e m kraak schreef op zondag 19 juli 2015, 17:43:


Ah Egon, vertel er eens wat meer over, over wat je er allemaal aan gedaan hebt en hoe het je intussen 'niet verkeerd' gaat?

Ik heb 3 keer een verkeerde teek (dus rode kring) gehad, gevolgd door een doxycycline-behandeling.
Heb geen klachten ervan overgehouden..
Althans: niets opvallends

Jij was met colloïdaal zilver bezig, toch? Heeft dat alles voor je (en tegen de lyme) gedaan?
Of heb je ook nog andere methodes gebruikt?

Coralie schreef op zondag 19 juli 2015, 20:16:


Als Egon met colloïdaal zilver aan de gang gaat vreet ik een bezem!

Coralie schreef op zondag 19 juli 2015, 20:16:


Nee, het is allemaal nogal subtiel, luistert nauw en ik heb geen enkel vertrouwen in zowel de discipline, kennis, voorstellingsvermogen en inzicht van meelezers. Ik heb het gevoel dat ik jullie met een toch relatief simpel rekenarijtje omtrent "homeopathie" al kwijt raak en geef geen mogelijk medische info waar ik evt. voor verantwoordelijk gesteld kan worden. Ik ben geen Leen Taal en heb niets te verkopen. Maar zelfmedicatie is (nog) niet verboden!


Och, ik heb mijn kwaaltje door de jaren heen braaf genotuleerd, het is mijn hele body zo'n beetje doorgefietst, heb zere ellebogen gehad, schouder, polsen, knie, spierverhardingen, enge cysteachtige knobbels van septische gewrichtsontstekingen en ga zo maar door. Het engst was het frequent zomaar uit het niets prikkelende, dove lichaamdelen hebben, een gevoel dat tussen een slapend been en flink door de brandnetels gelopen hebben in zit, vingers die ineens niet doen wat ze moeten doen en dingen die daardoor uit je poten flikkeren.
Alles ging na verloop van tijd over. Alles neemt stuk voor stuk tijd, maanden, en ondertussen vier jaar verder. Nu zijn enkels al een paar maanden aan de beurt maar die zitten ook het verst weg dus zijn hopelijk laatst. Hopelijk want hartklachten kunnen zich ook via dikke zere enkels duiden maar dat merken we dan wel weer... maar ik heb goede hoop, hoor, want ik verneem geen enkel andere indicatie in deze richting.
Voor de volledigheid, ik wil goed begrepen worden, voel ik me echt nog niet "genezen". Maar het kon minder, veel minder en het lijkt mij duidelijk dat dit voor mij progressief op de goede weg zit als ik me in 2011 (besmetting moet ik rond 2006/7 opgedaan hebben) dusdanig beroerd voelde dat ik ermee naar de huisarts ben gegaan, rond 2013 hier kon berichten dat er goed mee te leven valt en me nu in alle opzichten een stuk beter voel dan toen.


Als je er maar snel bij bent, liefst binnen een etmaal, werkt doxy- of een andere tetracyclinevariant wrsch. wel.
Maar deze draad ging over paarden met minimaal fase 2 "oude besmetting" verschijnselen, hè, dat had ik ook hetgeen mij tot uitgebreide grijzecellenarbeid motiveerde en dan snap ik totaal niet hoe doxy zo goed zou moeten werken als het dat bij mensen niet doet. Ik kan me allerlei verklaringen bedenken maar ik hoor die liever van de profs.


Het colloïdaal zilver verhaal was zekers wel een van de inspiratiebronnen, tezamen met o.a. wat nanotech opzoekkennis, bacteriologie opzoekerij, secondary compounds in planten en wat hogere hekserijkunde uit antieke bronnen. Vergeet nooit dat best veel wat vroeger verkeerd verklaard werd desalniettemin wel werkte (je moet natuurlijk niet vergeten bij de juiste maanstand de juiste godin aan te roepen met precies de goede spreuken) Prachtvoorbeeld omdat het laatst toch al uitgebreid in het nieuws was is https://www.newscientist.com/article/dn27263-anglo-saxon-remedy-kills-hospital-superbug-mrsa#.VRo-zuEpqHQ
Maar geen sprake van dat ik wie dan ook wat dan ook aanraadt want mijn casus is geheel anekdotisch op te vatten. Het kan immers even goed dat ik er vanwege natuurlijke weerstand bovenop kom. Of dat ik mezelf méér dan uitstekend help met een placeboeffect!
Er zit ook nog een psychische kant aan: toen ik van de huisarts bevestigd kreeg dat mijn vermoeden juist was bevonden met de bloedtesterij - en dat er idd niet veel aan te doen was, was dat eng en zwaar klote. Een eind van de rit gevoel. Maar dat heb ik allang niet meer en het zal me allemaal de derrière oxideren zolang mijn hekserijtje maar werkt.

Christel Provaas schreef op zondag 19 juli 2015, 21:11:


Nou je hebt het gelezen, dus mag ik per omgaande een filmpje verwachten waarin je een bezem nuttigt denk ik zo. Leuk!

e m kraak schreef op maandag 20 juli 2015, 0:15:


Ik ben via mijn werk iemand tegen gekomen met een oude besmetting en ernstige klachten, die nog heel ouderwets voor gek verklaard werd met haar klachten en naar de psych verwezen werd.
(Terwijl de mri-scan borrelia-achtige beschadigingen in het hersenweefsel liet zien! Maar omdat de bacterie niet werd aangetroffen was ie er dus niet. Terwijl ook toen al algemeen bekend was dat de bacterie moeilijk te traceren was. )

Deze vrouw had om andere redenen een doxycyclinekuur gekregen, en daar verminderden haar lyme-klachten enorm van. Tijdelijk, totdat de kuur was afgelopen.

e m kraak schreef op maandag 20 juli 2015, 0:15:


[knip]
Prachtvoorbeeld omdat het laatst toch al

De aanhef was niet erg aardig geformuleerd maar tenminste wel eerlijk.
Nu neem ik aan dat jullie allemaal dat linkje gelezen hebben en daar wil ik graag iets over zeggen en dan hoop ik dat gesnapt wordt dat het niet onaardig bedoeld was.
Ik citeer: "Some of the ingredients, such as copper from the brass vessel, kill bacteria grown in a dish" en even verderop: "As “brass vessels” would be hard to sterilise – and expensive – they used glass bottles with squares of brass sheet immersed in the mixture.".
Valt nu echt niemand op dat dit wetenschappelijk verhaal raar is, inconsequent, gebrek aan voorstellingsvermogen dat buiten het kader van de inprenting gaat?

Als je nu al aanneemt (want dat staat er min of meer) dat het koperen bakje van koper moest zijn vanwege oligodynamisch effect (hetgeen pas 1000 jaar later ontdekt werd) dan zijn je grijze cellen toch raar bezig met te bedenken dat je een glazen bakje eerst moet ontsmetten om dan alsnog koper toe te voegen... of ben ik weer Simpele Siempie?

Het recept werkt uitwendig perfect, al zou ik het koperen bakje vervangen door een zilveren of desnoods verzilverd bakje (jawel daar heb je dat zilver weer, Christel. Komt er nog wat van met die bezem! ).
Maar dat werd wellicht destijds ook weer onnodig duur gevonden (als in een 21e eeuws lab een koperen bakje al te duur gevonden wordt...). Vanaf het moment dat je over inwendige toepassingen prakkiseert wordt de zilverexponent ineens wel dwingend omdat de andere bruikbare metalen veel giftiger voor zoogdieren zijn.

Christel ..je glimlacht..heb je die bezem horizontaal verorberd?

Myriam

Hier weer een up date over mijn merrie. Tot op heden blijft haar temp goed en ze knapt verder ook goed op. Haar ogen glimmen weer (stonden heel dof), van spierpijn/stramme spieren lijkt ze geen last meer te hebben. Na een paar dagen wat rustig gelongeerd te hebben, hebben we vandaag een rustig stapritje van een halfuur gedaan.
Ze struikelde ook niet meer, was alert en stapte goed door (draf nog niet geprobeerd; doe ik pas over een week als het goed gaat).
We zijn inmiddels 17 dagen na de laatste antibiotica/antivirus toediening (de vorige keer had ze met 13 dagen na de laatste AB/antivirus toediening de 2e koortspiek).

Er was alleen lyme onderzoek gedaan, ondanks mijn vraag om met name anaplasmose te checken, omdat ik vond dat dit het meest overeenkwam met de symptomen. Even mijn DA omzeild en rechtstreeks contact gezocht met het tekencentrum in Utrecht en zij hebben het bloed van het lyme onderzoek opgevraagd en alsnog verder onderzoek gedaan. Ze doen in het tekencentrum standaard bloedonderzoek naar 40 tekenziekten waaronder de big 5 (lyme, piro, anaplasmose en nog 2 die ik niet ken). Ze doen dit dmv DNA onderzoek. Hieruit is duidelijk naar voren gekomen dat mijn merrie idd is besmet met anaplasmose.

Omdat ze nu al een poos koortsvrij is lijkt het erop dat ze het zelf gaat oplossen. Vaak lossen paarden een anaplasmose besmetting zelf op. Vaak tonen ze geen enkel symptoom. Soms krijgen ze wel koorts en andere symptomen en lossen het alsnog zelf op. Soms blijft het sluimeren en steekt t de kop op bij lage weerstand en in sommige gevallen zijn er zeer ernstige klinische symptomen en kan het zonder behandeling ernstig aflopen.
De man die ik heb gesproken van het tekencentrum zei dat de kans groot is dat als we over 2 weken weer bloed afnemen en onderzoeken dat de bacterie (uit het DNA) is verdwenen. Hij gaf aan dat ze wel antistoffen maken in het bloed.

Als de koorts terugkomt dan zou ze eventueel met een specifieke AB behandeld moeten worden. Dit is echter wel een heftige behandeling. Dus ik hoop van harte dat het nu alleen nog maar een stijgende lijn is.