Ingrid den Ouden schreef op maandag, 26 april 2004, 23:34:


Hahahaha, ik moest wel erg lachen toen ik dit las.
Ik dacht gelijk terug aan gisteren, toen ik gedwongen me vastklampde aan de manen van Marco.
Die in galop achter zijn vrienden aanging, terwijl ik hem zonder zadel reed en hij niet een stabiele gang heeft.
Poeh, dat was proberen te overleven en geen duik in de struiken te maken.


Ja, op zich heb je helemaal gelijk.
Het is een ideaal beeld.
Maar elke stap op weg naar dat stadium is voor mij al een droom(beeld) waar ik aan werk.


Wat zal jij dan ook het eerste deel van de Lord of de rings hebben mooi gevonden.
Dat deel van die daverende golven die in paarden veranderen.


Draf vind ik het minst leuk.
Galop, okè effe lekker/leuk en een groot vrijheidsgevoel(net als motorrijden).
Maar door het bos in alle rust slenteren...........en dan stopt het paard opeens en kijkt in de struiken.
Het heeft iets geroken, gehoord dat jij nog niet door hebt.
Samen kijken, turen en wachten........... samen èèn worden.
Ik denk dat ik dat het mooiste vind.

Met Marco heb ik gisteren twee tochten gemaakt.
ÈÈn zonder zadel en èèn met.
De eerste was een vrij gemakkelijk karrespoor, zonder ECHT stijle hellingen.
Ja, was leuk (als hij niet zelf besloot wat sneller te willen aansluiten), want in stap zit hij heel stabiel.
Je glijdt niet bij het helling op of af gaan.

De tweede rit was door de wildernis.
Stijle hellingen, door riviertjes, dichte boes en zwaar werken.
Dan moeten beide zich consentreren en merk je opeens hoeveel je samen èèn wordt.
Heel intensief, geen galop, maar alles groen om je heen, sporen van dieren, vogels die fluiten en af en toe.....stilstaan turen en een hert zien.


Groetjes, Joke.

Linda schreef op dinsdag, 27 april 2004, 7:49:


Hoi Linda.

Jij vind een paard die hoog opgooit prettig?
Want dan krijg je dat zweef/loskomen moment, toch?
Terwijl ik het juist heerlijk vindt als ik een paard heb, die heel glad gapolleerd, dat je dicht bij de rug blijft.

Vliegen, ja.
Als ik net zoveel in het echt als in mijn dromen kon vliegen.........oef.

jo schreef op dinsdag, 27 april 2004, 10:23:


---Hahaha, neeeeee! Ik vind een paard die hoog opgooit niet prettig hoor, maar elk paard heeft een zweefmoment in de galop, tis inderdaad heel prettig als je dat zweefmoment lekker glad uit kan zitten
Heb ik wel eens gehad op een pony, die galoppeerde zo ontzettend lekker zonder zadel. Het leek gewoon net alsof je in je luie stoel zat, heerlijk!

Ennuh, ik heb vorige week gevlogen, zo van Tamara's rug af hihihi (AUW)

Groetjes,
Linda

jo schreef op dinsdag, 27 april 2004, 10:19:

Hoi Joke,


Niet gezien. Dus weet ik niet haha. Die eerste film van de Black Stallion dat dat jochie dat zwarte paard gaat leren berijden in de zee, dat vond ik mooi.


Eh, om eerlijk te zijn vind ik de galop super vermoeiend. Vooral op dat manegepaard waar ik graag op rij. En andere heeft en super galop, maar een ellendige draf en dat is ook niets omdat we vnl. stappen en draven. Dus het is inderdaad wel erg paard afhankelijk.

En in de ardennen zijn we ooit zeer vele minutenlang aan het galopperen geweest en dan gaat dat magische gevoel ook over kan ik je wel vertellen. Dus die droom is dan ook alleen op een droom paard.

Vandaag overigens wel een fijne galop gehad. Het liefst ga ik wat naar voren zitten zodat ik dat gebonk wat kwijt ben (ik zit niet zo stabiel) en het paard liep nu wel erg lekker. Dan heb ik het liefst 1 hand aan de teugels en de andere lekkere los en mijn gedachten op geluk.

Heb ook ooit het gevoel gehad om een race te lopen. Normaal rijden we met maximaal 2 paarden naast elkaar maar vaak achter elkaar. Echter op een breed zandpad werd er wat gewisseld en het ene paard ging harder dan het andere. Ik zat wat verder naar achteren en in de volle galop zag mijn paard een gaatje en wilde dat opvullen, en ik stuurde haar erin. Dat was ook een geweldige gevoel. In mijn gedachten waren we aan het racen (was niet zo natuurlijk en mag ook niet).

Groeten,
Ingrid