'n staart kaal...
Maar met goed afspuiten en daarna wat te bikken komen we al een heel eind... Zal toch moeten raspen ook....

Groet!

Wil schreef op dinsdag 18 juli 2006, 22:51:

Ja daar kan je wel gelijk in hebben als je maar 1 of 2 uurtjes regend, maar als je nu eens een hele nacht de helft van de bak beregend, weet ik zeker dat het werkt.
Toevallig hebben we twee weken geleden het OLS hier gehad en daar hadden ze voor de kleine kinderen een zandbak op het gras gemaakt. Alles is nu weer opgeruimd en bijna niet meer te zien dat hier een groot evenement is geweest, als alleen de gele plekken waar de tenten hebben gestaan en 1 groen plekje waar de zandbak heeft gelegen.
Voor wat het waard is.
Toe gegeven, tegen deze hitte valt haast niet te beregenen, maar ik kan het toch niet laten. Ook in de rijbak. (Tegen het stof )
Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op dinsdag 18 juli 2006, 23:16:


Haha... kan het gortdroog zijn.... voorlopig loopt hij met een MEGA-grote boog om de sproeier heen! De held.... )

Wil.

Wil schreef op dinsdag 18 juli 2006, 23:37:


We lezen de laatste tijd veel over gevoelig lopende paarden. Er zijn heel bekende mensen in de natuurlijk bekap wereld die zeggen dat dit allemaal te maken heeft met de onderontwikkeling van het straalkussen en daaromheen liggende structuren in de voet. Door het gebrek aan druk van harde ondergrond en het niet laten dragen van de straal al vanaf hun veulen tijd, zou deze degeneratie ontstaan zijn.
Er wordt dan ook beweerd dat paarden die lang op ijzers gelopen hebben ,of verkeerd,-bv traditioneel bekapt - zijn, na de overgang altijd zeker 6 maanden op het harde op schoenen moeten lopen en dat lopen onder dwang op harde ondergrond ervoor zorgt dat de omzetting juist langer duurt.
Door met een verende schoen, dus met zoveel mogelijk hoefmechanisme over straat te lopen zou het vetweefsel van het straalkussen veranderen van structuur en weer geschikt worden voor het uitoefenen van zijn taak.
Misschien een heel klein onderzoekje:

Hoewel men zegt dat een paard ook zonder ooit op ijzers gestaan te hebben, door de zachte ondergrond, een veel te zacht straalkussen heeft, is het interessant om te weten of dat ook veel voorkomt.
Vandaar mijn vraag:
Wie heeft er een paard/pony dat nooit op ijzers heeft gestaan en nu ook gevoelig loopt? En heeft dat dan alleen in de wei gelopen?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Piet schreef op woensdag 19 juli 2006, 10:14:


Ik. Mijn nieuwe hengstvriendje dus. Idd overgang van in de wei lopen naar met baassie op avontuur gaan. Daar is hij volgend jaar naar ik aanneem wel overheen, we doen het rustig aan en érg beperkend is het nou ook weer niet eerlijk gezegd. Het zit meer tussen mijn oren, ik vind het akelig.
Oorzaak is natuurlijk mijn schuld, nml. het opvoeren van belasting (dynamiek). Ik probeer daarmee tegen de drempelwaarde aan te komen zonder te overnemen; zonder fysieke uitdaging komen we ook nergens... het gevaar zit er gewoon in dat je net te snel wil.

Ik denk dat je naar het schoenenverhaal wil... toch?
Een half jaar terug, toen er nog niets op dit vlak aan de hand was, zei ik al tegen Sas dat Dyggur misschien wel schoenen nodig zou gaan hebben. Uiteindelijk heb ik het allemaal met Draupnir al eerder meegemaakt.
Ik twijfel nog steeds over schoenen.
Als hij ze fysiek écht nodig heeft betekent dat nmm dat ik véél te ver ben gegaan
Om de gangen makkelijker te ontwikkelen lijken ze me heel prima (maar dat is eigenlijk ander topic).
Voorlopig hou ik het bij zoveel mogelijk de juiste ondergronden (laten) kiezen (want hij weet zelf het best waar hij het prettigst loopt), en dat is momenteel een combi van de verharde weg (tölt) en terrein (stap, draf); halfverhard (steenslag) doen we even niet, maar zodra hij aangeeft er OK mee te zijn weer wel... dat is afwachten en proberen.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein