joop schreef op donderdag 11 april 2013, 10:21:


Dat toonlanden komt dat alleen door een ijzer of kan dat ook door verkeerd bekappen ontstaan?

Ik had gisteren mijn 2e les aan de dubbele longe en daar viel het mij nog sterker op!

Ik vertelde nog aan de dame waar ik les van heb, dat ik dit paard ooit uitgekozen heb omdat ze zo geweldig los door de bak draafde toen ik haar ging bekijken. Ze leek wel elektrisch als ze de grond raakte (ze was toen fokmerrie en had geen ijzers op dat moment), daar is nu eerlijk gezegd niets meer van over . Ik begin nu te vermoeden waar dat aan ligt.

Preston schreef op donderdag 11 april 2013, 12:28:


Bekend verhaal. Erg is dat eigenlijk, hè. Blijkbaar is dat uurtje rijden dan ook het enige dat ertoe doet ...

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 11 april 2013, 10:56:


Ja, zo is het mij ook geleerd. De boer waar mijn paarden staan is ook zo. Op zondag blijven zijn paarden soms gewoon binnen. Want op zondag is hij vrij. Hij rekent er intussen op dat ik ze dan buiten zet en weer binnen haal, dus dat is ook een beetje mijn eigen schuld.

En zo zijn er nog wel wat voorbeelden die ik kan geven.

Toen ik vertelde dat er zaterdag een "vreemde" hoefsmid zou komen voor mijn paard, keek hij mij vreemd aan. Nou, zou je daar nou nog wel je centen aan uitgeven? Dat beest heb je niks aan, die moet je gewoon opruimen......

Sandra van Bommel schreef op donderdag 11 april 2013, 12:47:



Tsja, dit zijn ook mensen die als ze om 12.00 les hebben rustig om half 12 aankomen, zadel erop rijden en hem dan in de stal zetten omdat hij te bezweet is om buiten te zetten. En dan ook niet de moeite nemen om later terug te komen om hem dan buiten te zetten.

Ik zet mijn paarden in de winter elke dag, ook zat en zon om 6.00 's morgens buiten. Ook als ik om 9.00 les zou hebben.

Preston schreef op donderdag 11 april 2013, 12:28:


Vanwaar de keus voor een tuiger als ze zo graag een paard willen dat met zijn knar naar beneden loopt? En winstpunten haal je er doorgaans ook niet mee; de onderhals wordt er te gemakkelijk op gezet en een tuiger gaat door zijn bouw niet gemakkelijk achter de loodlijn (wat tegenwoordig de norm is).

Over het toonlanden: de redenen kunnen divers zijn.
Bij mijn paard Buck -die ik zelf bekapte, dus geen ijzerpaard- waren de toch al lage hielen van zijn voorhoeven ondergeschoven geraakt, hij stond op de voorhoeven 'achterover' en achter was het andersom; daar waren juist de tonen te lang. Ergens bovenin in bekken of rug gaat dat dan wringen. Door de ondergeschoven hielen deden de achterkanten van de voorhoeven zeer, waardoor hij 'ontziend' ging lopen, dus toonlanden. Hij liep meteen na de bekapping anders en ging in de paddock rondjes racen terwijl hij van nature geen wilde is. Ik denk dat hij last had van zijn voeten.
Toonlanden is doorgaans een teken van zere achterkanten, dat kan komen door rotstraal, samengeknepen verzenen/hielen, pinchende steunsels, te weinig hoefmechanisme door bv ijzers of hoge hielen waardoor de innerlijke structuren in de verdrukking komen of het straalkussen onderontwikkeld is waardoor demping minder goed mogelijk is.

Wat betreft je ritje naar de Veluwe: ik zou daarna pas ontijzeren. Het is goed mogelijk dat het meteen goed gaat, maar het kan ook dat de transitie wat langer duurt. Het paard krijgt ineens veel meer gevoel in de hoeven en gaat anders lopen. Stel dat het straalkussen de nieuwe krachten nog niet aankan, dan kan lopen met een ruiter pijnlijk zijn; ze zou daardoor mechanisch bevangen kunnen worden of andere narigheid. Ik zou dat niet opzoeken. Die paar weken maken ook de wereld niet uit.

Ach, als je mij 3 jaar geleden gesproken had, was ik ook nog tradi, ik dacht ook dat paarden in de stal hoorden en op ijzers als je de weg op wilt. Ik voerde ook krachtvoer, reed met bit, enz enz.
Toen ik PN ontdekte veranderde dat snel!! Alles wat ik las voelde zo voor waar aan, het was zó logisch allemaal!
De overstap vond ik soms wel eng, ik was erg onzeker erover, zeker omdat mensen mij erop aanspraken dat het zielig was voor mijn mini-shet om blootvoets op de weg te lopen, er moesten ijzers onder. Ook het weglaten van krachtvoer vond ik erg spannend, zeker omdat mijn omgeving zweerde dat pony's niet zonder brokjes kunnen.
Ik heb aan het begin ook maar niet teveel gezegd, zodat ik er geen opmerkingen over kreeg, die mij onzeker maakten. Nu heb ik inmiddels genoeg vertrouwen erin, als nu iemand zegt dat mijn pony's op ijzers moeten, dan leg ik gewoon uit dat ik de hoeven train om harder en slijtvaster te worden, waardoor ze blootvoets op de weg kunnen. Dan kijken ze bedenkelijk, en dan leg ik uit dat het zo goed gaat met hun hoeven. Dan hebbenze eigenlijk weinig meer terug te zeggen.

Preston wat vervelend dat die pensionhouder zo tegen je praat over jouw paard! Zo jammer dat veel mensen een paard als gebruiksvoorwerp zien.
Ik heb mijn pony ook een tijdje in pension gehad op een manege, daar kwam ik ook zulke mensen tegen. Ik kon dat niet langer aanzien daar! Dat vergalde mijn plezier daar wel, ik ben blij dat ik daar weg was. Ook steeds die discussie die ik had over dat koeienkuil wat ze voerden, ik vond dat rommel en zij bleven het voeren, want in hun ogen was het prima. Erg frustrerend!

Marco zal je wel eerlijk advies geven. Hij is wel uhh wat direct.
Ik kan dat heel erg goed waarderen, maar ik kan mij voorstellen dat er ook mensen zijn die daar even aan moeten wennen.

Tof persoon.

Christel Provaas schreef op donderdag 11 april 2013, 13:55:



Heb zojuist mijn les dubbele longe van gisteren proberen te evenaren en hoe meer ik naar mijn merrie kijk, hoe beter ik kan zien dat ze volgens mij toch echt op de toon land . Als ik alles wat ik de afgelopen 2 wkn heb geleerd, goed interpreteer en Marco is van mening dat de ijzers eraf moeten, dan gaan ze er meteen af. Als dat betekent dat ze gevoelig loopt dan gaat ze gewoon niet mee naar Drente. Dan ga ik lekker met vriendinnen en hun paarden. Ik vermaak mij evengoed wel. Desnoods huur ik een paard voor een buitenritje.

Ach moet eerlijk zeggen dat het me werkelijk geen ene r**t interesseert dat hij en andere mensen dat zeggen. Het zegt meer over hen dan over mij. Ik ben erg blij dat ik niet zo over dieren denk en op een andere manier in het leven sta.

Ik ga gewoon lekker mijn eigen gang.

Het zijn Friesenliefhebbers. En dit is een Fries waar mee getuigd is