Volgens mij is het zo dat acute bevangenheid niet een systeemziekte is, maar een welvaartsziekte waarbij het hele systeem betrokken kan zijn.

Dat het zich uit in de hoeven komt omdat dat een harde doos is, er kunnen zich minder afvalstoffen (en dat zijn ook bv de dode cellen van de hoef zelf) ophopen, het wordt in een hoef opgesloten waaruit acute bevangenheid kan ontstaan.
En voorhoeven dragen het meeste gewicht (en zijn meestal ook slechter dan achterhoeven).

Dat sommige paarden niet willen bewegen komt door de pijn met afrollen, maar ook door het niet constante kunnen bewegen (of daar geen reden toe hebben) waardoor het hoefmechanisme telkens weer op gang moet komen (zoals ook met het afhalen van ijzers vaak gebeurt).

Uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer, geen goede gezonde hoeven en/of te weinig hoefmechanisme en/of te weinig beweging en/of te weinig constante beweging (dus 24 uur kunnen en/of een reden hebben tot lopen)
Het zijn dierenartsen die de boel vaak omdraaien en je daarom zo in de war kunnen brengen met hun verhalen over systeemziektes.
Oorzaak en gevolg...
Er is enkel een druppel die de emmer doet overlopen en er zijn vele soorten druppels, ook ijzers bv kunnen acute bevangenheid veroorzaken.
Of overvoeding waarbij dan wel het hele systeem betrokken is.
En in dat licht zie ik ook het fructaan , dat is de druppel die het doet overlopen voor paarden die daar gevoelig voor zijn, maar tis in 99,99 % van de gevallen niet de primaire oorzaak.
Daarom loop ik ook extra over het hard op "gevaarlijke" dagen met ex bevangen Missy, zo kan ze afvalstoffen kwijt en hoef ik haar niet van het gras te halen.
Acute bevangenheid door vergiftiging (zoals bv bij cortico's)
komt alleen voor in 4 voeten.

Karin