Koen Theys schreef op woensdag 12 februari 2014, 23:34:


doe je nog een foto van de hele pony erbij? ik ben benwd hoe hij er verder uitziet. Ik zou zeggen: veel plezier ermee, het is hartverwarmend als je zo'n pony langzaam maar zeker ziet opknappen en leren lopen, en vrolijk worden

Fotootje staat er hoor!

Koen Theys

Koen Theys schreef op donderdag 13 februari 2014, 20:51:


Dank Koen, zelfs daar maak je tijd voor!
Wat een frutsje.
Kan dat (-)kukeltje van Myriam haar gezelschap gaan houden?

Wil ik gaan fundraisen voor - heeft ze een naam?
Met liefde.

Super wat je hebt gedaan!! Wat zag dat er erg uit! Nu kan hij/zij lekker een beetje op krachten komen want zo te zien heeft ie ook een aardig strak halster/touw om zijn neus gehad.

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Wat een leuk beestje.... ben toch al zo weg van shetters...Beestje heeft veel geluk gehad dat je hem (of was het nu haar?) hebt meegenomen. Denk dat hier weinig anderen aan waren begonnen (en er iets van hadden kunnen maken)

Jet van Gulik schreef op donderdag 13 februari 2014, 21:25:

Ja ik wil dat kukeltje wel in de gaten gaan houden... "die kukel is op mijn pad gekomen hé"..moeten we doorzetten! :)
Myriam

ik schreef het al bij de foto's:
wat een humpie, vaak knippen mensen bij verwaarlozing toch even de staart en manen bij, alsof ze willen laten zien dat ze toch echt erg hun best doen voor zo'n beestje te zorgen. Vaak ontstaan problemen door onwetenheid. Hoor ik iemand zeggen: ik wil een pony kopen voor de kinderen, kleinkinderen of om het weitje achter het huis te maaien, zeg ik meteen: dat zou ik niet doen en ik schilder alle problemen die er kunnen optreden en ellende die er van kan komen. Kom maar af en toe bij mijn ponies kijken, en voor de (klein)kinderen gewoon een leuke foto van ponies aan de muur.

Wat een schattig ponnietje

Jet van Gulik schreef op donderdag 13 februari 2014, 21:25:


Hoe gaat de kleine dame Koen? Nu twee weken verder?

Op zich gaat het goed met haar, gezien de toestand waarin ze was toen bij ons kwam.
Ik ben ondertussen zover dat ik dagelijks (of soms 2 keer) met haar een stukje ga wandelen.
Echt niet ver hoor, 500m op en neer of zo.
Klein kilometertje per dag zeg maar en ik laat haar ook het tempo grotendeels bepalen.
Ik tracht wel naar zoveel mogelijk verschillende ondergronden.
De eerste 50m gaan wel erg moeizaam maar daarna gaat het steeds vlotter.
De eerste dagen na het bekappen liep ze helemaal niet en ze nog veel neer in haar strobedje. Dus we maken grote vorderingen!!
Gisteren betrapte ik haar zelfs op een 'bijna drafje' maar ... dat was toen we richting hengsten liepen!
De tandarts en de osteopaat zijn de eerstvolgende bezoekers op de rol.
Een behandeling van de acupuncturiste is reeds gepland.
Het verzorgen van de hoefjes is wel een zeer minutieus werkje omdat alles nog zo fragiel is wat zool betreft. Deze heeft jarenlang geen enkele functie gehad, was zelfs niet meer zichtbaar?
Zelfs de rasp kan ik bijna niet gebruiken omdat het ratelen van die vertanding haar nog te pijnlijk is.
Ik gebruik dus die grinding-tool en een hele scherpe hoeftang.
Mijn renetjes zijn ook speciaal voor haar vlijmscherp.
Als voeding krijgt ze enkel overjaars schraal hooi en daar doet ze het erg goed op.
Ik zal nog wel eens enkele fotootjes maken.
Het zou fijn zijn moest het kunnen om hier filmpjes te plaatsen ... (Frans ... ?)