Esther schreef op woensdag, 25 mei 2005, 21:42:


Hallo Esther,

Wat leuk om te lezen dat jij ok niet meer heel erg piep bent. Ik heb vroeger nooit de gelegenheid gehad om te leren paardrijden en nu ben ik vanaf augustus vorig jaar intensief bezig met ons eigen paard. een heel leerproces dus. En dat gaat soms niet zo vlot als wanneer je 16 bent Ik ben bijna 48 en heb het idee dat veel mensen hier zeker 20 jaar jonger zijn. Zijn er nog meer van doe 'ouwe' bakvissen?

Ineke

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:16:


Heel veel hier hoor!!! De mensen die hier al lang op het forum zitten, en wij inmiddels vrij goed kennen, zijn allemaal vanaf 40.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Isabel van der Made schreef op woensdag, 25 mei 2005, 22:58:


Dat is natuurlijk wat je wil, en wat het beste is. Maar het is interessant dat het ook werkt als "ad-hoc oplossing", bij paarden die geconditioneerd zijn geraakt om vanaf een bepaald punt de kortste route naar huis te nemen, ongeacht de intentie van de ruiter. Die paarden wéten dat de ruiter aan het bit zal gaan trekken, dat dat effe vervelend is, maar dat ze even later wel thuis aan het gras staan te knabbelen. En dan doe je ineens iets heel anders, je trekt niet aan het bit, je zorgt dat ze het hoofd niet de goede kant opkrijgen, en dat ze eigenlijk geen andere keus hebben dan de weg vervolgen in de richting die jij in gedachten had. En als ze al afdwalen krijgen ze niet de bekende trekkracht in de bek, die ze hebben ingecalculeerd, maar wordt het hoofd opzij getrokken zodat ze 180 graden gedraaid eindigen, en dan best mogen rennen, maar dat is dan wel van huis af.
Uiteraard is dat geen blijvende oplossing. Als het mijn eigen paard was dan ging ik op mijn gemak eerst wat principes bijbrengen en de communicatie verbeteren. Maar als het vakantie is en het is "je kan nu dit paard meekrijgen of anders thuisblijven" dan kies ik voor de eerste optie, maar dan wel met een halster.
Reden dat ik dit zei was natuurlijk omdat er mensen zijn die nog steeds het idee hebben dat een bit op een of andere manier een betere rem is. Dat bitloos wel kan, maar als je de snelweg over moet steken je beter een bit kan hebben, dat dat veiliger is. Terwijl, ík, als ik op een snelweg afdender, absoluut een halster wil hebben en het idee dat ik alleen maar een bit heb voor mij een heus nachtmerrie-scenario is. Omdat ik weet dat die laatste optie objectief minder kansen geeft maar alleen tussen de oortjes soms een veiliger gevoel geeft. Zolang je niet beter weet tenminste. Been there, done that.

Tot zover geen enkel paard meegemaakt dat op een bit beter te stoppen was dan met een touwhalster. Waaronder paarden die van de renbaan kwamen, paarden die "niet te stoppen waren, probeer jij het eens", etc. Interessant gegeven trouwens dat het merendeel van de dravers die ik ken (en als dravereigenaar kom je ze vaak toevallig tegen ) ook bitloos rijdt. Niet door mij, door de site, of whatever, maar de meesten omdat ze dat toevallig hebben ontdekt nadat ze tijden hebben zitten experimenteren met de vraag "hoe stop ik dit beest?".
Dat dravers nogal notoire "bit-weigeraars" zijn is niet zo gek trouwens als je bedenkt dat (van Hans van Keeken gehoord) nogal wat dravers de sulky met het bit voorttrekken.

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:12:


OK, dan snap ik t.
Noem dat, als ik eigenwijs wil zijn, misschien toch wel betere communicatie. :)
Isabel

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:16:


O zat oudjes hier hoor Eigenlijk zijn wij nog wel errug jong !!

Groeten Esther

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:16:


Ja hoor....bijna antiek...46 jaar, maar zie er uit als een 18 jarige hoor, al voel ik me niet altijd zo helaas

Frans Veldman schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:19:


Met een libra hoofdtel kun je een paard toch niet omtrekken? Het schuift dan gewoon over het hoofd. Zou een parellihalster (of iets dergelijks) misschien dan toch veiliger zijn? Tenminste voor paarden waar de ors er niet in zit?
Trea

trea hoex schreef op woensdag, 25 mei 2005, 23:54:


Trea, ik zie jou dat kleine tankje van je nog niet eens met een takelwagen omtrekken....
Zat vandaag aan je te denken, toen ik aan 't rijden was. Dacht bij mezelf, waarom wacht ze niet gewoon nog een hele poos voordat ze met anderen erbij gaat galopperen?
Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 26 mei 2005, 0:00:


Ja, dat zou misschien wel beter zijn maar dan moet ik weer een bit indoen als ik met anderen afspreek, en nu ik weet hoe fijn ze loopt op een halstertje, voel ik me erg dierenbeulerig! Ik heb haar daarna nog een paar keer gereden (alleen) en dan hoef ik de teugel niet eens op te pakken! Alleen al onderuit zitten is voldoende. Snap je dat nou? Ze heeft volgens mij toch wel door wat ik wil maar is dan gewoon niet bereid om het te doen (tenminste niet meteen). Och en ik heb me inmiddels het parellipakket gekocht (level 1)(duur, duur en duur! maar alla) en ben druk aan t oefenen. Vanwege gevoeligheid na de eerste natuurlijk bekapbeurt kan ik er effe toch niet op rijden dus alle reden om aan onze verstandhouding te werken, toch?? (voel me trouwens erg gevleid dat je op zo'n mooie dag aan me denkt)
trea

Esther schreef op woensdag, 25 mei 2005, 22:42:


Zucht. Is dat in het kader van 'Alles wat verkeerd opgevat kan worden zál verkeerd opgevat worden'?
Misschien ook bedoel je het als compliment, maar dan moet ik dat helaas afwimpelen.

Morrie is een andere persoon, met een andere achtergrond; een andere ruiter. Ik maak me bv bij het rijden niet zo druk over 'wat-als' en Morrie ENORM.
Ik maak me ook niet in het minst druk over een stuiter en dat is bij menig ander ook anders. Ik heb er dit prille jaar al weer twee keer hárd naast gelegen. Nee, ik ben dus géén betere ruiter, wel een andere. Aangezien je van vallen en opstaan leert, leer ik dus snel en zo heeft elk nadeel weer zijn eigen voordeel
Voor Morrie, en ieder ander i.m.o., is het geen goed idee om bitloos te proberen als je geen vertrouwen in je paard en/of jezelf hebt. Niet omdat het met bit beter gaat maar vanwege dat vertrouwen; zonder vertrouwen gaat het met geen enkele optoming.

Frans vertelt er in zijn vb bv niet bij dat we er met drie wél luisterende paarden omheen reden, we de route bijna foutbestendig voor het paard bedacht hadden en we niet sneller dan draf (en dan alleen nog de veilige kant op) gereden zijn en Frans overal vooraf ingeseind werd over de kritische momenten. Verder heeft hij én ervaring én is bere-sterk (en een touwhalster dan niet zó vriendelijk is) én had ondanks alles een punt waar het maar een haar scheelde.
Wat niets afdoet aan het feit dat hij op een touwhalster met die knol is gaan rijden (voor het geval je dat weer verkeerd opvat) en Frans zou het met een beetje meer tijd en voorbereiding zonder meer ook alleen afgekund hebben, maar hij... zie boven. Morrie allemaal niet, misschien/hopelijk nóg niet, misschien nooit niet en ook dat is prima.

Het is gewoon niet voor iedereen overal met alle paarden (die op een bit ingereden zijn) een veilig idee om er zomaar op over te schakelen hoe stom een bit eigenlijk ook is. Nogmaals; niet vanwege de optoming, wellicht niet vanwege het paard maar alleen al vanwege de lichaamstaal van de ruiter. Interpreteer jij dat als slecht rijden, dan is dat jouw interpretatie, NIET de mijne.
Niet alles of elke manier werkt voor iedereen, punt. Imho.
Voor sommige combinaties in de werkelijke wereld is het heel eenvoudig geen goed idee. Imho.
Moet je ook niet iedereen aan willen praten. Imho.
Morrie moet lekker blijven gaan zoals ze gaat tot ze er echt vanuit zichzelf van overtuigd is dat haar lompie op álles naar haar luistert. Imho.

Kijk; ik ben knap radicaal in mijn opvattingen en vind onder meer:
- Dat als je niet zonder hulp van beide zijden snel en veilig af- en op kán stappen je niet op een paard hoort etc. Mag van mij letterlijk een opstapcriterium zijn.
- Van mij mag bitloos ook 'verplicht' worden.
- Van mij mag paardenhouden voor wie geen langdurige weidegang met soortgenoten kan garanderen verboden worden.
- Van mij mag onbeperkt stro verplicht worden.
- Van mij mag k.i. onder dierenmishandeling gerekend worden
- etc.
Tis echter in de werkelijke wereld niet zo zwart/wit, al was het alleen maar omdat mensen soms op 'een rijdende trein' zitten. Hoort ook een batterij aan randvoorwaarden bij en in de werkelijke wereld zijn die utopisch. Tot die utopische tijd leven we in de werkelijke wereld en zijn mensen zoals Morrie, ondanks het niet altijd halen van het (in mijn ogen) hoogste 'ideaal', voor míj hoogst te waarderen krenten in de pap. Ook met bit. Imho.

Isabel van der Made schreef op donderdag, 26 mei 2005, 0:00:

en da's een pony vergeleken bij die Noriker van Morrie, waarbij Trea een bitloze succeservaring/aha-erlebnis heeft en Morrie niet....

Voor míj was de bb-rit met Herr Moritz de ultieme bitloze bevestiging: als die knol niet wil stoppen stopt ie niet, nergens voor, dus als ie blijkbaar toch wel wil stoppen, waarom dan niet beleefd gevraagd met een bb?
Ik ben echter Morrie niet, heb geen manege-achtergrond, voorheen nooit rijles gehad, geen bit-geschiedenis, niet beter maar gewoon niet representatief en kan me goed verplaatsen in Morrie. ¡Ave Moritz!

Huertecilla schreef op donderdag, 26 mei 2005, 0:35:



Ik zal je wel verkeerd begrijpen, maar ik denk niet dat omtrekken de basis is waar je van uit moet gaan.
Isabel