Nick Altena schreef op maandag 9 januari 2006, 2:46:

Nee, bepááld niet.

Voor de rest voeg je met veel woorden weer niets toe....

Michiel schreef op zondag 8 januari 2006, 23:37:

Dat is niet inherent veilig Michiel: moet je verpakken om je been over het paard te kunnen zwaaien: dan heb je én tijdelijk slechts één hand vast, ben je niet in balans, stokt de beweging en heb je toch weer vrij veel gewicht op eé'n beugel. Ook sta je dan per definitie met de schouder parallel aan je paard en kan je niet soepel opzwaaien. Dát is waarom je met je gezicht naar de staart moet beginnen.
Feitelijk is de techniek van opstappen met zadel wat dat betreft identiek aan die zonder. Xenophon geeft 400 jaar BC al een goede beschrijving.

Cassandra Berg schreef op zondag 8 januari 2006, 10:25:


Hoi Cassandra,

Allereerst vervelend dat jij je zo voelt, ik neem aan dat het van niemand de bedoeling was om je op die manier de les te lezen.

Mijn merrie (een haflinger die ik western bereid) onderging ook altijd heel lijdzaam het aansingelen. (ook als mijn vlakke hand er heel gemakkelijk tussen paste) en zette zich schrap als ik haar aansingelde. Ik heb allereers een zachte brede singel gekocht die onder haar buik zit. Dat was voor haar al een stuk prettiger. echter omdat het nou eenmaal haar gewoonte was om zich als het ware schrap te zetten tijdens het aansingelen heb ik nog wat anders geprobeerd. Ik heb een singel gekocht die jij tijdens voltige gebruikt. (een dekensingel kan ook werken maar mijn merrie dragt nooit een deken) deze deed ik ok tijdens het borstelen en probeerde ik dan net zo strak te doen als de singel van mijn zadel. Niet in een keer natuurlijk maar eerst op het eerste, dan op het tweede etc. Tussendoor borstelde ik haar langdurig. Iets wat ze heerlijk vond. Als jou paard knuffelen lekkerder vind is dat misschien beter. Op die manier associerde ze iets fijns met aansingelen. Op dit moment gaat het goed en laat ze zich met alle plezier aansingelen vlak voor ik erop stap. Natuurlijk krijgt ze na het aansingelen altijd een aai of een klopje.

Mensen in mijn omgeving vinden dit omkopen van mijn paard. Dat mogen ze vinden en misschien is het ook zo. Ik zie het echter anders. Ik vind dit een fijne manier om met mijn paard om te gaan.

Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat het beter zal gaan!

Gaby

gaby schreef op maandag 9 januari 2006, 14:35:


Zo zie je hoe voornemens snel kunnen veranderen. Ik dacht echt dat ik nooit meer een letter op de site zou zetten. Maar jou berichtje en eerdere berichtjes van anderen zijn zo lief dat het ook wel weer heel onbeleefd is om niet te reageren. Ik ben er ondertussen na een nacht piekeren wel uit wat ik ga doen. Het zadel dat ik heb heeft aan de achterkant ook twee ringen voor een achtersingel. Ik kan het zadel dus op 4 punten vastmaken. Er zit hier een zadelmaker in de buurt en daar ga ik vragen of hij een soort harnas kan maken waardoor het zadel met een soort van brede band op vier punten vast kan maken. Een soort dubbele Y. Op die manier trekt het niet alleen op die ene plek achter de voorbenen. Hoe je het ook went of keert. Hoe los je de singel ook hebt zitten. Hij zit altijd strak genoeg om zonder al te veel klerenscheuren op te stijgen. En altijd als je dat doet oefen je druk uit op die ene plek van de singel. En tijdens een rit stap ik zeker wel een keer of drie af omdat we tussendoor lekker gaan grazen. (Bright dan. Ik heb een boterhammetje bij me.) Ook bij een onverwachte sprong waarbij je je evenwicht in het zadel verliest komt de druk op die ene plek. Wat anderen ook zeggen. Het lijkt mij voor het paard veel prettiger dat de druk verdeeld is. Want ook al voelt het paard de singel niet tijdens het rijden. Het ding zit er niet voor niets. Anders zouden al die ruiters zonder singel rijden. Ik weet dat heel veel van jullie het niet met me eens zijn maar dat hoeft ook niet. Ik rijd met korfbeugels omdat ik als de dood ben dat mijn voet door de beugel schiet. Heb ik ook bakken vol commentaar op gekregen. Opmerkingen als: als je goed rijdt heb je geen veiligheidsbeugels nodig, als je je hakken goed naar benden drukt kan je voet niet erdoorheen schieten.
Iedereen mag me om mijn beugels uitlachen, het kan me niet schelen. Ik voel me er zekerder mee dus ik gebruik ze. Dan ben ik maar een oerslechte ruiter. Ik rijd altijd met een lichtgevend hesje aan. Mensen lachen zich blauw erom. Weet je wat ik dan denk? Als ze dat idiote mens met dat lichtgevende hes allemaal kennen val ik in ieder gaval op. Ik heb liever dat auto's even afremmen, gealarmeerd door dat vest. Mijn paard kan altijd opzij springen als ze schrikt van een opvliegende eend.
HC alstjeblieft. Voor één keer. Laat me met rust en reageer een keer niet.

Cassandra

Cassandra Berg schreef op zondag 8 januari 2006, 12:32:


Hé Cassandra,
Bedankt dat je dit onderwerp aan de orde hebt gesteld!
Zelf had ik die gedachte ook al gehad: dat paardrijden niet kan zonder het dier te beklemmen met zo'n vervelende adem beperkende band om z'n borstkas.

Maar door jouw vraag en de antwoorden er op, ben ik nu gaan proberen hoe het is om met een hele losse singel te rijden.
Ging prima, geen enkel verschil met hoe ik het gewend was: ook in draf geen beweging van het zadel.
Top!
(Ik deed al de singel een gaatje losser, zodra ik op het zadel zat. Maar echt helemaal los had ik nog niet geprobeerd.)
Coralie

Coralie van W schreef op maandag 9 januari 2006, 19:02:


Dáár zitten een paar nadelen aan;
- meer beweging geeft meer schuiven = meer schuurplekken en meer huidirritatie
- een niet stevig liggend zadel gaat min of meer 'stuiteren'= stootbelasting
- afhankelijk van het singelsysteem dient de singel óók om het zadel goed 'horizonataal' te houden; te voorkomen dat het kantelt of wipt; dus het gewicht gelijkmatig via de panelen door te geven aan de rug

De rugvorm van het paard verandert in de verschillende gangen en ook daarvoor moet de singel niet té stak liggen maar wel strak genoeg om het stabiel te houden.

HC

Huertecilla schreef op maandag 9 januari 2006, 10:05:


Ik zal het proberen HC.
Dan heb je dus 1 hand op de schoft en de andere vrij om in de lucht een opwaartse beweging te maken, toch? Ik maakte me altijd zorgen dat mijn teen in de buik prikt bij het naar de staart kijken, tijdens opstappen.

Michiel

Huertecilla schreef op maandag 9 januari 2006, 10:05:


Nou, dan hebben de kebojs het toch verkeerd afgekeken want ik stap weliswaar op met in de linkerhand de teugels, rustend op de schoft (manenkam) van het paard, vlak vóór het zadel, en mijn rechterhand op de zadelknop, maar met mijn gezicht naar het hoofd van het paard gekeerd.
Zo hoef je je voet tijdens het opstappen niet te draaien (en tegen de ribben te prikken) en zie je altijd aan het hoofd van het paard wat het paard van plan is.
Een hand aan de schoft en de andere hand op het zadel aan de andere zijde is idd uit den boze vanwege het over moeten pakken.
Bovendien is er meestal een helper aanwezig die het zadel aan de andere kant tegenhoudt.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op maandag 9 januari 2006, 22:06:

Dat doe ik door mijn knie als steun te gebruiken; ik druk mijn voet een stukje van het paard áf en kán zo niets raken.
Ik ervaar het naar het paard gericht staan als minder makkelijk omdat je dan óf moet hopsen óf fors in de beugel steunen; ík (en dat kan zonder meer aan mijn mottige heupen, knieën en rug liggen) kan dan geen zwaaibeweging maken.


Ik heb die nóóít en ga dus van een autonome manier uit.

Verder heb ik meestal geen teugel
Heel aparte gewaarwording dat, als je zo begint met opstappen. Helemaal van rechts.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 10 januari 2006, 0:23:


hoe ik het vroeger leerde op een klassiek zadel :
richting kontkijken en linkervoet in de beugel
1 hand voor en 1 hand achter op het zadel
opwippen, draaien in de lucht met een knie tegen het zadel
hoog je been erovoer
NADEEL : je knie in de paardenzij
en veel te ver van je paard, zo word je een veel te grote hefboom
en gaat je zadel gegarandeerd schuiven
teveel mensen trekken zichtzelf zo hopeloos traag op hun paard !

nu normaal met een westernzadel (elk ander gaat ook)
schuin over de schouder van je paard kijken, linkervoet in beugel
@HC : hierbij moet je dus wel je heup wijd open kunnen zetten
1 of twee handen op de pommel of brug
opwippen zo dicht mogelijk langs je paard omhoog
én zo snel mogelijk zo hoog mogelijk zodat je zwaartepunt zo snel mogelijk
boven de paardenrug komt, hierbij moet je de pommel of brug
met je hand van je weg duwen, zo kompenseer je de afdraaiende beweging
van het zadel
let wel : zonder overhaasten

take two : je paard staat niet stil : let's tango !
(je hebt weer iedereen in het zadel geholpen en de ganse klup
is alweer vertrokken zonder naar je om te kijken haaha !
dus je paard wil vooral mee mee mee)
steun op je rechterbeen en linkervoet in de beugel
laat je paard rond je heen draaien en wip vrolijk mee
laat je paard hierbij langs je heen strijken en wip hoog op
gebruik de middelpuntvliegende kracht om je rechterbeen over je paard
te zwieren en zit ! (zonder je in het zadel te gooien)

take 3 : let's fly
je hebt één voet in de beugel en je paard gaat er in vliegende galop vandoor,
ofwel blijf je verweesd achter met een gebroken teugel
ofwel had je het grote geluk met een hand de pommel vast te hebben
Laat je vooruit-rukken en gebruik je eigen rechtlijnige inertie
om met een soepele linkerknie en een vliegend rechterbeen
boven je paard te komen waarna je rustig kan gaan zitten

Benodigdheden voor dit alles :
1 paard dat qua grootte aangepast is aan je eigen lichaamslengte
ik ben 1,84 m en mijn geprefereerde paardenmaat ligt tussen 1,50-1,55m
alles boven 1,65 is autobus en gebruik ik een uitschuifladder.
alles onder een 1,45m wordt verwenst

als je vaak buitenrijdt vind ik het een allerhoogste noodzaak
zelfstandig af- en op te kunnen stijgen
ik sleep géén plastiekstoeltjes of keukentrapjes achter me aan
sukses !
peter

Peter Donck schreef op dinsdag 10 januari 2006, 22:15:


Hahahaaaaaa!! Steengoed Peter!! Mooi geschreven...

Nog 'n goeie: of je koopt een Walker en zegt tegen hem: Park Out!
De stretchstand (oneerbiedig gezegd: de pisstand), paard zakt zeker 10 cm... en jij kunt rustig, zonder stoel of trapje opstijgen...
Oh ja... ik ben 1.60... paard is 1.57....

)

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Peter Donck schreef op dinsdag 10 januari 2006, 22:15:


Hele mooie uitleg, ik heb dubbel gelegen

loes

Peter Donck schreef op dinsdag 10 januari 2006, 22:15:


Mijn knie steunt tegen het zweetblad.
Ik zwaai wel mijn been door, doch hou de ene hand op mijn schouderhoogte on de manenkam, de ander op de pommel en zonder mijn zwaartepunt nodeloos veel omhoog te stuwen, dus de schouder zo laag mogelijk half zijdeling over het zadel te 'rollen'. Inderdaad door de pommel weg te drúkken en niet door er aan te gaan hangen. Steun zeer weinig op de beugel.
Heb natuurlijk wél het voordeel van lange benen en een normaal formaat paard.
Gaat me van rechts bepaald nog niet soepel af maar hoewel geen excuus heb ik met een kunstheup en een versleten heup wel een réden om meer oefening nodig te hebben.

HC