Hallo,
Goed afsluiten, als laatste nog iets doen wat je erg goed kan, goed verloopt, soepel loopt ed, lees ik vaak als een pre bij het werken met paarden.
Maar als een paard toch in het moment leeft, niet denkt aan vroeger ed, tot hoeverre zou het dan voor het paard uitmaken? Is het meer voor de mens, waarbij een gevoel erover nog een tijdje blijft hangen en maakt het neits uit voor het paard?
Een der cognitive illusies (tunnels der mensenlijke geest), is dat mensen hard blijven vasthouden aan een begin indruk, en niet globaal en objectief naar het geheel en totaal kijken. Tot hoeverre zouden paarden die hebben en tot hoeverre is het goed afsluiten van een dagje met je paard ook zo iets? En zouden paarden die ook hebben, of is het slechts voor de mens die met een bepaald beeld weer aan de volgende dag begint wat daardoor zijn handelen (en daarmee weer het paard) beinvloed? En zo op die manier misschien weer bevestiging hierin ziet?
En nu ik toch die cognitive illusie aanhaal over het hardnekkig vasthouden aan een eerste indruk van mensen, dat het langste door laten werken, hoeverre zou dat ook bij paarden gelden? Die eerste ontmoeting waar Hempfling zo prat op gaat, echt zo belangrijk zijn?
groetjes Ebby

ebby schreef op zondag, 29 mei 2005, 13:56:


Leuke vraag Ebby
Ik denk dat een paard iets doet omdat het hem iets oplevert, dus eigenlijk als je slecht afsluit het betekent dat dat werkt voor het paard, "ha als ik me zo gedraag, dan kan ik weer lekker naar de wei" Ik denk wel dat een paard heel objectief is, anders als bij mensen dus. Ik geloof dus niet dat een paard er op let of een 2 bener dik, dun of weet ik veel wat is, dat is een menselijke eigenschap. Maar ik geloof wel dat paarden slechte ervaringen onthouden, en ook associeren met voorwerpen of situaties. Ik geloof ook dat paarden de stemmingen aan voelen van 2 beners, voor mij een reden om nooit wat te gaan doen met de paarden als ik zelf niet goed in mijn vel zit. Een eerste indruk met een 2 bener, ik zou niet weten of dat wel of niet telt voor een dier, in ieder geval niet als het om vooroordelen gaat. Maar in een click onderling, ja daar geloof ik wel in. Net zoals ik ook geloof dat het ene paard slimmer is, en makkelijker leert dan de ander.

Groeten Esther

Ik ben het wel met Esther eens... En ook ik ga niet echt aan het ‘werk’ met mijn paard als ik niet in een goede stemming ben. Wat wel wonderen doet is als je je niet happy voelt wel met je paard andere dingen doen zoals poetsen, wandelen en/of grazen... Werkt positief op je stemming

Elzaliene Proost schreef op maandag, 30 mei 2005, 15:15:

Ik geloof zeker in de goede afsluiting van de training. Puur vanwege dat het paard een fijne herinnering van de training overhoud. Dus een blij komend paard omdat hij weer aan het werk mag omdat hij de training als positief ziet.
De eerste ontmoeting is ook zo iets. Je kent het paard niet en het paard jouw niet. Hierdoor is alles open en ga je heel bewust kijken hoe die ander is. Ben je hier al niet duidelijk en niet consequent tegen over het paard, dan blijft dit in herinnering bij het paard. Het paard vormt in de eerste paar minuten tot een uur een beeld van jouw. Zijn deze minuten niet goed dan ga je dat merken in de uren daarna. Het is ook veel makkelijker om met een vreemd paard te werken dan met je eigen paard die jouw kent.

Voorkomen is makkelijker dan genezen.