Mijn buren passen op de paarden van hun vader, ik heb beloofd om info in te winnen, en ga er zo weer heen voor wat meer info.
In ieder geval is de situatie nu zo dat er een tweejarige merrie is, die enorm hard gegroeid is, en nu verlamd is. De dierenarts wilde het paard in laten slapen. Het hoofd van het paard is erbij. Maar paard valt om, en heeft ataxie en is verlamd. Paard kan de trailer niet meer in. De dierenarts zegt uit lijden verlossen, maar heeft tot ze de eigenaren bereiken een injectie gehad. waarmee weet ik niet. Ik loop zo weer naar de buren om wat verdere info te vragen, maar is er iemand die dit beeld herkend??

Groeten Esther

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


ik zou DA uitdrukkelijk vragen alles vergiftigings mogelijkheden goed te controleren.
Acute ataxie komt niet zomaar uit de lucht vallen.

Sterkte, E.

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


Ik moest denken aan het wobbler syndroom. Dit treed vaker op bij paarden in de leeftijdsklasse van 1,5 tot zo'n 2,5 jaar. Het is een verschuiving van de bovenste halswervels waarbij zenuwen af en toe bekneld raken. Op de volgende pagina kun je er meere over lezen. Er staat bovendien dat je er in het begin stadium nog iets aan kunt doen. (wel even door de moeilijke woorden heen lezen)
http://users.pandora.be/icreo-student/de-neve.htm

Malenka schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:29:


Ja er wordt gepraat over Wobbler, ik zal ook zien of er een vergiftiging onderzocht kan worden, ik ga zo weer heen, ik ben bang dat het niet goed afloopt. De dierenartsen zeggen dat Wobbler en heel snel groeien bij elkaar horen. Zelf ben ik ook bang voor een schimmel in voer ofzo. Vorig jaar heeft het paard hier nog gestaan, en het groeide idd enorm.

groeten Es

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


ja dit herken ik wel, een vriendin van mij heeft dat met een 2-jarige meegemaakt. het was ook een groot paard, eerst vermoedde ze een vergiftiging, maar het bleek idd wobblersyndroom. een verschuiving van de wervel in de hals, heel triest maar niets aan te doen. het schijnt voor te komen bij jonge paarden die als een speer groeien.

he wel flauw, het is maar een half artikel... maar toch...
http://www.hippo.be/aug05/20.htm

ingrid van der post schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:43:


En het vervelende is dat dit met name voorkomt door overmatig krachtvoer voeren aan jonge paarden.

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


Ik heb dit helaas tot 3 x toe moeten meemaken. Bij 1 jaarling ontwikkelde de ataxie zich geleidelijk tot het jaarling een paar maanden later niet meer kon staan. De andere twee gevallen waren acuut. Waarschijnlijk door een val o.i.d. waardoor de ataxie zich van de ene op de andere dag kon manisfesteren. Beide laatste paarden heb ik nog 1 a 2 jaar aangehouden. Het verbeterde wel maar ze werden nooit meer geschikt voor mennen of onder het zadel rijden. In mijn situatie was erfelijkheid de vermoedelijke oorzaak. Krachtvoer speelde geen rol. Ze liepen dag en nacht in het land en werden niet bijgevoerd. De situatie ontstond toen de veulens ca 1 jaar waren.
Groet
Hans

Hans van Keeken schreef op maandag, 25 juli 2005, 21:15:


Ook dit paard gewoon dag en nacht in land geweest, ze is er nog, de eigenaren zijn nog niet bereikt. Zij moeten beslissen. Als het paard echt lijdt zullen wij het moeten doen, ik heb nog geen idee, na alle stukjes lezen wat voor toekomst er is voor het paard. Als het geen paardwaardig leven is dan zeg ik euthanasie. Zoals het nu is zeg ik dat ook, het hoofd weet alles, maar het lijf is verlamd. Arm paard.

Groeten Esther

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 22:04:


Helaas, het paard is om half zes net ingeslapen, in overleg met de eigenaren hebben we geprobeerd het paard in leven te houden tot ze terug waren ( zaten in buitenland) De medicatie (vanaf gistermiddag) tegen de zwellingen sloeg niet aan, de benen waren zo vreselijk dik, tot overmaat van ramp is ze ook nog in de sloot terecht gekomen. Het paard leed vreselijk.

Esther

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 22:04:

ik wens jullie veel sterkte, wat een verdrietige toestanden, ingrid

Esther schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 18:17:


Iets anders hadden jullie niet kunnen doen denk ik. Ik ben blij voor het paard dat het nu voorbij is.
Het is verschrikkelijk als je nik svoor zo'n dier kunt doen. Maar ook daar moeten we jammer genoeg mee om leren gaan. Ik hoop dat jullie er ook mee om kunnen gaan. Sterkte, vooral ook voor de eigenaren.