Piet, je moet zelf je mening leren bepalen.
Ga kijken bij hengsten en bij ruinen, naar het verschil in gedrag.
Maar als je ervaring met honden hebt, dan weet je al wel een beetje het verschil.

Wij hadden een nordland hest (kleinste soort paard), die was laat gecastreerd.
Met z'n negende jaar.
De beest "ragde" nog steeds op merries.
Ik vind dat een smerig gezicht en het dier vind geen rust.
In de herfst hebben we een èèn jarige hengst laten castreren.
Omdat hij tussen vijf merries en vier ruinen staat en hengstengedrag begon te vertonen.
Dat kan je binnen een flok waar ook kinderen hun paard moeten kunnen halen, niet hebben.
(Nou hebben we nog steeds de kans dat hij zijn zus al drachtig heeft gemaakt, maar dat is een ander onderwerp ;o) ).

viola schreef op vrijdag, 9 april 2004, 17:17:

Hoe mag ik de opmerking "pismerrie" lezen, Viola?


Hier kan ik het mee eens zijn.
Elke hengst is weer anders.


Een raar vergelijk.
Maar als een vent niet met zijn handen van vrouwen/meisjes en alles wat een rok aan heeft afblijft en daarnaast aggressief gedrag vertoont...................zou hij wat mij betreft in aanmerking mogen komen om het mes er in te zetten.
Maar ja, dan heeft hij net als bij een late hengst(zie reactie hier boven aan Piet) al de gewoonte.


Sommige ongewenste gedragpatronen kun je voorkomen door niet te lang te wachten met castreren.
Dat doet niets aan het dier zijn karakter, lichaamsbouw of zelfvertrouwen af.
Maar het geeft voor alle partijen een heerlijke rust.


Joke.

cornelie schreef op vrijdag, 9 april 2004, 16:27:

cornelie schreef op vrijdag, 9 april 2004, 16:27:


Pat Parelli himself laat het binnen enkele dagen doen...? Nou hij mag dan voor sommigen 'onze lieve heer op aarde' zijn, maar daar geloof ik niks van. Vooropgesteld dat niemand, maar ook echt niemand, na een paar dagen al kan beoordelen op een paard een 'topper' wordt, kan ik mij niet voorstellen dat 'anyone in his right mind' een veulen al na een paar dagen laat castreren. Dan zit er echt een steekje bij je los!

Marianne :))

Piet schreef op vrijdag, 9 april 2004, 16:48:


De standaardregel om een paard te laten castreren is: zo laat mogelijk, tussen twee en drie jaar. Zo simpel is het.
Als de testikels weggehaald worden, is er geen sperma- en testosteronproduktie meer. Dat laatste voorziet in de 'mannelijke ontwikkeling' van het paard, dus hoe later geruind, hoe meer spier, hoe meer zelfhouding.

De redenen om eerder de castreren is altijd een mensen-besluit:een hengst wordt te lastig, te moeilijk,te onhandelbaar, er staan te veel merries opstal, enzovoorts... er zijn vele redenen te bedenken maar die hebben allemaal met 'onze normen' te maken.

Ik heb talloze hengsten gehad, bereden en getraind en ik kan er goed mee overweg. Je moet echt wel stevig in je schoenen staan en een macho baas kunnen. Iemand die minder ervaren is, en je krijgt toevallig een lastige hengst, tja, dan kun je 'm beter laten ruinen want lang niet iedereen is in staat om zo'n baas onder controle te houden.

Het is ook waar dat een paard hengstengedrag blijft vertonen als hij laat geruind is. Ik zou het van de 'handelbaarheid' van het dier laten afhangen, de omstandigheden waaronder je hem houdt, én rekening houden met je eigen kunnen.

Dat een paard zich lekkerder zou voelen ( 'met zichzelf in de knoop liggen') als hij gecastreerd wordt, is - sorry dat ik het zeg - pure flauwekul.

Piet, als ik me een 'goede raad' mag veroorloven: koop een paard dat zo laat mogelijk geruind is, dan is ie mooi en volwaardig uitgegroeid!
En toch braaf!

Groet, Marianne

jo schreef op vrijdag, 9 april 2004, 17:48:


***Een merrie die meer dan andere soms "vervelend en chagerijnig" is (vooral tijdens de hengstigheid) noemen ze toch weleens een "pismerrie", of zijn de de paardenmensen die ik ken de enige die dat woord kennen. Dacht dat het een soort "uitdrukking" was. Het was niet negatief bedoelt in iedergeval.


***Hihi, daar zit ook wel wat in.
Ik geeft toe het was een beetje een stom voorbeeld. Maar het gaat mij vooral om dat er teveel mensen zijn die hun hengst laten castreren omdat het zo langzamerhand ingeburgerd is dat dat "hoort".
Ik ergerde mij er ook heel erg aan toen ik op school (dierverzorging) vertelde dat ik een shetlanderhengstje gekocht had dat van bijna al mijn klasgenoten de eerste vraag was wanneer ik hem ging laten castreren.

Groetjes Viola

jo schreef op vrijdag, 9 april 2004, 17:48:


Karakter of zelfvertrouwen wil ik nog in het midden laten, maar lichaamsbouw en ontwikkeing wordt wel degelijk door (te) vroeg castreren beïnvloed!


heerlijke rust, voor ons ja... dus een mensenbesluit... in de vrije natuur loopt niet één gecastreerde hengst rond!!

Groetjes, Marianne