Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 10:26:


Wellicht weet je dat ik het iets anders doe, nl. strasseren. En mijn smid snijdt altijd de straal bij. Gewoon, om er geen vuil in te laten komen. En zelf vraag ik me af of het zin heeft om die dode stukken natte straal nog te laten zitten. Het maakt dan weliswaar contact met de grond, maar hoeveel nut heeft dat dan?
Op de reguliere cursus hoefbekappen snijden ze zo verschrikkelijk veel weg, dat ik er bijna buikpijn van krijg. Vorige week nog een shetlander bekapt, zeer tevreden over, net als de eigenaar, maar die straal was zo vreselijk nat! Ik weigerde om erin te snijden, wilde het laten zitten. De docent vond dat maar nix natuurlijk en pakte zijn renetten en flats.. weg was die natte zooi. Wat ik er van heb opgestoken is dat je er best wat van af kan halen! Zelfs als je ervan overtuigd bent dat het onmogelijk is.


Nee natuurlijk niet! Er zit altijd wel een stukje iets los. Maar dat is pas als ze echt nodig bijgewerkt moeten worden. En het vijlen hou ik keurig bij, maar die stralen,... brr. Dat laat ik de smid doen.

Dan zou er dus wat loos zijn met

Maak je geen zorgen...>


Reactie van mij ook goed?
Hester

bart schreef op donderdag, 6 mei 2004, 11:40:

Hoi Bram,
Dank je voor je reactie. Ja ik heb het geleerd, maar de praktijk valt tegen hoor. Isabella maakt er nog altijd een spelletje van met mij. Van de week gaf ze eindelijk haar "geklier" eens op en ging ze over mijn schouder mee staan te kijken met haar neus bijna op haar hoef om te kijken of ik het wel goed deed. Nou ja zeg, de wijsneus.

Groeten,
Ingrid

hester schreef op donderdag, 6 mei 2004, 11:43:

Hoi Hester,
Ja natuurlijk. Praktijk-ervaringen en verhalen zijn in mijn ogen altijd nog veel waardevoller dan adviezen die zo uit boekjes zouden kunnen komen. Dus dank voor je reactie.

Nou het zat zo los gisteren, dat ik gewoon met een nijptang het stuk eraf gehaald heb. Isabella stond er zeer ontspannen bij deze keer dus dat zal wel goed. Alleen bij de ballen heb ik het maar laten zitten. Voor het oog maakt de straal nu nog grondcontact.

Groeten,
Ingrid

Die zich toch afvraagt hoe een "wild" paard dit oplost.

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 11:55:

Gelukkig maar, het was ook grappend bedoeld. Maar ik deel je meneing! Praktijkverhalen vind ik erg prettig.

> Nou het zat zo los gisteren, dat ik gewoon met een nijptang het

Jij durft, met de nijptang! Goed zo!>

die lopen meer dan onze gedomesticeerde paarden! Ze lopen immers over de vlaktes of bergen oid zonder hekken!!!!

Hester

PS doat boek over de wilde(hoewel wild, de uitgezette koninks in ned. natuurreservaten) koninks eens gelezen? Fantastisch boek!! Iedereen mag alles van me lenen, maar dat boek leen ik maar 1 week uit, die moet terug!

Wilde paarden lopen op een harde rots achtige bodem en hier slijten de hoeven vanzelf af tot de juiste lengte.
Paarden met probleem hoeven overleven niet in de wilde natuur, want die komen ten prooi voor roofdieren.
Hierdoor hou je alleen de paarden over met hoeven die geen problemen hebben.

Dit in tegenstelling met de gedomistiseerde paarden.
Wij hebben ingeteeld om bepaalde eigenschappen te bevestigen of te versterken.
Door deze inteelt zijn de problemen ook mee vererft.
Verder door bewegingsgebrek krijgen gedistiseerde paarden ook hoefproblemen.
Veel smeden laten de paarden nog te lang in toon en dit kan kwartier scheuren doen veroorzaken.
Tevens geeft een lange toon onnodig veel druk op de diepe buigpees en dit kan een over irretatie veroorzaken.
Als dit chronisch wordt spreken we over hko.htm">hoefkatrol.
Te hoog op de hielen kan ondergeschoven verzenen geven

Al deze problemen hebben we niet meer als de paarden niet te hoog op de hielen staan en te lang in de toon.

Hester schrijft dat de straal gewoon aan de zijkanten kan worden weggesneden worden i.v.m. het ophopen van vuil.
Dit is juist en het hoefmechanisme wordt hierdoor niet beperkt.

m.vr.gr.
Bram

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 11:29:


Het is heel normaal, gebeurt meestal wel een paar keer per jaar. Soms hebben ze hele 'mooie' stralen, soms ziet het er wat minder mooi uit... Het is niks om je druk over te maken hoor.

Groet Ilona

precies... je slaat de spijker op zn kop... dat slijt... (je hoeft dus echt niks te doen)

hester schreef op donderdag, 6 mei 2004, 12:23:

Hoi,
Nee dat boek ken ik niet (en ik heb er al heel wat inmiddels).
Heb je wat meer gegevens erover (titel, uitgever, ISBN nr of zo) dan kan ik eens ernaar op zoek gaan.

Ik leen nl. nooit wat uit (slechte ervaring mee) en dus leen ik ook niet snel iets van iemand.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 6 mei 2004, 10:26:


Als het los is valt het er vanzelf af, als het vast zit blijft het vanzelf hangen. In alle gevallen gaat het vanzelf en hoef je dus niks te doen.

Groeten,
Frans

bart schreef op donderdag, 6 mei 2004, 12:48:


jaja maar die straal is juist bedoeld om vuil in te laten zitten!! Zand, aarde etc. Dan kunnen er geen steentjes in komen, en het geeft extra versteviging aan de hoef. Ok, er moet geen mest in komen. MAAR een paard wat op stal staat (en dus per definitie mest in zijn hoeven krijgt), daar kun je die hoefjes wel lekker van gaan zitten schoonmaken maar je bent een paar minuten weg en het zit er weer.. Dan kun je dus beter zand (bv uit de rijbak) in de hoeven laten zitten en blij zijn DAT het er blijft zitten als het paard weer op stal komt.... En de stralen dus lekker laten voor wat ze zijn.

Groet Ilona

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 mei 2004, 12:59:

Hoi Frans,
Eh dat is wat te simpel gezegd in mijn ogen. Het zal er best wel eens vanzelf afvallen, maar als ik zag wat er gisteren na een boswandeling allemaal voor troep tussen het losse stuk en het goede vaste stuk zat, dan kan ik me indenken dat dit niet gezond is op den duur.
Krijg je dan geen verhoogde kans op rotstraal of iets dergelijks als je maar wacht op het vanzelf afvallen?

Groeten,
Ingrid