Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:08:
[zool dun snijden]
> Ik weet het, en vind het in bepaalde gevallen ook verantwoord.
> Tis alleen niet iets dat ik standaard zou willen toepassen, maar
> als ik het goed begrijp doe je dat ook niet standaard.
Klopt. Helaas is het in de praktijk wel zo dat je, als je voor het eerst aan een paard begint, een behoorlijke hoeveelheid zool verwijdert, omdat ze bij aanvang praktisch allemaal gecontraheerde zolen hebben. Maar als de hoef zich herstelt en de zool decontraheert stop je daarmee. Bij mijn eigen paard bijvoorbeeld verwijder ik nauwelijks zool. Alleen bij de uiteinden van de steunsels, naar de straal toe. Maar da's officieel geen zool- maar steunselmateriaal.
> Het gewicht zit op de voorhand, dat klopt. Maar als je naar de
> hoef kijkt dan zie je dat die vóór het been uitsteekt. Er zit
> een scharnier aan de bevestiging van de hoef, hij kan dus als
> het ware achterover vouwen.
Maar hij kan toch net zo goed voorover vouwen? Hoe vaak zie je niet bij paarden dat het hoefbeen geroteerd is en het gewricht in de hoef uit balans is geraakt? Die situatie is bijna gewoon. Andersom, waarbij het gewricht bij wijze van spreken naar achteren scharniert, komt in de praktijk slechts hoogst zelden voor.
> Het zwaartepunt ligt achter de hoef,
> omdat het been achter de hoef naar boven gaat en het gewicht dus
> achter de hoef terecht komt. Ik leg het misschien wat lastig
> uit, maar denk nog wel even over een gemakkelijkere uitleg.
Hmm, inderdaad. Zoals je het hier beschrijft ben ik het pertinent met je oneens. In een gezonde hoef met een grondparallel hoefbeen zijn de krachten gelijk verdeelt en is er niet meer gewicht op de achterkant van de hoef dan op de voorkant, of vice versa.
>> Als ik kijk naar de afdrukken die mijn paarden in het weiland
>> achterlaten lijkt me dit ook te kloppen: de teen laat
>> uiteindelijk meer indruk achter dan de hiel.
>
> Dat komt door het afwikkelen. Dat is bij mijn voetsporen ook zo,
> maar dat gebeurt pas wanneer ik wegloop.
Ja, daar heb je gelijk in. Dat was geen valide argument.
> En zo worden de verschillen tussen de diverse bekappingsmethoden
> steeds kleiner. Uiteindelijk komen we toch met zijn allen uit op
> één universele bekapping, speciale "herstelbekappingen"
> daargelaten.
Daar lijkt het wel op he?