elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 23:15:
> Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 7 mei 2004, 12:31:
>
> Is het zo, Ingrid dat je eigen wei behoorlijk kort en kaal
> gegeten wordt waardoor er open plekken/plekjes ontstaan waar de
> wegwaaiende zaadjes eerder een al dan niet vruchtbaar stukje
> grond vinden om in te groeien. Terwijl het stuk van de gemeente
> de kans krijgt om hoog en dicht te groeien waardoor de zaadjes
> even in het gras blijven steken en dan weer verder waaien.
>
> Het is maar een idee
Hoi,
Nee kan niet denk ik. Het gras van de gemeente wordt zowel door Isabella als door de shetten van de buren begraasd en is zo mogelijk nog korter als mijn eigen wei. Daarbij zijn er hier in de buurt geen bloeiende planten. De boer heeft het dit jaar bestreden en vorig jaar voor de bloei gemaaid en ik zowel als de buren trekken de plant er dus dagelijks of wekelijks uit.
Maar waarschijnlijk is het dus waterkruiskruid en dat verspreidt zich ook ondergronds geloof ik, maar ik kan niet veel specifieks vinden nog niet althans over deze plant. Alleen dat hij net zo giftig is.
groeten,
Ingrid
Warboel
