Jet van Gulik schreef op dinsdag 22 oktober 2013, 23:17:

Is ook wel te begrijpen, er gebeurt gewoon een heleboel, alles aan het verhuizen, veranderen. Daar kan het soms in je koppie best wel van overlopen. Ik word er al kriegel van als onze jongens op de maaiwei staan en niet "thuis" (en ehhh, die maaiwei is aan de overkant van het straatje)
In ieder geval staan je paarden zo meteen op een fantastische plek tussen soortgenoten waar ze zich inderdaad veel beter en gezonder vermaken dan op een postzegel.
Dan kun je zelf weer alles in orde maken met je nieuwe plekken voor mens en dier. Wie weet wat er zo nog aan plek voor je paarden langs komt. Als dit niet bevalt, is dit toch niet een eindstation...
Komt allemaal helemaal goed. Gewoon doorploeteren

Jet van Gulik schreef op dinsdag 22 oktober 2013, 23:17:


O, je hebt een andere stek gevonden, je gaat verhuizen? Dat klinkt toch heel avontuurlijk en leuk!
Gaan jullie dan dichter bij de paarden wonen?

Martina schreef op woensdag 23 oktober 2013, 7:50:


En het dan bij voorkeur bestempelen als verandering (niet als ploeteren :) ) geef er gewoon géén naam aan dan ebt het sneller weg. Maar zo te lezen gaat het alleen maar de goeie kant op!
Myriam

Myriam schreef op woensdag 23 oktober 2013, 8:34:

jep
Precies. Verheug je op al het leuke dat je nu nog niet weet dat er gaat komen

Jet LEUK!!!!! NIEUW AVONTUUUUUUR!!!!! Wordt na even wennen vast veeeeel beter dan t was en dan ben je toch BLIIIIIIIIIIIIIIJ dat je hier aan begonnen bent!!!!!!!!
Ik denk aan je en leef met je mee en vooral heel veel stoerheid gewenst met dit avontuur , ik vind je dapper en een held voor je paarden
En als je nou lekker gesetteld bent, komen we allemaal bij je logeren

Suzanne Graauw schreef op woensdag 23 oktober 2013, 15:36:

te paard! :)
Myriam

Jaaaaaaaaaaaaaa

Jet van Gulik schreef :


Geef het een kans, Jet, even laten aarden en zelf blijven voelen hoe dit ook voor jou aanvoelt. Je kunt altijd weer veranderen, ach zo erg is dat allemaal niet. Misschien word je heel blij, misschien blijft het knagen. De tijd en de groep waarin je paarden terecht gaan komen zullen het wel duidelijk maken. Ik vind dit een dapper besluit, hoe het uiteindelijk ook zal uitpakken! En (maar) je bent er zelf ook nog.

Succes met alles. Groetjes, Pien