Hoi mensen.

Ik werd best wel "getriggerd" door de term pismerrie.

Tuurlijk begrijp ik dat het een algemene uitdrukking is, maar ik heb er nog eens over nagedacht of ik het ook zo zie.

Vorig jaar dacht ik er eigelijk over het broertje van mijn merrie te kopen.
Dacht dat ze nooit mij deze prachtige merrie zouden verkopen.

Maar zo in de loop van de winter was ik ook blij dat het niet het broertje was geworden.
Want hij rotzooit en schijt zijn hele box onder.
Zo ook de andere ruinen.
Terwijl de merries een hoek hebben gekozen en je daar al het poep vindt.

Nu de term pismerrie.
Is dat zo, piesen die zoveel?
Ik heb het nog niet gemerkt.
Meestal in de dieren wereld is het het mannelijke geslacht die als maar kleine zeik-traaltjes rondsprietsen om zich te markeren en hun teratorium aan te geven.
Ja, heb inmiddels gemerkt dat dat bij paarden via poepen, ruiken en er over heen schijten gaat.

Dus ik let er nu al een paar weken op, maar heb nog geen negatieve eigenschap wat dat betreft bij de merries gezien.

Iemand een andere mening toegedaan?

Wat betreft de term pismerrie. Hiermee wordt volgens mij niet bedoeld dat merries veel zouden plassen/poepen. Wanneer deze term gebruikt wordt dan gaat het over een merrie die extreem hengstig wordt. Dit uit zich dus in veel plassen tijdens de hengstigheid, maar ook een lastiger karakter gedurende die periode. Ik dacht gelezen te hebben dat dit met de hormoonhuishouding te maken heeft.

jo schreef op maandag, 12 april 2004, 16:25:

Marijke schreef op maandag, 12 april 2004, 17:15:


Hoi Marijke,
Volgens mij heeft het inderdaad met de hormoonhuishouding te maken, alleen hoeft een merrie nog geen "pismerrie" te zijn als ze extreem hengstig worden. Onze Fjordenmerrie was al vanaf dat we haar kochten heel vaak hengstig en dan ook goed hengstig ook. Verder was ze heel moeilijk qua karakter, nerveus, wantrouwig enz. Ik had haar al twee jaar meerdere keren per week onder het zadel en dan kon ze bij het opzadelen soms nog gek doen alsof ze voor de eerste keer een zadel zag. Menigeen in onze kennissenkring adviseerde me om haar weg te doen want ik zou er nog mee verongelukken. Aangezien ze op alle fiebelegeintjes na verder goudeerlijk was besloot ik om het door te proberen. Ik ben niet zo'n typje wat het snel opgeeft bij probleembeesten. Het Fjordenstamboek liet ons barsten. Heel simpel,volgens de inspecteur had ze kolder in de kop en was ze alleen maar rijp voor de slacht. We hadden al geprobeerd om haar te laten dekken, en hoe hengstig ze ook was, ze liet zich niet dekken. Knokte met de hengst en ging hem met haar voorbenen te lijf. Na 2jaar kwamen we bij de kliniek in Borculo terecht. Na onderzoek bleek dat ze "hengstenkolder" had. Nog nooit van gehoord. Ook dat blijkt een hormoonprobleem. Haar eierstokken en baarmoeder waren vergroot alsof ze pas een veulen had gehad, maar ze had nog nooit een veulen gehad
Het advies was of dagelijks een soort van pil, wat ze haar verdere leven zou moeten gebruiken, of gaan trainen voor lange afstandswedstrijden want daar waren dit soort paarden volgens hun erg goed in, en konden ze hun hormoonstress aardig kwijt.
Dat laatste hebben we gedaan, en inderdaad ze was er een kei in en ze werd uiteindelijk makkelijker in haar gedrag. Ze heeft zelfs later nog veulens gekregen. Aangezien ze tot haar derde jaar in de natuur in Denemarken heeft rondgesjouwd, hebben we navraag gedaan. Wat blijkt de dame was op haar derde al leidster van de kudde!!!!
Wat een wonder. We hebben haar in Nederland gekocht, waar ze ook in een grote kudde liep en achteraf realiseerde ik me toen we haar gingen bekijken, de hele kudde opgejaagd werd en in galop door een hele grote wei ging, en Vinni helemaal alleen voorop in een uitgestrekte draf. Nog afgezien van het feit dat ze knap dominant was had ze ook veel hengstengedrag in zich. Dat was waarom ze de eerste jaren zo ontzettend moeilijk is geweest. Toch werd ze later een superpaard. Hoe zeggen ze dat ook al weer: De moeilijkste paarden worden uiteindelijk de besten.
Groetjes Henny

Jo schreef:
was geworden. Want hij rotzooit en schijt zijn hele box onder. Zo ook de
andere ruinen. Terwijl de merries een hoek hebben gekozen en je daar al het
poep vindt.
gemerkt. Meestal in de dieren wereld is het het mannelijke geslacht die als
maar kleine zeik-straaltjes rondsprietsen om zich te markeren en hun
teratorium aan te geven.
eigenschap wat dat betreft bij de merries gezien.

Jo,
Pismerrie is geen bijnaam voor merries in het algemeen. Merries worden geen
pismerrie genoemd alsof ze zoveel zouden plassen.
Sommige merries (dus niet alle merries) "pissen" wanneer ze hengstig zijn.
En zo'n merrie noemen ze dan een pismerrie. Het is overigens niet alleen
urine wat ze dan plassen, het is een troebel goedje en heeft alles te maken
met hun opspelende hormonen op dat moment.

Het is mij overigens ook opgevallen dat de meeste merries veel schoner in
hun stal zijn dan de meeste ruinen. Inderdaad, veel ruinen poepen hun hele
stal vol, veel merries doen dit vaak op 1 vaste plek in de stal (meestal in
de hoek).

groetjes, Petra

Marijke schreef op maandag, 12 april 2004, 17:15:


1 x in de 3 weken hengstig à 5 dagen..........zou toch moeten opvallen?
Ja, lastig karankter of juist staan te draaien voor ruinen/hengsten.

Waar heb jij voorkeur voor: merries, ruinen of hengsten?

jo schreef op maandag, 12 april 2004, 16:25:


Niet alle merries zijn pismerries. Sterker nog maar een klein deel van de merries zijn zogenaamde pismerries. Mijn ervaring is dat je aan de meeste merries wel iets merkt als ze hengstig zijn. maar dat is meestal niet storend. Bij sommigen merk je niks. Volgens mij bedoelen de meeste mensen met een pismerrie een merrie die tijdens de hengstigheid zich zeer afwijkend/chagerijnig gedraagd of uit haar doen is waarbij ze veel kan plassen. Ik kende een merrie die tijdens de hengstigheid bij iedere aanraking pieste, kun je je voorstellen hoe dat was bij het borstelen....

toedeledokie
Elsbeth

Marijke schreef:
merries veel zouden plassen/poepen. Wanneer deze term gebruikt wordt dan
gaat het over een merrie die extreem hengstig wordt. Dit uit zich dus in
veel plassen tijdens de hengstigheid, maar ook een lastiger karakter
gedurende die periode. Ik dacht gelezen te hebben dat dit met de
hormoonhuishouding te maken heeft.

Dat "lastige karakter" wil ik nog een keertje uit de wereld helpen. Dit
verschilt namelijk per merrie! Ook niet-extreem-hengstige merries kunnen
gedurende de vruchtbare dagen "lastig" zijn en wel-extreem-hengstige merries
hoeven helemaal niet "lastig" te zijn.
Wanneer mijn merrie hengstig is, staat ze dikwijls te "plassen", ze wil
graag "leunen" (tegen de staldeur/wand) en verder is ze die dagen juist
ontzettend "poezelig"; beetje sloompies, extra aanhalig en een beetje
"dromerig". En zeker niet lastig of moeilijk, dus wat mij betreft mag ze
altijd hengstig zijn!
groetjes, Petra

Hoi,

Niet alle merries zijn 'pismerries'. Je noemt een merrie pismerrie als ze ze
zich bijna niet laat berijden omdat op alle willekeurige momenten stil gaat
staan om druppeltjes te plassen. Gelukkig zijn er niet zo veel merries met
dit gedrag. Ik heb ook een merrie, die wel ongeduldiger en heter is als ze
hengstig is, maar gaat nooit plassen tijdens het rijden - geen pismerrie
dus.

Groetjes,
Böske

Jos Verhoeven schreef op Mon, 12 Apr 2004 20:12:29:

Hoi,
Ja praat me er niet van. Op onze manege reed ik op zo'n merrie. Nou als die hengstig was, dan kon je de les wel vergeten. Ze was totaal van de wereld en dacht maar aan 1 ding; verliefd worden (denk ik dan).

Ze was niet vooruit te branden, ook niet als alle paarden uit het zicht waren, je kon haar bij wijze van "fiks slaan" maar er gebeurde niets. Zo dromerig, zo ver weg. En maar plassen en maar hengstig wezen. Lekkerste was als je haar tegen haar achterwerk mepte (om haar bijv. om te duwen); dan direct een plasje.

Ze was absoluut niet gemeen op dat moment overigens, maar wel echt onberijdbaar en daarmee als manegepaard niet geschikt.

Ze is al pismerrie verkocht overigens. Jammer dat dit bij iedereen een beeld oproept van een agressief paard. Dit paard (Metis) was juist erg dromerig en totaal van de wereld gedurende een kleine week.

Groeten,
Ingrid

elsbeth flipsen schreef op maandag, 12 april 2004, 20:15:


Baladeika is echt heel erg. Ze is pas hengstig geweest (en lang ook, 2 weken?). Daarna is ze net 1 a 2 weken niet hengstig geweest en nu is ze het WEER! Plassen plassen plassen... en dat HOOFD wat ze trekt hahaha om van in een deuk te liggen gewoon! Ook als ik opstijg bijvoorbeeld, dan kijkt ze me aan joh, alsof ik de aller allermooiste hengst van haar dromen ben hahaha. Gelukkig is ze erug schattig tijdens hengstigheid, want ze lijkt het erg vaak te zijn. (is dit nou echt abnormaal?)

Probleem is trailerladen.. Ze gaat gewoon de trailer in, das t probleem niet maar dan... Zie die stang maar eens dicht te krijgen!!! Dat moet dus echt SNEL want voor je het weet doet ze weer *knijp knijp* en dan hupsa heb je een straaltje over je heen (t was echt op t nippertje laatst)

Ilona