Trea, Isabel en Pien schreven:
>>> En het is dus niet altijd zo dat een paard van nature weet dat
>>> een bepaalde plant giftig is en daar ook daadwerkelijk rekening
>>> mee houdt: Onze Fjord Izzy wilde gisteren een grote hap nemen
>>> uit het uitgetrokken kruiskruid dat ik in mijn hand hield.
>> misschien omdat je het in je hand hield, en je paard er vanuit
>> gaat dat je haar niet zal vergiftigen.
>> Opal kijkt me altijd diep geschokt aan als ik haar iets voer uit
>
> De draver en IJslander van mijn vriendin hebben taxus gegeten
> (geheel vrijwillig, niemand bood het aan) en zijn daardoor
> gestorven. Da's dus behoorlijk dom van een paard....
Erg ja, wanneer je verwacht dat een paard er niet van eet en hij het tenslotte dus toch doet.
Zou het ermee te maken kunnen hebben dat deze paarden niet van hun moeder of andere soortgenoten geleerd hebben wat giftig is en wat niet, bijvoorbeeld omdat ze erg vroeg gespeend zijn of omdat ze in een wei opgegroeid zijn waar al dit spul niet stond (uitgetrokken/ weggespoten) ?
Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Wat jij zegt Isabel ook, dat je paard wel zal weten dat je hem niet opzettelijk iets slechts of vies te eten zou geven uit de hand.
Maar goed, er zijn ook paarden die al op de vlucht slaan bij het zien van een wormkuur, negatieve associatie.
Hoewel Izzy gewoon een vreetbak is, die hapt eerst en gaat dan eens denken of ze het eigenlijk wel lekker vindt.
Groet, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
