Martina schreef op zaterdag 13 april 2013, 7:25:
> Wat is dan het nadeel van een ijslander die zich door het ruwe terrein van
> IJsland verdomd snel voortbeweegt zonder zweefmoment? Lijkt mij juist
> handig en een voordeel voor de stabiliteit om bijvoorbeeld elke voet apart
> neer te zetten.
mij is het ook niet om een zweefmoment te doen, in de natuur gaat het om voortbewegen en dat gaat in de meeste gevallen traag, dus gewoon stap, 4 takt
daar kunnen ze bijna overal mee overheenstappen
> Mijn draver gaat dat hier doen als de ondergrond te slecht wordt,
> bijvoorbeeld glibberige leem op een harde oneffen steenlaag. M'n dravende
> paarden glijden naar alle kanten uit en moeten vaart minderen, maar hij
> met het genetisch defect waarschijnlijk zoeft daar als een spin overheen
> zonder veel te glibberen alle kanten op. Op dat moment heeft hij geen
> zweefmoment meer.
als het even sneller "moet" (sociale interactie, lust, dorst....) en het terrein is "smooth" dan wordt er gedraafd, kan zelfs in lange stukken
als het nog harder en heftiger moet (agressie, predatie, lust ....) dan wordt het galop
daar kan je elk terrein mee aan, net als in die stap
dat jouw paard daar in bepaalde omstandigheden een stabiliteitsvoordeel uithaalt kan ik goed begrijpen, maar dan is de vraag of dat opweegt in tijden van nood als er echt voor het leven moet gevlucht worden....
Ik herhaal het nog een keer : een "defekt" hoeft niet onmiddellijk te leiden tot uitschakeling, het kan best lang duren, maar wie heeft vandaag nog tijd om duizend jaar te wachten ?